Bölüm 3833: Başlangıc’ını Sonlandır! II


Yakındaki Kıvrımlar’ın içindeki Hava titremişti. 


Altheon, değişen akıntılar arasında ilerlemişti; Kıvrımlar, sanki O’nun Varoluş’uyla çekiliyormuşçasına O’nun için açılmıştı. Thauron’un şekline baktı, Yüz’ü Kıvrılan karanlık bir filizle oyulmuştu, ve soğuk bir keskinlikle demişti, “Sen’in gibi bir Yaratık neden böyle sözler söylüyor?“


HUUM!


Thauron, Baş’ını eğdi ve çarpık bir gülümseme attı.


Ses’i hafif, neredeyse eğlenceli bir tondaydı. “Ben de inanamıyorum. Paradoks dışında bir Yaşayan Varoluş, gerçekten burada. Ama tüm bunları... Bir neden için yaptım!“


Ses’i neredeyse çılgın bir neşeyle doluydu.


“Bunu yaptım... Çünkü Yaşayan Varoluşlar için kesinlikle önemli olabilecek bir bilgiye sahip olduğuma inanıyorum. Ve Bu’nu eşit değerde bir şeyle takas etmek istiyorum. Hepsi bu. Çok, çok basit bir şey.“


...!


Altheon’un Gözler’i ihtişamla parladı.
Thauron’un tuhaf görünümüne Bakışlar’ını gezdirdi ve sarsılmaz bir sakinlikle şöyle dedi: “Paradoks’un Koku’su sinmişsin. Neden sana bir şey vereyim ki, alabileceğim varken? Sen’i burada, şu anda Parçalar’a ayırabilirim, sonra da tüm Kayıtlar’ını inceleyebilirim.“


Etraflarındaki Kıvrımlar titriyor gibiydi.


Ve yine de... Thauron sadece gülmüştü. 


Önündeki Yaşayan Köken’e doğrudan baktı, Gülümseme’si şimdi daha geniş, daha az eğlenceli ve daha çılgındı. “Sen’in ihtişamlı ışığını görünce, Sen, tamamen Yaşayan Bir Köken olmalısın. O yüzden Sana şunu söyleyeceğim. Sen’in önünde, Amac’ım ve Başlangıc ım üzerine yemin ederim. Bana karşı zorla hareket edersen, sahip olduğum Bilgiler’i Sen bile bulamayacaksın. O’nu bir yere kilitledim... Katlanmamış Olanlar’ın ulaşamayacağı bir yere. Hiçbir Canlı Varoluş’un Ulaşamayacağ’ı bir Yer’r.“


Sözler’i sessiz bir kesinlilikle yankılandı ve sonra sordu, “Şimdi, Yaşayan Bir Kmken olarak, söyle bana... Sözler’im yanlış mı? Başlangıc’ım ve Amac’ım üzerine yemin ettiysem, Bu’nun doğru mu yalan mı olduğunu görebilirsin!“


...!


Altheon hemen konuşmamıştı. 


Eller’i yavaşça yükseldi ve Kıvrımlar’dan bir Işık dalgası gönderdi, Thauron’dan bir gelgit gibi geçen bir Möken Dokuma’sı.



Gerçeğ’i taşıyarak, O’na geri döndü. Thauron’un yemininin içinde Yalan yoktu.


Kaşları çatıldı. O’nun kadar Güç’lü birinden bile gizlenmiş bir Bilgi mi? Bu, sadece Varoluş’un Usta’sı gibi görünen Bir’i için Küçük bir Başarı değildi!


Thauron, Yaşayan Bir Köken’in bakışını kabul ederken, dişlerini gösteren bir gülümsemeyle Yüz’ünü Kıvrımlamıştı.


Düşünceler’inde kendi kendine mırıldanmıştı. 


Anılar’ı Kaçınılmazlık içinde saklamıştı. Şimdi kim Onlar’a ulaşabilirdi ki? Katlanmamış Olanlar bile Kaçınılmazlık:ta Gözler’i yoktu. Bütün Güzelliğ’i de buradaydı.


Kaçınılmazlıklar’ın ardındaki delilik, sonuçta muhteşem bir şey getirmişti. Bu, O’nun saklanarak, şu anda sahip olduğu Bilgiler’i elde etmesini sağlamıştı!


Altheon’un Ses’i büyük bir soğuklukla çınladı. “O zaman ne istiyorsun?“


Thauron omuz silkti ve kısa bir kahkaha attı.


 “Bilmiyorum.“


“...“


Bu cevap Hava’yı bile daha ağır hale getirmişti.


Thauron Kollar’ını genişçe açarak, devam etti. “Gerçekten ne istediğimi bilmiyorum, çünkü benim Bilgim’in değeri Sen’in tek başına sunabileceğin her şeyden çok daha büyük olabilir. Ama Şu’nu biliyorum: Eşit Değer’de bir şey istiyorum. Eğer Köken’ine, amacına yemin ederek, karşılığında eşit Değer’de olanı bana verebileceğini söylersen... O zaman başlayabiliriz.“


Sessizlik olmuştu. 


