https://novelci.com/ dan oku

"Jaehwan! Hafızanı kaybettin sen!"

Jaehwan, Mino’nun yüzüne daha yakından baktı. 

Kesinlikle güzeldi. Üstelik bu güzel yüz Jaehwan’ı hafızasını kaybettiğini kabul etmeye zorluyordu. 

"Kaybetmediğimi söylemedim mi?"

Mino sırıtıp cevapladı, "Anlıyorum... Öyleyse sana bir şey sorabilir miyim? Eğer kaybetmediysen bunları hatırlamalısın."

"... Devam et."

"İçinde olduğumuz bölge. Adı ne?"

Jaehwan cevap veremedi. Farklı kaynaklardan şimdiye kadar işittiği şeyler vardı ancak tanımlamak için doğru kelimeleri bilmiyordu. Sessiz kaldığında diğer parti üyeleri ona garipseyen gözlerle baktı. Dikkat çekmek, sevmediği bir şeydi. 

O anda Jaehwan birden Mino’nun cevabı fısıldadığını duydu. 

[Cevap ’Kaos’.]

Jaehwan şimdilik bu cevapla devam etmeye karar verdi. 

"... Kaos."

"Ah, biliyorsun."

Mino gülümsedi. Beden ölçülerini göstererek etrafta dolaştığı düşünüldüğünde beklenenden daha ilginç görünüyordu. 

[Ama gerçekten bilmiyordun.]

Mino, Jaehwan’a yüzünde bir sırıtmayla bakarken bir mesaj gönderdi. 

"Bu tuhaf... Gerçekten hafızanı kaybettiğini sanıyordum."

[Bu tuhaf... Nasıl bilmezsin?]

İki ses aynı anda geldi. Jaehwan’ın bildiği kadarıyla [Fısıltı] becerisi konuşurken çalışmıyordu. Görünüşe göre kadın mesaj göndermek için farklı bir beceri kullanıyordu. 

"Öyleyse sana bir soru daha sormama müsaade et."

"... Devam et."

"un konumunu biliyor musun?"

Hiçbir fikri yoktu. Jaehwan sessizleştiğinde Mino’nun sesini tekrar duydu. 

[Cevap, Hayal Ağacı. Kaos, Hayal Ağacı’nın ana gövdesinin bir kısmı.]

Jaehwan bir saniyeliğine Mino’ya baktı ve cevap verdi, "Kaos, Hayal Ağacı’nın gövdesi."

İkinci soruyu doğru cevaplar cevaplamaz üyeler ilgisini kaybetmiş göründü. Kanghun durumu çözmeye çalıştı. 

"Haha, sanırım Mino yanlış anlamış. Öyle değil mi Jaehwan?"

Jaehwan başını salladı ve Mino konuştu. 

"Özür dilerim, sanırım yanlış anladım. Özür dilerim, Jaehwan."

Ancak Jaehwan’ın kafasının içinde duyulan ses farklıydı. 

[Kim olduğunu ya da neden bu kadar basit şeyleri bilmediğini bilmiyorum ancak iki şeyi biliyorum. Birincisi dikkat çekmek istemiyorsun, ikincisi oldukça güçlüsün.]

Jaehwan cevap vermeden dinledi. 

[Bence iyi bir anlaşma yapabiliriz? Sen ne düşünüyorsun?]

Şimdi kontrolü tamamen eline geçirmişti. 

Jaehwan, Mino’dan biraz bilgi kazandı. 

Öncelikle bu parti üyeleri suçlulardı. 

İkincisi, Mino özel bir sebepten dolayı parti üyelerini öldürmek zorundaydı. 

Üçüncüsü, Mino yine baika bir sebepten dolayı kimliğini aşikar edemezdi. 

Dördüncüsü, eğer parti üyeleri öldürülmezse bu gece ölecek olanlar Mino ve Jaehwan olacaktı. 

Bütün bu bilgileri duyduktan sonra Jaehwan onun istediği şeyi anlayabiliyordu. 

’Yani benden bu adamları öldürmemi istiyor.’

Ancak henüz bunu yapmaya niyeti yoktu. Bu adamların kötü insanlara benzediğini görüyordu, ama ilk izlenimle yargılamak doğru olmazdı. Doğrusu Demirci Jay ilk bakışta bir hayduta benziyordu ama içinde iyi bir insan vardı. 

