Makeine: Too Many Losing Heroines! (Novel)

Özel Kısa Hikayeler - 3: Kızlar Konferansının B’den E’sine.

Lemon Yakishio kollarını uzattı, güneşin altında geçen bir günün ardından teni iyice bronzlaşmıştı.

“Yana-chan, acıtıyor, değil mi?“

“Kesinlikle, Lemon-chan~“

Antrenman kampının ilk gecesiydi. Lemon Yakishio ve Anna Yanami, büyük havuzda yan yana oturmuş, tavana bakıyorlardı.

Buğu yoğunlaşıp su halinde damlıyor, Yanami’nin güneş yanıklı omzuna düşüyordu.

Yanami istemsizce inledi, Yakishio da endişeyle ona baktı.

“İyi misin? Sonrasında sana verebileceğim çok iyi bir losyonum var.“

“Teşekkürler. Ama üzerime tonlarca güneş kremi sürmüştüm... Sanırım yeterli olmamış.“

Ilık su, yorgun bedenlerine nüfuz edip onları rahatlatıyordu. Geç olduğu için banyo tamamen onlarındı, hiçbir dikkat dağıtıcı şey yoktu.

Sıcaktan yanakları hafifçe kiraz çiçeği pembesine döndüğünde, Yanami uykulu gözlerini kırpıştırarak yavaşça mırıldandı:

“...Onu çok uzun zamandır seviyordum, ama reddedilmek bir anda oldu, değil mi?“

“Evet... bizim için de bir anda bitti.“

Yanami onaylarcasına başını salladı, sonra aniden Yakishio’ya döndü, aceleyle suyu birazcık sıçrattı.

“Bekle. Ben aslında epey ilerlemiş sayılmaz mıyım? Benimkine ’hızlı bir red’ demek pek adil değil.“

“Adaletten bahsedecek olursak, ben savaşma şansı bile bulamadım ki. Daha çok... pes ettim gibi, çekildim gibi...“

Ne şekilde olursa olsun, ikisi de kaybetmişti. Sessizce, ikisi de omuzlarına kadar suya gömüldü.

“...Sosuke hep iri göğüslü kızlardan hoşlanırdı, biliyorsun. Karen-chan sınıfa gelince her şey bir anda bitti.“

“Yok artık Yana-chan, sen de fena değilsin! Birinci sınıf erkeklerin yaptığı Gizli Büyük Göğüs Sıralaması’nda birinci olmuşsun diye duydum.“

“...Bu beni hiç de mutlu etmiyor. Sosuke beni beğenmiyorsa, bunun bir anlamı yok. Tam bir... göğüs israfı.“

“Göğüs israfı...“

Yakishio bu sözü usulca tekrarladı, sonra üzüntüyle sıralamaya bile giremeyen kendi vücuduna baktı.

“Ama biliyor musun, Mitsuki muhtemelen göğüs büyüklüğünü umursamaz. Yani, kız arkadaşınınki de o kadar büyük değil—“

Aniden sözünü kesti ve yarıya kadar suya gömülerek yüzeyin altında baloncuklar çıkardı.

“Lemon-chan, yüzünü banyo suyuna gömmemen gerekiyor.“

“Biliyorum...“

Ciğerlerindeki havayı boşaltan Yakishio, dramatik bir sesle su yüzüne çıktı.

“...Demek başka konularda eksik kaldım, öyle mi?“

“Belki.“

Gerçekler her zaman biraz buruktur.

“Yana-chan. Bu konu iyice iç karartıcı olmaya başladı. Bırakalım artık.“

“İyi fikir. Kahvaltı hakkında mı konuşsak?“

“O konu sabahın erken saatlerine daha uygun olmaz mı?“

Yakishio’nun mantıklı itirazı, Yanami’den sessizce karnını tutan bir jestle karşılık buldu.

“...Gerçekten diyet yapmaya ciddi şekilde başlamalıyım.“

Yanami, parmaklarıyla karnındaki küçük bir yağ kıvrımını gizlice çimdiklerken mırıldandı.

“Zaten şişman bile değilsin ki, Yana-chan. Birazcık olsun bir şey olmaz, değil mi?“

“Reddedilmiş olsam bile, beğendiğim adamın beni kötü bir açıdan görmesini istemem.“

“...Ah, evet, bunu anlıyorum.“

İkisi de sessizce oturmuş, ağızları hafif aralık, havada uçuşan kabarık buhara bakıyorlardı.

“Yana-chan, sen gerçekten çok romantiksin.“

“Romantiğim tabii ki! Sen de öylesin, Lemon-chan!“

“Ben de romantiğim ha...“

Pencereden cırcır böceklerinin sesi geliyordu.

Buharın ve buruk duyguların içinde ıslanan bu kaybeden kahramanlar, sessizce düşüncelerine teslim oldular.