-Kırkıncı Bölüm-

"Bilmek zorunda değilsin," Max onun kaçtığını düşündüğünde kötü hissetti ve sesi düştü.


"Pekala, sözleşmeli aşk meselesine cevabın nedir?" Max cevap vermeden önce tereddüt etti. Çünkü her zaman aklında olan bir şey vardı.


"Bundan önce sormam gereken bir şey var."


"Evet sor."


"Bilmek istedim. Bu bir sözleşme olmasına rağmen neden benimle bir ilişki kurmayı teklif ettiğini?" Cevabı duyduktan sonra, kalbimdeki hayal kırıklığı giderilecek gibiydi. "Bunu bana neden önerdin?"


"Neden özellikle seni seçtiğimi bilmek ister misin?"


"Evet." Max'in onayıyla Juvellian'ın yüzü ciddileşti. Max bilinmeyen bir gerginlikle yumruğunu sıktığı zaman. Kadının kırmızı dudakları açıldı.


"Babamın desteklediği öğrenci sen olduğun için?" Sonuçta, herkesin övdüğü görünüşü ya da mükemmel kılıç becerileri yüzünden değildi. Biraz saçma yanıt üzerine Max yüzünü bozdu.


'Benimle bu yüzden mi çıkmak istiyorsun?'


Garip bir şekilde, aynı zamanda hem hayal kırıklığına uğramış hem de kızmıştı.


'Böyle bir kadın yüzünden bu aptalca şeyi yaptığıma inanamıyorum.'


Onu kullanmaya çalışan Juvelian'a kızmak istedi. Ama yüzüne baktığı için sinirlenemiyordu. Aksine, ona ne kadar çok bakarsa, öfkesi o kadar dağıldı.


'Neden böyle bir kadın beni etkiliyor?'


Max utanç duygusuyla yüzünü hafifçe bozduğu zaman.


'' Ve ayrıca, ... '' Başını kaldırırken gülümseyen yüzü gözlerine geldi. "Çünkü şu anda bu tür bir iyilik isteyecek kadar rahat olduğumu bildiğim tek adam sensin."


Rahat, onun için de hissettiği duygu buydu. "Evet, olan bu." Max'in ortaya çıkan neşe yüzünden göğsünün içi sıcak bir şekilde sallanıyordu.


Az önce hissettiği tatminsizliğin yerini hızla sevindirici his aldı.


Hala çözülmemiş sorular vardı, ama artık bunun hakkında düşünmek istemiyordum.


'Evet, şimdilik bu kadar yeter.'


Max bilmeden dudaklarını kaldırdı.


* * *


Bunu söylediğimde yüzünün gülümsediğini görebiliyordum.


'Neden gülümsüyorsun?'


ÇN: Manhwada burayı görmeyi merakla bekliyorum


Neden bilmiyorum ama gülümsediğini görmek güzeldi.


'Evet, şimdi yakışıklısın.'


İstemedim ama itiraf etmeliydim. Yüzü gerçekten benim tipimdi.


'Kötü bir kişiliğin var, ama sanırım bu yüz bana bir ilişkide olacakmışım gibi hissettirecek.'


Bir an için ondan hala cevabı alamadığımı hatırladım.


"Şimdi sana istediğin cevabı verdiğime göre, bana istediğim cevabı vermelisin," soruma başını salladı.


"Tamam, teklifini kabul ediyorum." Sonunda, Ölüm Bayrağından uzak olma düşüncesi karşısında pırıl pırıl gülümsedim.


''Teşekkür ederim. Ne kadar maaş istiyorsun peki? '' Sözlerime kaşlarını çattı.


"Ücrete gerek yok. Çünkü sadece önceki borçlarımı geri ödemeye çalışıyorum." Bu sözün sonunda aklını kaçırdığını düşündüm. Ama para konusunda uyanık olmadığı ve onu saklamaya çalıştığım için biraz sevindim.


'Çok iyisin.'


Heyecanlandım ve elini tutarak dedim. "Lütfen gelecekte benimle ilgilen." Bana kaşlarını çatarak cevap verdi.


"Tamam, ama elimi bırak." Ama elini bırakmaya niyetim yoktu.


"Neden bahsediyorsun? Sen ve ben bundan sonra bir sevgili olarak hareket etmemiz gerekiyor, ama böyle davranmazsan işler zorlaşacak."


