##Serim, novelturkiye.com adresinde 10 Bölüm İleriden Yayınlanmaktadır. Hepinizi, Türkçe Novel Okuma Siteme Bekliyorum ##

Ufuk kapkara, nereye baksam göz alabildiğine insan bize doğru akıyor. Ellerindeki silahları kaldırmış halde yanımızdan geçerken, neredeyse hepsiyle göz göze geliyorum, ah o bakışlar yok mu?
Birçoğunu tanıyorum. Başlangıç Köyü üzerindeyken, sırayla alt partimize aldıklarımız kafalarıyla selam vererek geçiyor ve az önce bize saldıran düşmanın içine korkusuzca dalıyorlar. Sel gibi akıyorlar ama bitmek bilmiyorlar, öyle dalmışım ki kulağımın dibine kadar girmiş Kakao’yu fark edemiyorum.
“Lideri ve ana partiyi korumaya alın. Kalanlar son düşman can verene kadar saldıracak. Gün borcumuzu ödeme günüdür; acımasız olun, hızlı olun, vahşi olun. Taş üstünde taş, omuz üstünde baş bırakmayın!”
Bizim beyaz prens Kakao öyle bir haykırdı ki, onu bıraktığımızdaki şaşkın ve ürkek adamla arasında aşılmayacak dağlar kadar fark vardı ama en önemlisi, sözlerinin yarattığı etkiydi. O konuştuktan sonra kalabalık, önlerine kattıkları Avcılar Kasabası haydutlarını süpürmeye başladı.
Belki sadece peşine taktığı binlerce Günahkâr için bağırdı Kakao ama bizim partinin içinden de birileri fena halde gaza gelmişti.
“Açılın, çekilin!”
Toraman, benim ve diğerlerinin güvenliğinin halledildiğini gördüğü an ileri fırladı, az önce Kara Bilek partisi lideriyle atışmıştı ve şamanımızın hedefinde o kişi vardı.
“Sen bittin oğlum, aklını alacağım senin, aklını!”
Leo’nun şaşkın bakışları arasında hızlanan Toraman, bu halini görmemiş geçici elemanı dumura uğrattı. Bizimkiler yüklenirken düşman kaçıyordu, nasıl oraya geçtiler bilmiyorum ama yine en önde Kara Bilek partisi vardı.
“Taş Kesil Ulan!”
Toraman’ın hemen arkasında bir gölge belirdi, ezeli rakibi Şükrücük kaçan düşmanlara doğru hiddetle kükredi.
Sanki çevrelerinde zaman durdu, düşmanların hepsi oldukları yere çakıldılar. Bunu fırsat bilen Toraman, devasa silahını ucundan tutarak savurdu. Döne döne ilerleyen ağaç dalı, Kara Bilek partisine cepheden çarpana kadar aynı hızla ilerledi.
Toraman silahsız kaldı, diğerleri bunu bir zayıflık olarak görebilirlerdi ama biz biliyorduk ki bu durum bambaşka bir vahşetin başlangıcıydı. Göz açıp kapayana kadar ayıya dönüşen şamanımız, dört ayağının üzerinde koşmaya başladı.
Zaten iri olan cüssesi üç katına çıktığından düşman kalabalığını yararak hedefine ulaştı, yetişkin bir insanın kafasından da büyük pençeleri baş düşmanımızın gövdesine indi. Onun bu hali dost kuvvetlerden bir grubun peşine takılmasını sağladı, ayının peşindeki neredeyse bin kişilik ekip sadece Kara Bilek partisine yoğunlaştı.
“Şimdi ayvayı yediler, bu ayı kafayı taktı mı bellerini kırmadan bırakmaz!”
Şükrücük Pasif Yeteneğinin etkisi geçince kafasını kaşıyarak konuştu, uzun zamandır Toraman’ın bu halini görmediğinden olsa gerek sanki biraz da hoşuna gitmişti.
“O ayıya mı dönüştü?”
“Evet, şaman olduğu için hayvansal dönüşüm yeteneği var!”
Leo kitlenmiş halde, etrafımızı saran müttefiklerin arasında sayıklarken, Rimel ona cevap verdi. Ben birinin sırtındayım ama kim olduğunu zerre bilmiyorum, kupa kazanmış gibi omuzlara alacaklar yakında.
“Şükrücük baba, biz niye duruyoruz?”
“Geç önümüze, alayını patates edelim!”
Heh, bitirim ikili geri döndü, nasıl da tam zamanını tutturdular. Tankımızın da kaşıntısı başlamıştı zaten.
“Haydi, düşün peşime!”
Bizimki ileri ilk adımını attığı an, arkasında Toraman’ın topladığının iki katı adam birikti, nasıl bir organizasyondu bu.
“Şükrücük’ ün Askerleri hücum!”
Bu ikisinin ne mal olduğu daha o günlerden belliydi, tankımızı nasıl kafalayacaklarını çok iyi biliyorlar. Hoş, şu anda bunu yapmalarının tam sırası, şaşkın düşmanların üzerine bir sağlam birlik daha salmış olduk.
“Benim biraz işim var!”