[Yakında yeterince şey göreceksin. Onlar da seni öldürmeye çalışacak.]

Ve gece oldu. 

Dışarıda kamp yapmayı teklif eden kişi lider Kanghun’du. Köy uzak değildi ama Kanghun, daha fazla canavarla karşılaşabileceklerinden dolayı gece hareket etmenin tehlikeli olduğu sonucuna varmıştı. 

Jaehwan uyuyormuş numarası yaptı ve [Şüphe]yi kullanarak parti üyeleri arasında [Fısıltı] ile geçen konuşmaları dinlemeye başladı. 

[Lider, bu gerçek mi?]

[Evet. O kesinlikle bir Ruh Silahı.]

[Ruh Silahı mı?]

[Bu, diğer itemleri yiyerek büyümeye devam eden bir silah. Sadece ın Lordlarının kullandığı çok değerli bir silah.]

[AH! Lordların kullandığı silahlar!]

[Evet. Bu silahın o kadar güçlü olacağını sanmıyorum ama yine de bu bir fırsat.]

Kadının tahmin ettiği gibiydi. 

’Yani... Sanırım silahımdan bahsediyorlar.’

Bu beklenmedikti. Beastlain’in verdiği bilgilere göre Kabuslar Kulesinden düşen eşyalar da olanlarla kıyaslandığında çöptü. Bu nedenle Jaehwan kılıcının dikkat çekeceğini hiç düşünmemişti. 

’Sanırım bu bir istisna.’

Kılıcı bütün itemleri yutmaya başladığı zaman hayran kalmıştı ancak değerli olacağını düşünmemişti. Onu sadece başka hiçbir şeyi olmadığı için elinde tutuyordu. 

Adamlar tartışmaya devam etti. 

[Ama Lider, adam güçlü değil mi?]

[Evet.]

[Bir ikiboynuzluyu tek vuruşta devirdi. Onu nasıl yeneceğiz?]

[Seni aptal.]

Kanghun küçümsedi ve devam etti. 

[Canavarı nasıl öldürdüğünü gördün mü?]

[Ah... Bir şimşek gibi bir şey çaktı ve-]

[Onu bir saplamayla öldürdü.]

[Ha?]

Adamlar afallamış görünüyorlardı. 

[Bu nasıl mümkün olabilir?]

[İmkanı yok. Bütün içinde bir ikiboynuzluyu tek saplamayla öldürebilecek sadece birkaç kişi olduğuna hayatım üzerinde bahse girerim.]

[Y-yani o kadar güçlü mü?]

[Uh, seni salak. Aylaklık yapacağına git de ölçüm cihazını kullanarak adamın Ruhani Gücünü ölç.]

[Peki efendim!]

Bir süre sonra... 

[H-hah? Lider, adamın Ruhani Gücü bir Adapte-Olmamış seviyesinde. Benimkinden bile daha düşük!]

[Değil mi? Biliyordum.]

Kanghun kahkaha attı. 

[O zaman ikiboynuzluyu nasıl öldürdü?]

[Hey, ne konuştuğumuzu unuttun mu?]

[Ah... Ruh... Bekle.]

[Doğru.]

[O kadar güçlü olan Ruh Silahı mı?]

[Benim bildiğim kadarıyla bütün Ruh Silahları ten gelir. O yeri biliyorsun, değil mi?]

[Evet, Hayal Ağacı’nın dalları değil mi?]

[Doğru. İşte bu.]

[Ah... Yani bu, dallardan gelen silah!]

Jaehwan gülmekten kendini alamadı. 

’Eğer bunu köklerden aldığımı bilseler ne düşünürlerdi merak ediyorum.’

Bu konuşma, Jaehwan’a en çok ihtiyacı olan bilgileri verdi. Artık Hayal Ağacı’ndaki temel bölgeleri biliyordu. 

Kabus Kuleleri, kökler. 

Kaos, gövde. 

Dip, dallar. 

Demek ki ağaç üç büyük bölgeye ayrılmıştı. 

’Yani Kabuslar Kulesi sayısız köklerden sadece bir tanesi.’

Köklerden kurtulup gövdeye çıkmıştı. O yer Kaos’tu. 

Adamlar birbirleriyle konuşmaya devam ettiler. 

[Ama Lider, silahı nasıl almış? Eğer o Dip’ten geliyorsa...]

[İmkanı yok. Dip’in çocukların oyun alanına benzediğini mi zannediyorsun?]

