##Serim, novelturkiye.com adresinde 10 Bölüm İleriden Yayınlanmaktadır. Hepinizi, Türkçe Novel Okuma Siteme Bekliyorum ##

Sadece diğerleri gülse çıkışacağım ama bizimkiler de durmuyor ki, en kibarları Rimel bile eliyle ağzını kapatmış, kendini zor tutuyor. Bir tek Jennifer şaşkın, eğilip nasıl olduğuma bakmaya çalışıyor. Yeri öpen suratımı kaldırıp ellerinin arasına alıp konuşunca, iyi ki yuvarlanmışım diyorum.
“Max, bir şeyin yok ya?”
Ben bu soruyu duymak için günde elli defa düşerim arkadaş, nasıl bir ses, nasıl bir içtenlik. Metal üst zırhının altındaki uzun dökümlü eteğini kibara toplayıp başıma eğilmiş. Cehennem azabı bu olacaksa, sonsuza kadar bu anda takılı kalabilirim.
“Yok canım bir şeyim. Ayağım takıldı sadece!”
Kollarımız birbirine dolanık şekilde ayağa kalktık, yüzlerimiz nasıl yakın. Dudaklarımızın arasında ben deyim üç, siz deyin iki parmak mesafe var. Azcık büzsem buseyi konduracağım, neden duruyorum ki?
“Lider, sen gel buraya otur istersen!”
Ulan siz tam cehennemliksiniz! Vicdansız yancılık günahıyla düşmediyseniz buraya, ben de bir şey bilmiyorum. Veba bir koluna, hükümet diğer koluna girip odanın ucundaki koltuğa oturdular. Aşkımızın önündeki engeller, adeta karaçalılar.
Leo hâlâ kıs kıs gülüyor, Kaplanlar’ ın diğer savaşçısıysa sessiz sakin bir biçimde olanları izlemekte. Daha önceki tehditkâr ifadesi artık yok, olanlardan sonra belli ki gerekli dersi almış.
“Max yeğenim, dörtnala geldin buraya. Söyle bakalım, neden bir an önce Kaplanlar partisini görmen gerekiyor?”
Şükrücük, ağzını yayık ayran teknesi gibi bir sağa bir sola atarak konuşunca, Jennifer’ in yüzünü albastı. Gudubet ikili bunu gördükleri gibi öne çıkıp konuyu değiştirmeye çalıştılar.
“Sizin, son zindana gitmeniz gerekmiyor mu? Ne oldu, yoksa korktun mu?”
Hükümet, Şükrücük’ ün üzerine oynadı ama bu kez tankımız zokayı yutmadı. Eh, Şükrücük ’de eski kaşar, işine gelmedi mi külyutmaza bağlıyor.
“O işi, liderimiz bilir. Şimdi buraya gelmemizi istedi. Az susun da neler olacağını öğrenelim!”
Güzel bir giriş yapınca ardını getirmek gerekiyor, madem konu son zindana döndü, asıl geliş amacıma geçebiliriz. Evet, son zindanla alakalı bir konu için geldim, siz ne sandınız ki?
“Jennifer, Avcılar Kasabası içinde son zindanı deneyimlemiş tek takım sizsiniz. Bu konuda yardımınızı istemeye geldim, bana zindanı biraz anlatır mısın?”
Sanırım Jennifer’ da başka bir şey duymak istiyordu. Bir an bozulsa da kuru bir öksürükle beraber hızla toparladı.
“Akıncılar Partisi Lideri Max, bu bilgileri daha önce sizinle paylaşmıştık ama madem bu kadar zahmet ettiniz, bir daha anlatayım!”
Hayırlı olsun, eli elime değmeden ilk tribimizi yedik, yancılar nasıl keyiflendi. Başınızı yersiniz umarım!
“Lütfen, çok sevinirim!”
Ne olursa olsun kibarlıktan taviz yok, ben bir kere sinyali almışım.
“Ork Mağarası adı verilen zindan sanki başka bir dünyaya açılıyor. Cehenneme ait o tuhaf, nemli hava ve ne olursa olsun yakana yapışan durgunluk hissi yok. Delicesine akın eden orkların arasında kalıyorsun; düşünmüyorlar, korkmuyorlar ve yorulmuyorlar, ölene kadar peşindeler!”
Hatırladım, bu ilk bölüm olmalı. Şimdi ormanlık alan gelmeli sanki.
“Saldırı dalgası bitince, ilerleyişimizi kesen bir ormanla karşılaştık. Sağ, sol, geri, ileri fark etmiyor, nereye gidersen git oraya girmek zorunda kalıyorsun. İçeride avcı tipi düşmanlar ve kurdukları tuzaklarla mücadele etmek zorunda kalacaksınız. Sürekli tetikte olmak, maruz kalınan sürpriz saldırılar, tam bir yıpratma savaşına dönüşüyor.
Biz iksirlerimizin çoğunu harcayarak geçebildik, umarım siz daha kolay atlatırsınız çünkü ardından gelen düşmanlar bambaşka bir seviyedeler!”
Zurnanın zart dediği yere geldik, burayı iyi öğrenmek zorundayım.
“Boyu üç metrenin üzerindeki yaratıklar, ellerindeki devasa baltalarla saldırıyorlar. Brüt güçleri o kadar yüksek ki direkt karşılarında durmak imkânsız!”
