Dövüş başlar başlamaz arena çığlıklarla doldu ve her taraftan yetenek patlamaları yükseldi. C rütbesindeki avcılar birbirlerini sorgusuz sualsiz haklarken, gözleri açgözlülükle doluydu.


Buradaki daha düşük rütbeli avcılar, açgözlülükleri sağduyularının önüne geçmiş olanlardı; çünkü aklı başında olanlar, bunun için yarışan kişilerin çoğunlukla B rütbesi olacağını fark ettikleri anda izlemeye devam etmek için koltuklarında kaldılar.


Önümde gelişen kaos sahnesini izlerken gülümsedim ve hem [Gizlilik] hem de [Kamuflaj]'ı etkinleştirdim. Tüm avcıların görüş alanından kayboldum ve kazara yoluma çıkan herhangi bir büyüyü savuşturan çoklu savunma becerileriyle tamamen korunurken sahneyi izledim.

Seyirciler aşağıdaki kanlı dövüşü izlerken çılgınca çığlıklar atıyor, her biri düştüğünde daha fazla kan istiyorlardı. B Kademesi avcıları yavaş yavaş tüm güçleriyle harekete geçmeye başladı, yıkıcı beceriler havada uçuşmaya başladı.


[Mangrove Bataklığı]'na birlikte daldığım ekibin hepsi birbirinden uzakta kendi savaşlarını veriyordu ama büyücülerden biri çoktan bayılmıştı. Dikkatlerin merkezinde, vücudu altın ışıkla yıkanmış, iki yuvarlak kalkan tutan bir avcı vardı. Bu Şövalye, kendisine yaklaşan tüm saldırıları ve avcıları, yaklaştıkları anda beyaz ışık patlamalarıyla geri püskürttü.


Çok sayıda avcı sadece onun yüzünden düşüyordu. Diğer tarafta elinde yay tutan bir kadın alevli oklar atıyor ve isabet eden avcıları ağır yaralıyordu.


Tüm bunları, etrafta koşuşturan avcılardan kaçarken ve herhangi bir avcı fark etmeden başıboş saldırıları emerken izledim. Kanlı dövüş, C rütbesi avcıların çoğu nakavt olana kadar devam etti ve 9 B rütbesi avcılar arenanın zemininde birbirlerine dikkatle bakarken kaldı.


AAAHH!!!


İçlerinden biri daha fazla dayanamadı ve kendisine en yakın diğer avcıya doğru koşarken bir savaş çığlığı attı. İki yuvarlak kalkanı tutan avcının her türlü beceriyi elinin tersiyle itmeye ve beyaz ışık patlamalarıyla saldırmaya devam ettiği başka bir arbede başladı.

Tanıdığım avcı ekibinden sadece alevli kılıcı olan berserker devam etti, diğer iki avcıyı tek başına alt ederken tüm vücudu bir kez daha alevlerle kaplandı. Ekibin geri kalanı ya bayılmış ya da yaralı halde oturuyordu.


Arenada dövüşten nispeten uzak bir yer buldum, burada bir sürü C rütbesi avcı ya bayılmış ya da acı içinde mücadele ediyordu ve dövüşü gözlemlemeye devam ederken oturdum. Amacım çok az iş yapmak ve bu A rütbesi becerisini kolayca elde etmek için bitkin düşmesi gereken son avcıyı yenmekti.


Arena'da karşı karşıya gelen iki avcıdan altın bir ışıkla yıkanan avcının elinde iki kalkan, diğerinin elinde ise yakıcı alevler saçan bir yay vardı. Tezahüratlar devam ederken, aralarındaki çekişme seyirciler arasındaki beklentiyi artırıyordu. 

Havanın değiştiğini hissettiğimde çok az iş yapmayı ve kazanmayı dört gözle bekliyordum. İki avcı birbirlerine doğru yönelmek yerine aynı anda benim bulunduğum yere doğru döndüler.


Vay anasını.


Ayağa kalktım ve avcılar [Gizlilik] ve [Kamuflaj] yeteneklerimi görmüş gibi göründükleri için dövüşe erkenden hazırlandım. Tespit etmeye yardımcı olan bir yetenekleri ya da başka bir şeyleri var mıydı?


Neyse, zaten bir önemi yok. Kadının yayını çekip bana doğru birden fazla alevli ok fırlatmasını ve parlayan Şövalye'nin ileri atılmasını izlerken yüzümde parlak bir gülümseme belirdi.


