Bölüm 2137: Hepsini Senin İçin Yakacağım! I


Gözlerini kapalı tutarken, Nullity’nin uğultusu ve ihtişamı kulaklarına yayılıyordu. 


Ona İmparatoriçe diyorlardı. 


İmparatorluk Aldatıcısı’nın yanında duran kişi! Kader Çağı’nın Gerçek İmparatoru’nun sağ kolu. 


Tüm bunlar onun övgüleri ve unvanlarıydı ama yine de başka bir Gerçek İmparator’un ihtişamıyla karşılaştığında, kasvetli olmaktan ve hemen istemediği bir planı yürürlüğe koymaktan kendini alamadı. 


Bu plan adil ve basitti; Mutlak güç karşısında bir geri çekilmeydi. 


Ve bunu düşünen tek kişi o değildi, çünkü diğer tarafta Lilith’in figürü çoktan Yüce Papa’ya doğru çekilmişti, bakışları tamamen kül rengi ve öfke doluydu. 


Öfkesinin nedeni çok basitti: Kendisi ve İmparatoriçe gibi insanların kaçış yöntemlerini tamamladıklarını fark etmeleri ama yine de gözleri üzerlerinde bile değildi.


Gerçeklik etraflarında paramparça olurken, korkutucu endamlara sahip ve ezici güç seviyelerine sahip olan bu varlıklar -  Kemik Silahlarıyla süslenmiş bu varlıklar - tek bir varlığı çevirdiler ve kaçış yollarını tamamen kestiler. Lilith ve İmparatoriçe için böyle bir şey yapsalardı konumlarına tamamen ve tamamen saygısızlık anlamına gelirdi.


Güçlerine büyük bir hakaretti ama aynı zamanda bugün burada yapmak istediklerine de büyük bir katkı sağladı!


HOONG!



Gerçek İmparatoriçe Katya savaş alanına tamamen inerken, Lilith’in vücudu kardeşi tarafından açılan Kırmızı Geçit tarafından sarıldı. İmparatoriçe ise Primitivus Nullity’i kavradı ve geri kalan Mahkeme Hükümdarlar’ına kadar uzanan harika bir NULLITY dalgasıyla sarmalandı.


İğrençlik Lejyonları ise, vücutlarına geri dönen ışık çizgilerine dönüşmeye başladı; İmparatoriçe’nin elindeki güçlü Çağ Yadigâr’ı, figürleri hızla yok olurken,  akkor bir ışık yaydı!


Geri çekilme. 


Bu, buradaki tüm İmparatorların gördüğü yoldu çünkü diğer taraf... ölümdü!


Böylece gidebilenler gitmeye başladı bu arada QUINESSENTIAL DIMENSIONAL EMPEROR’UN çehresi ise hâlâ hüküm sürüyordu... Yıldız Mızrağı çoktan parlak mavi alevlerle kükrerken, gözlerinde zerre kadar korku yoktu!


-


Uzay-Zaman’ın kıvrımları boyunca. 


Lilith ve diğer birkaçının bedenleri büyük mesafeler kat ederek, anında kendi Boyutlar’ına geri çekilirken, Apollyon Özün’ün kızıl siyah dalgaları uzayın kıvrımlarında şiddetlendi. 


Bu kaçışa katılan tüm Boyut Yöneticileri’nin nefes alış verişleri düzensizdi; bu da Aura Gücü ve inenlerin baskıcı gücünden kaynaklanan Ölüm hissinden başka hiç kimsenin neden olmadığı benzersiz bir durumdu. 


Lilith’in vücudu öfkeyle titrerken, Lilith’in öfkeli böğürmeleri yankılanırken, Kardeşi, çok uzun süre kalmayan bir tefekkür bakışıyla yanında süzülüyordu. 


>Siktir...siktir!>


WAA!


>Tüm varlığımı hiçe saydılar, sanki her şeyin büyük planında... benim bir önemim yokmuş gibi!>


Sözlerinde öfke vardı, evet, ama aynı zamanda varlık onun sözlerinden büyük bir acı ve boğulma hissediyordu!


Çünkü onun hedefleri ve idealleri vardı. 


Son Çağ’da yapılanları düzeltmek için Gerçek İmparator’un koltuğuna oturmak istiyordu.


Babasına yaptıklarını. Kendisine karşı gelenlerden öcünü almak ve tabii ki bu arada evini kurtarmak istiyordu!


Ancak, umursamazlık seviyesi yüzünden, ortaya çıktıkları Apollyon semalarında magma ve alev dalgaları yükselmeye başladığında, etrafındaki her şeyi yok etmek istemesine neden oldu. 


Yüce Papa Lucius kız kardeşini teselli etmek üzereydi ki, bakışları ve buradaki tüm Hükümdarların bakışları anında değişti.


Çünkü uzaktan, yakınlarındaki başka bir varlığın aurasını hissediyorlardı. Bu aurayı ve hemen ardından yankılanan sesi tanıyorlardı!


"Eğer kötü bir gün geçirdiğini düşünüyorsan, senin için daha da kötüleşmek üzere sevgili Boyutar’ın Kraliçesi."


Lilith, Lucius ve diğerlerinin geri çekilen figürlerinin önünde Noah’tan başkası olmayan Gerçek Sanguine Klonu’nun büyük figürü belirirken, son sözler son derece alaycı bir tonda söylendi. 


Evet! 

Noah’ın klonu tam da Lilith ve diğerlerinin geri çekildiği yere gelmişti.


>Sen...!>


Gerçek Sanguine Klonunun ortaya çıkmasıyla Lilith’in şeytani bedeni, üç gözü giderek, daha fazla kıpkırmızı renk alırken, kontrol altına alınmış güçle kaynadı.


Etrafındaki Hükümdarlar güçle parlayıp, dövüşe hazırlanırken, Lilith, Noah’a kilitlenerek, ağzından yakın gökyüzünü kavuran alevler püskürttü.


>Senin tekil görünüşün bir şekilde milyonlarca ve milyarlarca yıllık çalışmamı ve ideallerimi çöpe attı... bunu biliyor musun?


Takdir-i İlahi kalıntılarının içinde döndüğünü hissederken,  konuştu. Evet, onun için Bütünleşme Hattını yok etmişti ama hâlâ onun anlayışına sahipti.



Olayları eskisi kadar net ve büyük bir doğrulukla görmesine izin vermiyordu ama yine de ona hayatında önemli bir noktaya geldiğini söyleyebiliyordu.


Eğer üstesinden gelirse... gelecekte şanlı bir yol çizme olasılığı olan bir nokta. Ama eğer başaramazsa...


>Varlığınızın pek çok şeyin kaderini nasıl değiştirdiğini anlıyor musunuz? Eylemlerinizin bugün burada olan varlıkları nasıl aşağı çektiğini?>


Çapaların kaldırılması.


QUİNESSENTİAL DIMENSIONEL EMPEROR olarak ayrıcalığı!


Birçok şeyin nedenlerine ve sonuçlarına bakıldığında... bu varlık tam merkezdeydi.


Ve Lilith’in sözleri üzerine... sanki empati kurabiliyormuş ve Lilith’in bakış açısını gerçekten kavrayabiliyormuş gibi anlayışlı bir ifadeyle sadece başını salladı.


>Anlıyorum. Kalbinde çok fazla nefret ve öfke barındırıyorsun... bu yüzden izin ver susturmana yardım edeyim. Büyük Boyut Cehennem Hükümdar’ı Lilith’i dinlendirmeme izin ver.>


...!