'Çünkü bu saçma oyunda hayatım tehlikede.'


"Sözleşmeli bir ilişki içinde olduğumuz sürece, el ele tutuşmalı, kollarımızı birleştirmeli ve sevgiyle adımızı söylemeliyiz. Bunu biliyorsun, değil mi?" Bana sert bir yüzle baktığını görebiliyordum.


"Juvellian." Ondan gelen net ses gözlerimi kocaman açtırdı. Ciddi bir sesle "Adını biliyorum," derken sözleri kalbinin içini salladı. Kısa süre sonra bir şeyin farkına vardım ve kaşlarımı çattım.


Onun adını bilmiyorum.


"Şey daha önce adını sordum, ama bana söylemediğin için henüz adını bilmiyorum ... Bana adını söyleyebilir misin?" Duygularının incinip incinmeyeceğini merak ederek dikkatlice sordum.


Neyse ki, o kadar kırgın görünmüyordu. Anın sessizliğini bozarak ağzını açtı.


"Ben ... Max."


Max, Prens'in ismine biraz benzemesinin kusur olmasına rağmen, anlamı fena değildi.


ÇN: Max'in anlamı Maximillian kısaltılması olan en büyüktür


"Anne ve baban oğullarının harika bir insan olmasını istemiş olmalı. Bu güzel bir isim" dedim, bir süre bana baktı ve sonra ağzını açtı.


"Evet," daha önceki bakışlardan kaçacağımı düşündüm, ama yine de kırmızı gün batımı benzeri gözler bana bakıyordu. Bir şekilde garip hissettim, bu yüzden konuyu değiştirmeye çalıştım.


"Hey, ve .." Sonra ağzını açtı.


"Bundan sonra isimlerimizi söylemeye karar vermemiş miydik?" Beni hazırlıksız yakalayan Max'in sözlerine şüpheyle sırıttım.


"Evet, demiştik. Max." Adı ağzımdan çıktığında, hafif bir gülümsemesi vardı. Ona baktım ve konuyu açtım.


"O zaman önce sözleşmemizi yazalım mı? ''


Sözleşmenin sözüyle bana baktı ve bir anda yüzünü buruşturdu.


"Bunu yazmak zorunda mıyız?" Bunun üzerine iç geçirdim.


'Babam öğrencilerine biraz akıl öğretmedi mi? Ya herhangi bir yerde dolandırılırsan? '


İç çektim ve bugün dünyadan habersiz ve masum olan onun için bir öğretmen moduna döndüm.


"Her sözleşme ilişkisinde, bir sözleşme yazmalısın. Yazmasan, şanslı olacaksın. Yazmazsak, senden faydalanabilir ve sana örnek olarak ödeme yapmayabilirim." Beni dinlerken inanamayarak bana bakıyordu.


'Haaa, tekrar açıklamam mı gerekiyor?'


Daha kolay kelimeler kullanmayı düşünüyordum çünkü anlamıyormuş gibi görünüyordu.


"Ama yapmayacaksın, biliyorum." Sağlam bir inançla olan ciddi bir sesti. Ve bu ses beni tuhaf hissettirdi.


'Şimdiye kadar bana güvenen kimse olmadı.'


Kötü bir kadın olarak yaşadım ve herkes benden nefret ediyordu. Bana güvenecek kimse yoktu. Gelecekte orjinal romanda, babamdan bana güvenmesini istedim ve o geri dönüp beni hapse attı. Ancak bana bakan kırmızı gözlerin hiç şüphesi bile yoktu, bu yüzden tuhaf bir his göğsümün dibine vurmaya devam etti.


'Ah, şimdi zamanı değil.'


Aklım başıma geldikten sonra ağzımı açtım.


"Dolandırıcılık bir aile arasında bile olabilir."


"Öyle mi?"


"Evet, insanlar ne kadar yakın olursa olsun, bir sözleşme yazdığından emin ol, sözleşme imzalamayı kolaylaştırma, tamam mı?" İçini çekerek başını salladı.


"Tamam." Saf cevap beni daha da endişelendirdi.


'Bu kadar saf ve cahil bir şekilde bu dünyada nasıl yaşayacaksın?'