Yaşayan Köken’den Başlangıc’ına Yemin etmesini istemek, Varoluş Çarkı’ndan Rotası’nı değiştirmesini istemek gibiydi.


Altheon uzun uzun ve dikkatle baktı. Zihni Hız’la çalışarak, riski hesapladı. Bir Varoluş’un Bilgi’si gerçekten bu kadar Değerli olabilir miydi?


Ama Kıvrımlar etrafında Fısıldıyor’du ve aldatma yoktu.


“Kimsin Sen?“


Altheon sordu.


Thauron gülümsedi ve cevap olarak eğildi.


“Ben, sadece Ölçülemez kadar Geniş bir Deniz’de yüzmeye çalışan Küçük bir Balığ’ım. Ben, Thauron’um.“


WAA!


Thauron.


Altheon, bu ismi kabul etti ve kılıçlarını sallayarak başını salladı!


“Köken’im adına, sen, Thauron, vereceğin bilginin değeriyle eşdeğer bir karşılık alacaksın.“


...!


Altheon, Yaratılış’ın ağırlığını taşıyan sessiz bir Ses’le Yemin’ini etmişti. 


Işık, etrafında Dalgalan’dı ve Kıvrımlar, Yaşayan Köken’in Söz’üne tanıklık etti!


Thauron nefes verdi, Gözler’i parladı. Bir kez El çırptı.


“Güzel,“ Dedi. “Bilgim basit şekilli, Karmaşık Sonuç’lu. İzle. Dinle.“


Parmağ’ını hafifçe vurunca, bir Ân’ı akışı ortaya çıktı. Kırık ışıklarla parıldayan Akış, havada dans ederek, Yaşayan Köken’e doğru ilerledi. Bir Hikâye ortaya çıktı.


Ozymandias adlı Varoluş ile Yaşayan Paradoks Moiraine arasında yaşanan Gerçekliğ’i gösteriyordu. Her Kelime, her Hareket. Paradoksal Hapishane’deki her Yankı!


Thauron, daha derine inerken, Hâfifçe gülümsemişti. 


Bob’un Anılar’ı aracılığıyla, o Karmaşık detayları ortaya çıkarmıştı. 



Noah Osmont’un Detaylar’ı.


Bob’un O’nunla tanıştığı zamanın Detaylar’ı.


Cehennem Terra Firma’dan diğer Frekanslar’a ve Ötesi’ne, Bob Noah Osmont ile tanışmıştı. Ayrıca, diğer Beden’i Cehennem Terra Firma’da kilitliyken, Ozymandias’ın Beden’iyle de tanışmıştı!


Thauron, aralarındaki benzersiz Bağlar’ı Göz Önünde bulundurarak...


“Birkaç Şey’i atlayacağım, dostum!“ Yaşayan Köken’e bakarak, gülümsedi ve sadece bir Kimliğ’i Açığ’a çıkarmayı planladı.


Paradoksal Hapishane’de bulunan Kimliğ’i!


Altheon hareketsiz dururken, “Bu,“ dedi yumuşak bir Ses’le, “Ozymandias Ad’ında.“


Altheon’un Beden’inden bir ışık parladı. Sessizliğ’inin ağırlığı arttı.


“Görünüşe göre,“ diye ekledi Thauron çılgın bir gülümsemeyle, “O diğerlerinden farklı bir Genç Paradoks.“


Altheon’un Güc’ü yükselirken, Altın-Beyaz’ı bir parlaklık patladı. Gördüğ’i şey karşısında Yüz’ü çok fazla düşünceyle buruşmuştu!


Diğer Paradokslar’la Kaçınılmazlıklar Yaratmayan bir Yaşayan Paradoks!


Bu, İmkansız’dı.


Bir İğrençlik’ti!


Varoluş’un Kendisi’ne bir hakaret idşi! 


Ve bunun olmasına izin verilemezdi.


Thauron’a döndü, Bakışlar’ı okunamazdı.


 “Bugün aktardığın Bilgin’in ne kadar hayati olduğunu bilmiyorsun. Başlangıc’ımdan beri yemin ettiğim gibi, Thauron... Karşılığ’ını alacaksın.“


Ses’i karardı. “Ama önce... Hareket’e geçmeliyim.“


Thauron, Kıvrımlar arasında yankılanan derin bir kahkaha attı. Bu kahkaha, Nullvein  Kıvrımlar’ının derinliklerinde, Çözülme’nin Şarkı’sı gibi yankılanmıştı. 


Çömeldi, Yüz’ü beklentiyle canlanmıştı.


“Güzel,“ diye fısıldadı. “Bundan sonra Dokumalar nasıl gelişecek, görelim!“


Kıvrımlar dalgalandı. Uzaklar’da, Köken’in davulları çalmaya başladı.


—


Thauron’un çalkantılı Kıvrımlar’ından uzakta.


Daha da derinde, Yaşayan Köken Labirent’in kalbinde, Altheon’un Ana Gövde’si ciddi bir sessizlik içinde oturuyordu. Köken Dokumalar’ın  parlaklığı, Beyaz-Altın Ateş Nehirler’i gibi etrafında dönüyordu ve genellikle sakin olan Gözler’i şimdi sertleşmişti.