[Peki ya ünlü bir aileden geliyorsa? O zaman böyle bir silaha sahip olma şansı olur.]

[Hayır, ünlü ailelerin bütün üyeleri Kaos’a gelmeden önce mesaj gönderirler. En son mesaj gönderen aile Greens’di ama bu adamın onlara benzer bir yanı var mı?]

[Kafalarında şu anten şeyinden olduğunu duymuştum.]

Kanghun başını salladı. 

[Ve onun ünlü ailelerden birinden olmadığına dair bir kanıt daha var.]

[Ne?]

[Koku.]

[Koku mu?]

[Bir şey kokmuyor mu?]

[Hmm... Hah? Bu?..]

Kanghun sırıttı. 

[Evet... Rüya kokusu.]

[Rüya kokusu yalnızcs köklerden ya da dallardan gelir... Yani ikisinden biri. Ya Dip’ten gelen bir güçlü ya da bir çaylak.]

Jaehwan inledi. Böyle bir koku taşıdığından haberi yoktu. 

[Dip’ten bir güçlü olamaz. Adam Adapte-Olmamış. Çok mantıksız.]

[O zaman bir çaylak mı?]

Kimse cevap vermedi ancak bir karara varmış görünüyorlardı. İçleri açgözlülük ve şehvetle dolmaya başladı. 

[... Peki ya kadın?]

[Siz çocuklar onu halledersiniz. Adam daha önemli.]

[Hehe... Elbette. Onunla çok güzel ilgileneceğiz.]

Adamlar planlarını işlemeye başladılar. 

’Ah... Demek olay buraya geldi.’

Mino haklıydı. Bu adamlar suçlulardı. Jaehwan bunu bekliyordu ama beklentisinin doğru çıkması hayal kırıklığıydı. 

O anda bir şey yuvarlanarak onun üstüne atıldı. 

"Uups!"

Jaehwan’ın sağ dirseğine yumuşak bir his yayıldı. Bu, hiç şüphesiz 65D olan bir memeydi. 

"Burada olduğunu bilmiyordum!"

[Ne yapıyorsun?! Harekete geçiyorlar!]

"Ah, Jaehwan! Kılıçlarını çekiyorlar!"

[Hadi! Planladığımız şeyi yap!]

"Hİİİİİ! Jaehwan! Yardım et!"

[Vay canına, verdiğin sözü tutmayacak mısın?]

Plan, Jaehwan’ın kararlaştırılan sözleri söyleyip dövüşmeye başlamasıydı. Bu, söylemesi gereken şeydi:

’HAHA! Kızıl Tilki, sizi bekliyordum. Ben, sizi cezalandırmak için gelen Dip’ten gelen Güçlüyüm.’

Ama Jaehwan bunu yapmak istemiyordu. Dip’ten gelen Güçlü’nün ne anlama geldiğini bilmiyordu. Üstelik sırf bölgenin adı hakkında bilgi sahibi olduğu için böyle bir şey yapmak mantıklı görünmüyordu. 

[Hadi ama! Geliyorlar!]

Mino bağırdı ama Jaehwan omuz silkti. Tekniksel açıdan Jaehwan hiçbir söz vermemişti. Ne yapacağını ona emreden kişi Mino’ydu. 

Kılıçlar kalktı. 

"Öldür onları!"

Mino, Jaehwana sarıldı ve onu yana yuvarladı. Kılıçlar az önce yattıkları yere saplandı ve Mino bağırdı, "Hadi! Kılıcını kullan! Siyah olanı! Onunla yen onları!"

"Bende değil."

"NE?!"

"Bende değil."

Jaehwan, Kanghun’u işaret etti ve Mino’nun gözleri şokla açıldı. Ruh Silahı, Kanghun’un elindeydi. 

"Ödünç almasına izin verdim."

"NE?! NEDEN?!"

"Nöbet tutarken bir göz atmak istedi."

"Ona kılıcı bu aptal sebepten dolayı mı verdin?!"

Elbette kılıcını böyle bir nedenden dolayı vermemişti. Jaehwan’ın asıl amacı farklıydı. 

’Şimdi ne kadar güçlü olduğunu göreceğim.’

Jaehwan havada uçuşan kılıçları izlerken sırıttı.

https://novelci.com/ dan oku 
Çevirmen ihtiyacımız var başvurmaktan çekinmeyin