En azından yeni kazandığım becerinin yıkıcı gücünü, bu rütbenin zirvesinde duran iki B rütbesi avcıya karşı test etme şansım olacaktı. [Minyatür Kasırga] ilk kez kullanıldı.

Önümde dönen keskin bir rüzgâr kütlesi belirdi ve bana doğru koşan alev oklarını dağıtarak parlayan Şövalye'yi geri itti. Yeteneğime en yakındaki avcıya doğru gitmesini emrederken rüzgârın siyah saçlarımı hareket ettirdiğini hissettim


Parlayan Şövalye'nin vücudu... genişledi mi? Vay canına, içinden çıkan kör edici ışık arttıkça vücudu gerçekten de genişledi, 10 saniyelik bir süresi olduğu için beceri birkaç saniye sonra solana kadar ağır ve keskin rüzgarlara dayandı. 

Kabaca nefes alırken vücudu normal boyutuna geri döndü ve saldırıya dayanabildiği için gururlu görünüyordu. Başımı sallayarak hafif bir kahkaha attım ve bir [Minyatür Kasırga] daha attım.


Şövalyenin yüzü, bir diğerinin kendisine doğru geldiğini görünce kül rengine döndü ve iki kalkanını kullanarak dönen rüzgârlara karşı koymaya çalıştı ama nafile, bir saniye sonra vücudunun her yerinde kesiklerle savruldu.

Alanda kalan ve ok atan avcı, ok atmaya devam ederken benden biraz daha uzaklaştı. Mesafeyi kapatmak için [Kasırga]'yı kullandığımda ve onun bulunduğu yere başka bir [Minyatür Kasırga] fırlattığımda onun yoluna gitmesine izin vermeyecektim. Hızla dönen rüzgârlar avcının ayaklarını yerden keserek zırhına ve altındaki deriye ağır hasar verdi, kuvvet sonunda onu arenanın duvarlarına savurdu.


Birkaçı uzuvlarını kaybetmiş, ya bayılmış ya da acı içinde ağlayan avcıların olduğu bir alanda durduğumda sessizlik beni takip etti.


"WAAAA!!!"


Dövüşün sona erdiğini gören kalabalığın çığlıkları bir desibel daha yükseldi ve A rütbeli Avcının gürleyen sesi duyuldu:


"Haha, iyi, iyi, iyi!"


Adam aynı sözleri üç kez tekrarladıktan sonra bulunduğu yerden sıçradı ve bir yıldırım gibi arenaya doğru düştü. Beni bir aşağı bir yukarı süzdü ve bir kez daha güldükten sonra saklama halkasından parlayan bir kitap çıkardı.

"Sakin ama dikkatli, akıllı ve aynı zamanda güçlü. Haha, bu beceri kitabı senin için boşa gitmedi. Şehirdeki en yüksek başarıya sahip B seviye avcıya gitmesi gerekiyordu ama ben düşüncesiz biriyim ve fırsatlara ve şansa inanırım. Bu, senin talihin!"


Beceri kitabı ince bir elektrik tabakası tarafından taşındı ve bana doğru sürüklendi. Önümdeki bu canavar adama bakarken, A seviye bir avcının becerilerine hayret ediyordum. Vücudu patlamaya ve önüne çıkan her şeyi parçalamaya hazır bir volkan gibiydi.


Henüz böyle biriyle yüzleşmeye hazır olmadığımı biliyordum. Niteliklerim bazı destek becerileri sayesinde ancak B seviyesine çıkabilmişti ve her şey parçalanmadan önce bu aşamadaki insanlara yetişmek istiyorsam çok daha fazla çalışmam gerekiyordu.


"Bu fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim." Beceri kitabını aldım ve etrafı şimşeklerle çevrili adama teşekkür ederken tek bir saniye bile kaybetmeden hemen oracıkta özümsedim.

"Onu akıllıca kullan ve daha yüksek yerlere ulaşmaya çalış." Bedeni zahmetsizce yerden kalkarken başını salladı, gökyüzüne fırlayıp bir ışık huzmesi içinde yok olmadan önce ardında birkaç kelime bıraktı.


Uzaklaşan şimşeğin hızını zar zor takip edebiliyordum, bu da beni tek başıma yaptığım zindan dalışlarına geri dönmek ve hızla o seviyede güç kazanmak için beni daha da heyecanlandırdı.