Kitapta beklediğimden çok daha fazla becerinin yer aldığı bir liste vardı ve bu da ilk B seviye saldırı becerime karar vermek için biraz zaman harcamama neden oldu. Yüksek hasar potansiyeli ve [Mangrov Bataklığı]'nın tek başıma girdiğimde üzerime üşüşecek devasa timsah sürüleriyle son derece iyi eşleşeceği gerçeğiyle felaket bir beceri gözüme çarptı.


Koramiral'e seçimimi bildirdim ve yardımcısı dışarı çıkarken birkaç dakika konuştum, on dakika sonra içinde kalın bir kitap bulunan bir bavulla geri geldi.


Çantayı aldım ve [Minyatür Kasırga] becerisini özümsedim: 10 saniye boyunca, komutlarınızı takip eden keskin rüzgarlardan oluşan dönen bir sütun serbest bırakın]


Beceri panelimde sorunsuz bir şekilde belirdi ve yüzlerce timsah her taraftan üzerime çullandığında yapabildiğim kadar çok spam yapmak için sabırsızlanıyordum.


Koramiral'e teşekkürlerimi sundum ve ofisten çıktım. Kısa tank Lana Stone, telefonuma onlara katılmam gereken yerin adresini göndermişti bile. Zindanları tek başıma yok etme yöntemlerime geri dönmeden önce kendimi biraz sosyalleşerek şımartacağım.

Askeri bölgeden çıktım ve bölgeye doğru bir araç buldum. Star City'nin sokakları enerji ve insanlarla doluydu, bu da size ülkenin yarısının gerçekten ıssız bir çorak araziye dönüşüp dönüşmediğini ve insanların hala yaşamları için savaşıp savaşmadığını yeniden düşündürüyordu.


Burası İmparatorluğun çekirdek savunma şehirlerinden biri olduğundan, işler istikrara kavuştuğunda ölümlere ve yıkıma neden olan çok az canavar vakası yaşandı. Bu nedenle uyanmamış insanlar, her gün kendilerini korumak için zindanlara dalan avcıları örnek alıyor ve onlar gibi olmayı arzuluyorlardı.


Araba şehrin her yerinden görülebilen büyük bir yapıya yaklaştı. İmparatorluğun çeşitli şehirlerinde buna benzer yapıların videolarını gördüğümü hatırlayınca nefesim kesildi. Devasa çift kapıdan içeri koşuşturan insanların heyecanlı yüzleri, bağırışlar ve çığlıklar buradan duyulabiliyordu. Burası avcıların eğlenmek için dövüştüğü ve yarıştığı yerdi. Burası Kolezyum'du.

Lana'ya burada olduğumu belirten bir mesaj attım, ve birkaç dakika sonra birisi yanıma geldi ve insan kuyruklarının ötesine geçirmek için bana liderlik etti. İçeri girdiğimizde ve daha az insanın bulunduğu alanlara yaklaştığımızda, gürültülü ıslıkların ve alkışların yankıları zaten devasa binanın her tarafından yükseliyordu. Kolezyum, antik kültürlerdeki gibi büyük bir oval amfitiyatroya benzer şekilde inşa edilmişti, binlerce koltuk bulunuyordu.


Avcılık Ekibi, halihazırda dövüşen avcıların bulunduğu arena zeminine yakın, kendilerine ait büyük bir alana sahipti. Onlara katıldım ve iki C seviye avcı arasında olduğu anlaşılan devam eden maçı izledim.


Dövüşler acımasızdı, çünkü ne kadar kanlı olurlarsa kalabalık o kadar çok alkışlıyordu. İçecekler ve yiyecekler çoktan getirilmişti ve biz konuşmaya başlamıştık ki kısa boylu tank bana döndü ve tezahüratlar arasında kulaklarıma doğru bağırdı:


"Birkaç dakika içinde muhteşem bir gösteri izleyecek kadar şanslı olabiliriz, görünüşe göre Şimşek El bir kez daha yeterince sıkılmış ve yakında bir yarışma duyuracak!"


Yıldırım El'in kim olduğunu hatırlarken onun sözlerini dinledim. İmparatorluğun bilinen birkaç A rütbesi avcısından biriydi, Star City'de olduğunu fark etmemiştim. Onun gibi güçlü biri ne yapmak üzereydi?