Leo iki kılıcını çektiği gibi ileri atıldı, kafamı hafifçe oynattım ve nereye gittiğini gördüm. Eski parti arkadaşı aradan sıvışıyordu, geçici elaman bu yaptığını yanına bırakacak gibi durmuyor. Elenora ile göz göze geldik, konuşmadan da anlaşabiliyoruz.
Yanına aldığı yüz kişiyle beraber Leo ’ya katıldı. Kasa çeneli Şark Kurnazı biraz yapışkan bir tip, onu dondurmak eminim Leo’nun çok işine yarayacaktır.
“Açın kapıyı!”
“Yardım edin!”
“Bariyeri kaldırın, yalvarıyorum!”
Bazıları kasabanın kapısına ulaşmayı başardı ama ne çare, bizim dükkân sahibi sözünü tutuyordu. İçeridekilerin şaşkın bakışları eşliğinde teker teker kesildiler. Bu döngü, ikinci kata gitmeleri için kaç kez ölmeleri gerekiyorsa, o kadar sürdü.
Derken yürek burkan bir çığlık yükseldi. Pençelerinin arasına bir adamı almış ayı figürü, kasabanın surlarını onun kafasıyla temizliyordu. Her ne kadar ardında kandan bir iz bırakıp kirletse de geçerken bir tozunu aldığı aşikârdı.
Toraman dediğini yapıyordu, kafanı kasabanın surlarında eriteceğim demişti ya bunu kaçıncı kez yapıyor sayamadım. Altı yüz kişiye karşı altı şeklinde başlayan savaşımız, binlerce kişiye karşı altı yüz şeklinde sona erdiğinde, düşman namına kimse kalmamıştı.
En son baktığımda, üç ayrı noktada toplanan insanlar gülüp eğleniyor, aralarına aldıkları bazı düşmanlarla oynuyorlardı. Birinci ve en kalabalık yer, Şükrücük’ ün Kara Bilek Partisi tankını, çember oluşturmuş bizimkilerin önünde dinlenip dinlenip dövmesiydi.
Hakkını yiyemem, kimseyi karıştırmıyordu. İzleyicilerin oluşturduğu doğal arenada veriyordu odunu. Yer misin yemez misin? İş küçük kardeşini döven abi muhabbetine döndü, bir ara herifin ellerini bileklerinden yakalayıp kendisini tokatlatıyordu.
İkinci bölüm, Elenora’nın arkadaşlarının intikamını aldığı yerdi. Ona eşlik eden Toraman sopasının tozunu alırken, büyücümüzde boş durmuyordu. İzlerken biraz irkilmedim değil, hepsinin uzuvlarını tek tek kestirip sonra dondurdu.
Hiçbir şey yapamayacak hale getirip, tekmeleyerek öldürdü. İki kol iki bacak desek, en az otuz kere uzuvlarının kesilmesinin acısını hissetti Haydutlar partisi. Buz Kraliçesi görünümlü büyücümüzün tersi, çok pisti.
Üçüncü alan, hemen kasabanın kapısının önündeydi. Kasabanın kapıları şeffaf bir kalkanla kapalıydı ama içeridekiler dışarısını, dışarıdakiler de içerisini görebiliyordu.
Kaplanlar partisi tam kadro kapının önündeydi, Leo saçlarından sürüklediği Şark Kurnazı’nı Jennifer’ in önüne getirdi.
“Cezasını söyleyin lider!”
Başka bir cinnet vakası daha orada yaşanıyordu. Jennifer, önündeki bariyere kılıcıyla öyle bir saldırıyordu ki her vuruşta oluşan dalgalanmaların durulması onlarca nefes sürüyordu.
“Kafasını kes!”
Leo, emri aldığı an gözünü kırpmadan denileni yaptı. Şark Kurnazı’nın biçimsiz kafası yere düşüp yuvarlanamadı bile çenesi çapa gibi toprağa saplandı. Bu son kez ölmesiydi, bir daha onun yüzünü birinci katta göremeyecektik.
Gökyüzü mavi rengini daha kırmızı bir tona bırakırken, sesler azaldı ve bir süre sonra tamamen kesildi. İstisnasız herkes bizim etrafımıza toplandı. Büyük hatta devasa bir çemberin tam ortasında duruyorduk, bize hayranlıkla bakan gözleri hayretle izledik.
“Akıncılar Partisi! Sizin sayenizde, tek bir eksik olmadan Başlangıç Köyü’nü geçip, buraya geldik. Kendim ve binlerce arkadaşım için söylemek isterim ki.
Çok teşekkür ederiz!”
Bazıları kafalarını, bazıları bellerini eğerek selam verdiler. Şükrücük’ ün en has yancıları ayaklarına doğru atladı ama tankımız hemen eğilip ikisini ayağa kaldırdı. Bugün, ilk defa cehennemin içinde kendimi bu kadar güçlü hissettim artık arkamızda her daim duracak binlerce müttefikimiz vardı.
 
 Altı Medeniyetin Dünyası sesli tiyatro şeklinde, her gün yeni bölümüyle Youtube kanalımızda. Hemen takip etmeye başlayabilirsiniz.
https://www.youtube.com/channel/UCFLFkHspxIWOS_quuhWnOEAhttps:/

/www.instagram.com/novelturkiye/