Az önce öğrendiği şey çok ağırdı!


Korkunç sonuçları olan bir şey!


Bakışlar’ını yanındaki Kadın Köken Soy’undan Gelen’e çevirmişti. 



“Shaynara, Kaçınılmazlıklar’ı üretmeyen bir Yaşayan Paradoks ortaya çıktı...“ Dedi, sesindeki ağırlık Labirent’in Kutsal uğultusunu kesiyordu. “Diğer Paradokslar’la temas ettiğinde hiçbir şey olmuyor!“


BOOM!


Yüz’ünde Yumuşak Beyaz Alevler’den oluşan bir Taç bulunan Shaynara, irkilmişti. 


Yaklaşırken yüzü karardı. “Ne?! Kim?“ diye sordu sessizce. “Böyle bir şey mümkün bile olmamalı! Tüm Paradokslar Kaçınılmazlıklar taşır... Bu, En Erken Katlar’dan beri hiç değişmedi! Eğer böyle bir Varoluş gerçekten varsa, O’nun... Yaşaması:na izin verilemez!“


Altheon’un Yüz’ü ciddiyetini korudu. “Ozymandias adında bir Yaratık,“ dedi. “Gördüğüm kadarıyla, henüz bir Köken Venerant bile olmayabilir, bu da bize bir fırsat sunuyor.“


Shaynara’nın kaşları çatıldı, aurası heyecanlı bir Yıldız’ın Rezonans’ıyla şiddetli bir şekilde titreşti. Altheon, yavaşça ayağa kalktı, Vücud’u Altın-Beyaz’ı bir parlaklıkla ışıldıyordu.


“Şu anda iki Yaşayan Paradoks ile birlikte,“ dedi, sesi alçaktı. “Sadece bu koruma bile cepheden saldırıyı imkansız kılar. Ama eğer henüz Köken Venerant aracılığıyla Varoluş’unu kapatmadıysa, o zaman Hâlâ O’nun Amac:ını ve Başlangıc’ını Vurabilirim.“



O’nun Gözler’inin içine baktı. “Yardım’ını istiyorum. Hız’lı olursak, bu İş’i çözülmeden bitirebiliriz!“


Etraflar’ında Altın Rengi bir Otorite vızıldıyordu.


Yakınlarındaki Peri benzeri Yaratık şok içinde Onlar’a bakmıştı! 


Shaynara başını salladı, Otoritesi’nin Dallar’ı Altın İpek gibi havada akıyordu. “Güc’ümü Sen’in Güc’ünü desteklemek için kullanacağım!“


Kararlıydı.


Sanki neyin tehlikede olduğunu tam olarak biliyormuş gibiydi! 


Altheon’un aurası parladı. Oturur pozisyona geçti, etrafındaki Kıvrımlar sanki Labirent O’nun yapacağı Eylem’in önemini fark etmiş gibi sakinleşmiştti. Oturur pozisyonunda etrafında bir Işık Halkası belirmişti. Köken Kadın El’ini ve Güc’ünü uzattı, aralarındaki Rezonans yükseldi.


Nefes aldı. Sonra Altheon Bu’nu ciddiye alarak, bir İlahi söylemeye başladı!


“İlk Kıvrım’ın zirvesinde çekilen Nefes’le, Başlangıçlar ortaya çıktığında, söylenen sessizlikle, Biçim Yaratıldığ’ında Kıvılcım’ın Bağ’ıyla, Gölge’nin Kök’ünden Ad’ını çağırıyorum.


Ozymandias, Ad’ını artık biliyorum, İpliğ’in çıplak, Öz’ün Parlıyor, Yanlış yönlendirilmiş iddian çözülecek, Şarkıdan Silinecek, Alev’r Dönecek.


Uzun zamandır Ölmüş Kıvrımlar’a kazınmış amacıyla, Paradoks’un söylemediği gerçeğin fısıltısıyla, Bu İpliğ’i Sen’in tohumuna geri atıyorum, Amacın sarsılsın, Kanasın. Başlangıc’ın Son’a ersin, Ey Ozymandias!


HUUM!


Her satır korkunç bir hassasiyetle yankılandı. Labirent inledi. Altheon’un etrafındaki Hava kıvrılan bir İp gibi Bükül’dü. Vücud’u Köken’in bir işaret fişeği haline geldi ve alnından tek bir Işık huzmesi fırladı.


Çoğu Varoluş Tarafından görülmeden, Kıvrımlar arasında İmkansız bir şekilde Kıvrılmıştı. O’nun İlahisi’ni, Yargısı’nı taşımıştı. Ozymandias Ad’lı Varoluş’un Başlangıc’ını ve Amac’ını yok etme emrini taşımıştı. 


Saldırı Varoluş’un her yerine yayılırken, Altheon’un ifadesi soğuktu. Shaynara, O’nun yanında dimdik duruyordu, kolları destek için uzanmıştı. Labirent, iki Yaşayan Köken’in Varoluş’un Ötesi’ne uzanarak, asla olmaması gereken bir Paradoks’u Son’a Erdirmek için titriyordu!