İki C rütbesi avcı arasındaki dövüş, büyücünün manasının tükenmesi ve şimdi de çılgına dönmüş avcı tarafından dövülmeye başlamasıyla yavaş yavaş sona eriyordu. Bir çınlama sesi duyulduğunda ve dövüş bittiğinde kalabalık sanki ele geçirilmiş gibi çığlık atıyordu.


Maç bittiğinde tezahüratlar daha da yükseldi ve iri yarı, vücudunda şimşekler çakan bir adam kolezyumun ortasındaki dört dev ekranda belirdi.


Bize yakın bir bölümde duruyordu ve etrafı güzel kadınlarla çevriliydi, mikrofonu eline aldığında gür sesi her yerden duyuluyordu.


"MERHABA YILDIZ ŞEHRI VATANDAŞLARI!"


Güçlü ses bir şimşek gibi çınladı ve seyircilerin tezahüratları hararetli bir seviyeye ulaştı.


"Bugün harika bir gösteri bizi bekliyor, çünkü hiçbir avcının hayır diyemeyeceği bir ödül sunacağım..."


Şimşek El elini havaya kaldırdı ve parmaklarının arasında kalın bir kitap belirdi. "Sevgili vatandaşlarım, bu A seviye beceri kitabı, [Uçuş]!"


Kalabalık bir an sessizliğe büründü, ardından daha da yüksek sesle alkışlar yükseldi. Ekrandaki adama ve elinde tuttuğu parıldayan beceri kitabına baktığımda zihnim bir şok yaşadı.


Yüzlerinde ciddi ifadeler beliren avcı ekibi üyeleri yerlerinden kalktı.


Vücudunda şimşek dalları dans eden adam sözlerine şöyle devam etti: "Sadece bugün için, önümüzdeki 30 dakika içinde, Herkes İçin Ücretsiz dövüşün galibi bu kötü çocuğu evine götürecek!!!"

Stadyumların dört bir yanından gelen avcılar açgözlü yüzlerle ayağa kalkarken yüksek sesli çığlıklar artmaya devam etti. Bu bir A rütbesi becerisiydi, B rütbesi zindanlarda nadiren düşen ve yalnızca çok az avcının girebildiği zindanlardan çıkan bir şeydi. Bu, birçok avcının hayaliydi.


Ben bile böyle bir şeyi elime almayı bekliyordum. [Uçuş], kelimenin tam anlamıyla uçmanıza izin veren bir yetenekti.


"Şimdi, katılmak isteyen tüm avcılar ringe atlasın!"


Sözleri biter bitmez, çok sayıda avcı oturdukları yerden kolezyumun ortasındaki devasa dairesel arenaya atlamaya başladı. Avcılar beceri için açgözlüydü ama hayatlarını kaybetmeyecek kadar da akıllıydılar. Atlayanların çoğu C rütbesindeki avcılardı ve birkaç tanesi de B rütbesindeydi.


Kısa tank "Haha, kısıtlamalarımızı bir kenara bırakalım ve gökten düşen bu turtayı kimin alacak kadar şanslı olduğunu görelim" demeden önce avcı ekibinin üyeleri birbirlerine baktı.


Diğerleri de başlarıyla onayladı ve yerdeki avcılara katılmak için aşağı atladılar. Arenayı dolduran avcılara baktım ve ben de ayağa kalktım.


Zaten yarısı hayatlarını ortaya koyan yoğun sayıdaki avcıyla doluydu. Buna baktım ve iç çekerek aşağı atladım. Böyle bir şeyde gerçekten oturamazdım.

A Sırası beceriler o kadar nadirdi ki, yüksek sıralamalı zindanı onlarca veya yüzlerce kez taramadığınız sürece bunun gibi başka bir beceri elde etmek neredeyse imkansız olurdu. Şu anda bile bu A seviye avcının bunu neden bir hevesle verdiğini sorguluyordum.


Avcılar arenayı doldurmaya devam ederken konuşmaya devam etti "Herkes için Serbest'in kuralları basit, ayakta kalan son adam... KAZANIR"


Dövüş için hazırlıklar sürerken kalabalık çılgına dönmüştü, insanlar sanki ödülü alan kendileriymiş gibi histerik bir şekilde ayağa kalkıp bağırıyorlardı.


Birkaç dakika geçmesine rağmen ringe atlayan başka avcı olmadı. Şimşek El, tıklım tıklım dolu arenaya baktı ve kolunu kaldırdı. Kolunu indirip "BAŞLA!" diye bağırmadan önce devasa kolezyumda sessizlik hakim oldu.