"Daha az mı söylememi istiyorsun? Değerli kızınızın yaptığı her şeye bir bakın. Bunlardan hangisi ailemize utanç getirmedi?”
Ye Qing dinlerken başını eğdi. Ağlamaktan gözleri kızarmıştı. Başını kaldırdığında, Peder Ye'ye bakarken gözlerinden yaşlar damlıyordu, “Baba, üzgünüm. Biliyorum hatalıydım . Beni affedip gitmesine izin verir misin?”
Geçmişte, Ye Qing onların gururu ve neşesi olmuştu. İnatçıydı ve asla yenilgiyi kabul etmedi, bu yüzden sonuna kadar tartışacağını düşünmüştü. Ama sözlerinin yarısında başını eğmiş ve hatasını kabul etmişti.
Peder Ye, kızının özür dilemesinden sonra devam etme konusunda doğru hissetmiyordu. Sadece öfkeyle Ye Ana'ya, "Çünkü onu çok şımarttın!" diyebildi.
"O benim kızım! Onu şımartmamın nesi yanlış?” Anne Ye kızına sıkıntıyla baktı. Kızı sadece bir ayda çok kilo vermişti. “Qingqing, annen geçen ay her şeyi düşündü. Annen artık seni zorlamaz. İstediğin kişiyle evlenebilirsin. Annen seni durduramaz. Mutlu olduğun sürece sorun yok. ”
"Anne . . . ”
"O çocuk nerede? Neden seninle geri gelmedi?”
Yanlarında Peder Ye hapşırdı. "Gördüğüm kadarıyla o adam sorumluluk alan biri değil!"
Boğulan Ye Qing, "Ayrıldık. ”
Peder Ye ve Anne Ye ona boş boş baktılar. "Ayrıldınız mı? Ne oluyor? Bu neden oldu?”
Anne Ye, kızının o Lin Zhan'la birlikte olmak için her şeyi yaptığını hatırladı - açlık grevi yapmak ve  kaçmak gibi - o Lin Zhan ile birlikte olmak için. O zaman, geri dönüşü olmayan bir yol izlemek için köprülerini yakma kararı aldı. Daha bir ay bile olmamıştı. Neden ayrılmışlardı?
Ye Qing bir gülümseme topladı. "Anne, onu sonra konuşalım. Daha önce dışarıdayken Ye Zhen'i gördüm. Peki o tekerlekli sandalyedeki adam kimdi?”
Bu konu açılır açılmaz, Anne Ye'nin kalbindeki ateş yeniden yükseldi. Ye Qing'in alnını dürttü. "Sen, aa. O adamdan bu kadar çabuk ayrılacağını bilseydim, kaçmana asla izin vermezdim! Bu, bir yıl önce trafik kazası geçiren ve komaya giren Lu Ailesinden Lu Beichuan'dı. Sana bahsettiğim kişi o. Yaşlı Usta Lu evimize geldi ve evliliğin ona iyi şans getirmesini umarak torunuyla evlenmeni istedi. Bilge biri, Yaşlı Usta Lu'ya, Lu Beichuan ile evlenirsen daha erken uyanacağını söylemişti. ”
Bundan bahseden Anne Ye içini çekti. “Lu Ailesinin çok iyi bir geçmişi var. Bizim ailemiz onların ailesine bile yetişemezdi. Lu Beichuan o sırada komada olmasına rağmen, doktor bir gün uyanacağını söylemişti. Ama sen! Zavallı bir çocuk yüzünden bayan lu olma şansını bir kenara attın!"
"O . . . Ye Zhen, onun nesi var?”
"Onunla ne demek istiyorsun?" Peder Ye alay etti. “Kız kardeşin senden çok daha mantıklı. Ailemize yardım etmek için komada olan biriyle evlenmeye razıydı. Yine de kız kardeşin şanslı. Lu Beichuan evlendikten bir ay sonra uyandı. ”
Anne Ye ona baktı. "Ne demek şanslı? Bu Qingqing'in şansıydı! Mevcut bayan Lu'nun adı Ye Qing, Ye Zhen değil! Qingqing, ah, o zamanlar babanın şirketi zor bir durumdaydı. Masrafları karşılamak için yeterli para yoktu. Ve sen o çocuktan kaçtın. Başka seçeneğimiz yoktu. Ye Zhen'i sadece senin adınla evlendirebiliriz. Yapma. . . Kızma. Neyse ki Ye Zhen vardı. Aksi takdirde ailemiz bu villada yaşamaya devam edemezdi. ”
Ye Qing gülümsedi. “Anne, küçük kardeşimi nasıl suçlayabilirim? Ne olduğunu anlıyorum. Ama bu mesele ona biraz fazla haksızlık değil mi?”
“Adil ve adaletsiz olan nedir? Bayan rolünü alması için. gecenin bir yarısı uyanıp mutluluktan gülümsemesi için bu yeterli olmalı!"
Ye Qing gülümsedi ve yatıştırıcı bir şekilde Anne Ye'ye, "Anne, bunu böyle söyleyemezsin. Sonuçta bu konu benim hatam. O zamanlar Lin Zhan ile kaçmasaydım, Lu Ailesi ile evlenmeye zorlanmazdı. O zamanlar ikiniz de Ye Zhen'e isteyip istemediğini sormadınız, değil mi?"
Peder Ye ve Anne Ye bu sözleri duyduktan sonra bir an sessiz kaldılar.