Jennifer sözlerini tamamladığında, sağ kalan parti arkadaşlarının gözünde korkuyu gördüm. İlginç olansa tam arkamdan da tuhaf bir ses yükseldi. Hani böyle tahtayı sıkıca kavrarsın da ezilmesiyle beraber gevrek ama tatmin edici bir ses çıkar ya, işte duyduğum tam olarak buydu.
Dönüp bakmama gerek yok, Toraman’ın ağaç dalını andıran sopasını kavradığı besbelli. İşte aramızdaki fark bu; onların korktuğu durum, bize ancak heyecan verebiliyor.
“Bir de kanama etkisi veriyorlar ve bu birikebiliyor. Öyle ki bir süre sonra vurmalarına gerek kalmadan, etki nedeniyle ölmen işten değil! Ben de böyle öldüm. Gözüm küçük bir tepenin üzerine kurulmuş kırmızı çadırın üzerindeyken, baltayla gelen vuruşu göremedim bile!”
Bak şimdi sinirlendim, siz kimsiniz lan? Benim Jennifer’ ımı nasıl öldürürsünüz? Yerimde zor duruyorum ama güzeller güzelinden son bir isteğim olacak.
“Jennifer, senden son bir ricam olacak!”
“Söyle lütfen!”
Derin bir nefes aldım ve aklımdakini bir kerede söyledim.
“Son zindan için üyelerinizden birini ödünç almak istiyorum!”
Alışmış kudurmuştan beterdir misali bir kez daha geçici eleman için kapılarına dayandım. Yalan yok, Leo çok iyi iş gördü, bir kez daha şansımı denemeliydim.
“Dışarıda binlerce adam var bir tanesini alsanıza. Adı neydi, o beyaz çikolata gibi dolaşan tipi alın gitsin!”
Sana mı sordum mendebur surat demeyi çok istesem de diyemiyorum, Veba’nın yüzüne dik dik bakmakla yetiniyorum.
“Takipçilerimiz kasabaya yeni geldiler, donanım ve yetenek düzeyi olarak görev için yetersiz kalacaklardır!”
Sanki ben düşünemedim! Eğer biraz daha sağlam olsa, Kakao’yu almak için bir saniye dahi düşünmezdim.
“Bence isteğin çok makul ve mantıklı. Size bu görev için destek olmak isteriz ama Kaplanlar partisi adına yanınızda kimin gelmesi gerektiğini tartışmalıyız. Biliyorsunuz, parti lideri olarak ben gelemem, diğer dört arkadaşımın durumlarını kendilerine sormam gerekiyor!”
Jennifer, haklı olarak topu arkadaşlarına attı, ben de onunla beraber kendilerine döndüm. Beklenildiği gibi söze Leo girdi, bizimle geçirdiği süre boyunca nasıl insanlar olduğumuzu anlamıştı.
“Aslında, ben katılmayı çok isterim ama gördüğüm kadarıyla sen kendindeyken hasar konusunda bir sıkıntınız olmayacaktır. Özellikle, Toraman’ın etkiden çıkarak gerçek gücünü göstermesine şahit olduktan sonra o konuda hiç şüphem kalmadı!”
Saçları ortadan ayrık eski geçici elemanımız bir an sustu ve dönüp Jennifer’ in yanında oturan ikiliyi süzdü. Güzelimin sağındaki gudubete, biraz fazla baktı sanki.
“Bence Veba gitmeli. Akıncılar için en uygun tamamlayıcı o olur!”
Durdu durdu bombayı ortaya bıraktı. Ufak tefek tip, kıçını nişadır sürülmüş gibi zıplayıverdi.
“Ben mi, rüyanda görürsün. Bunlarla değil zindana girmek, kasaba kapısından aynı anda dışarı bile çıkmam!”
-Aynı akşam-
“Eee Veba kardeş, şu Ork Mağarası’nın yolunu göster de hızlanalım!”
Tankımız, kafası önde yürüyen yeni geçici elemanımıza takılmadan edemedi. Homurdana homurdana bir şeyler söyleyen çirkin kızsa, onu duymamazlıktan geliyordu.
“Veba, bize katıldığın için çok teşekkür ederim!”
Rimel öne çıktı, partimizdeki en naif kişi olarak geçici de olsa yeni üyemizi kucaklamak istedi.
“Burada, sadece Jennifer’ in hatırı için bulunuyorum. Sizinle muhatap veya arkadaş olmak gibi bir planım yok!”
Veba, çirkin suratını gözler önüne sererek bağırdı, içinde tuttuklarını boşaltıyordu.
“Biz de sana bayılıyorduk ya. Şuna bak, boyundan büyük dili var!”
Toraman, Rimel’e çıkışılınca dayanamadı, Veba’yı dış görünüşüyle vurmak istedi.
“Sen ne konuşuyorsun, köy ağasının besili oğlu. Farkında değilsin belki ama kafan kıçından daha büyük!”
Oh oh, ortam şenlendi. Yol boyu hiç sıkılmayacağım derken, gelen sistem anonsuyla irkiliverdim.
“Başlangıç Köyü sakinlerinin sonuncusu da Avcılar Kasabası üzerinde ilk görevini teslim etti. Totemler aktif duruma getirildi!”
 
 
 Altı Medeniyetin Dünyası sesli tiyatro şeklinde, her gün yeni bölümüyle Youtube kanalımızda. Hemen takip etmeye başlayabilirsiniz.
https://www.youtube.com/channel/UCFLFkHspxIWOS_quuhWnOEAhttps:/


/www.instagram.com/novelturkiye/