Kocam benimle isteği dışında görücü usulü bir evlilik yaptı. Benden nefret ediyor.
her günüm ölüymüşüm gibi geçti, boşanacağımız günü bekliyorum.
"Dük... hafızasını kaybetmiş gibi görünüyor."
"Ne...?"
Bir gün.. o aniden hafızasını kaybetti. daha net olmak gerekirse, sadece benimle ilgili anılarını kaybetti.
Ve görünüşe göre, hafızasını kaybetmiş kocam bana aşık oldu...
"Karıcığım... gerçekten karım olduğun için çok çok mutluyum."
’Kim bu....köpek yavrusu gibi adam?’
beni her gördüğünde diş gösteren adam değil mi?
"Her şeyi hatırladığında, pişman olacaksın. bana böyle iyi davrandığına..."
"Hayır, olmayacağım. birazcık bile."
Haa. Gerçekten.... artık benimle sevimli bir şekilde konuşuyor, ama daha sonra kesinlikle pişman olacağı utanç verici anılara dönüşecek.
Hafızası geri geldikten sonra, boşanacağına eminim.
Buna önceden hazırlanmalıyım.