İlk başta kirli kişiliğim yüzünden endişeliydim ama şimdi daha da endişeliydim çünkü çok özensizdim ve ben de hiçbir şey bilmiyordum. Onun için endişelendim.


'Evet, sözleşmeli bir ilişki içindeyken ona çok şey öğretelim.'


Fiyatı kabul etmeyeceği için oldukça üzgündüm, ama ona yaşamın teknik bilgisini öğretmenin sorun olmayacağını düşündüm.


"O halde sözleşmeyi yazmadan önce en önemli şeye karar verelim. ''


'' Nedir? '' Baştan beri düşündüğüm şeyi cevapladım.


"Şövalye kaptanı Geraldine'in doğası gereği, eminim senin benimle nasıl tanıştığını soracaktır. Ona gerçeği söyleyemeyiz. Nasıl tanıştığımıza dair hikayelerimizi doğru bir şekilde anlatmamız gerekiyor . "


"Ah evet." Evet, şikayet edemezdi. Bildiği gibi, ilk karşılaşmamızda kılıçlar, tehditler ve izinsiz girişler vardı. "Bu arada, buna ne dersin?"


Başından beri düşündüğüm düzeni ona anlatmaya başladım. Yakında sesini yükseltti.


"Ne? Kesinlikle hayır!" Nefret ettiğini görünce ona dürüst bir şekilde sordum.


"Daha iyi bir fikrin var mı?"


"Tersini yapamaz mıyım? Örneğin-" Onu durdurdum ve ağzımı açtım.


"Hayır, bu işe yaramaz. Şövalyelerin her zaman yanımda olduğunu biliyorsun, değil mi?" Elini tuttum ve dertli bir şekilde ona bakarak dedim. "Başlamak zor, ama bunu yaptıktan sonra çok da önemli olmayacak. Gerçekten zorsa, yanımda durup cevap verebilirsin." İkna edişimle sonunda ruhsuz bir bakışla başını salladı.


"Tamam."


***


Kapıyı açtım ve vagonu beraber terk ettik.


"Ellerini düzgün bir şekilde kaldır," diye fısıldadım ve elini omuzlarıma doladı. "İyi iş," dediğimde övgülerime sessiz kaldı. İyi hareket etmesini beklemiyordum ama biraz hayal kırıklığına uğramış hissettim.


Vagonun dışında bekleyen şövalyelere baktım. Onunla dostane bir tavırla çıktığımda kafaları karıştı. Özellikle liderleri ve kuzenim Geraldine, şakaklarında parmaklarıyla bakıyorlardı.


"Şimdi ne halt döndüğünü açıklayabilir misiniz bayan?"


Beklendiği gibi, Geraldine irdelemeye çalıştı.


"Bay Geraldine, daha önce söylediğim şey aslında bir yalandı." Açık sözlü itirafım, Geraldine'e sanki biliyormuş gibi başını sallattı.


"Ah, evet. Tereddüt etmeden dışarıdan birileri getiremezsin diye düşünmüştüm." Geraldine sorgulayan bir bakışla bana bakarak devam etti. "Öyleyse, bayana fazla yakın olan kişi kim?" Geraldine'in soğuk sorusuna gururla cevapladım.


"Ah, bu benim sevgilim"


***


İnce ellerinde sıcaklık hissettim.


"İyi iş," diye fısıldadığını duydu ama cevap vermedi, Max kalbinin durmadan attığını fark edeceğinden endişeliydi.


'Bilmiyorsun, değil mi?'


ÇN: Merak etme o anlamaz


Tüm dikkatini Juvellian'ın öğrenip öğrenmeyeceğine odaklamıştı. Max'in kulağı keskin bir sesle delindi.


"Öyleyse, bayana fazla yakın olan kişi kim?''


"Ah, bu benim sevgilim." Juvellian'ın sözleri biter bitmez, şövalyelerden güçlü bir şamata yükseldi.


''Ne? Saçmalama. ''


''Sana her zaman yakındık ve onun gibi birini hiç görmedim. '' Max yumruğunu sertçe sıktı ve titreyen elini Juvellian'ın omzundan indirdi.


-Bölüm Sonu-


Çn; Çevirmen Fransız olduğu için Geraldine ismi orada kadınlarda kullanılıyormuş. Ondan garipsediği için adını Gerald yapıyor. Karıştırmayın ileride