Bölüm 12: Kahraman göz teması kurar
Duphein’in üssünden ayrıldıktan sonra ilk olarak bir kez daha gecekondu mahallelerinin kenarına doğru yol aldım.
Dün aldığım avans ödemesi için ihtiyacım olan tüm malları dikkatle değerlendirecek olsam da, hazırlıklardan önce programımı berbat ettiğim ve yüklü miktarda para aldığım için, önce daha büyük alımları yapmaya karar verdim.
İçi madeni paralarla dolu bir çuvalla dolu sırt çantamı taşıyarak (bu dünyada, tüm yaya yolculuklarda insanlar normalde böyle çantalar hazırlarlardı), gecekondu mahallesinin daha da az insanın olduğu bir kısmına doğru yola çıktım.
Kirli kıyafetlere bürünmüş maceracılar ve çalışanlar, yoksul insanlara hiç aldırış etmeyen, gerçekten eşsiz bir iş alanı olan bu caddede dolaşıyorlardı.
Burası yasaklı eşyaların toplandığı bir karaborsa.
Yasadışı belgeler, uyuşturucular, çalıntı mallar, lanet katalizörleri ve tabii ki köleler.
Yerini kaybeden borç köleleri, ağır suç işleyen suç köleleri, para karşılığında satılan fidye köleleri ve başka bir ülkeden şövalye olup köleye dönüştürülen savaş köleleri.
Suç ve savaş köleleri genellikle krallığın yönettiği madenlerde çalışmaya zorlanıyor. Geriye kalanlar ise köle mağazalarında mal muamelesi görüyor.
Kölelere nasıl davrandıklarını bilmiyorum. Kölelere nasıl davranılacağı tamamen sahiplerine bağlıdır, ancak genellikle kölelerin kötü muameleye maruz kaldığını veya çökme noktasına kadar aşırı çalıştırıldığını göstermezler. Temel olarak bunun nedeni kölelerin pahalı mallar olmasıdır.
Bu nedenle, başkentin ana caddesinde gururla yerleşen mağazalar, çok sayıda kaliteli köleye sahip olan soylular için köle sağlayıcılarıdır, ancak bunların soylular, milyonerler veya bu tür şahsiyetlerden tanıtım mektubu almış kişiler tarafından satın alınması gerekmektedir.
Dolayısıyla bağlantıları olmayan ya da pahalı köleleri satın almaya gücü yetmeyen insanlar, gecekondu mahallelerinden köle satın almaya geliyorlar.
İlk hayatımdaki anılarımın yardımıyla amaçsızca etrafta dolaştım.
Her zamanki gibi kaba görünen adamlar beni görür görmez bembeyaz oldular ve oradan ayrıldılar.
「Bunu bir uyarı vermek için yaptığımdan emindim...... ama abarttım mı?」
Belki güçlü bir itici güç olduğunu düşünerek, bilginin dünden bu yana ne kadar yayıldığını düşündüm.
Gerçeği söylemek gerekirse, bu değişim personeli (Daruma) eski bir maceracıydı, üst sıralarda önemli bir figürdü ve fiziksel gücü arttırmak ve illüzyonlar yaratmak için büyü kullanma konusundaki becerisi ve yetkinliğiyle biliniyordu. Ve onu tek taraflı olarak alt eden ben, inancı kargaşa olan gecekondu vatandaşlarının gözünde bir tehdit olarak görülüyordu.
「Umurumda değil, sinir bozucu insanların bana yaklaşmaması daha iyi olur.」
Bu tür düşünceleri toparlarken, amaçladığım hedefe ulaşıyorum. Bununla birlikte, rastgele azalan bir köle dükkanı buldum ve girdim. Hedeflerime ulaşmak için mümkün olduğunca halkın gözüne girmekten kaçınmak çok daha uygundur.
Mağazanın içinde tezgahta benden başka kimse yoktu. Serbest görünen mağaza müdürü tepeden tırnağa alaycı bir şekilde bakarak beni değerlendirdikten sonra beni onur konuğu olarak görmediği için kabadayı bir şekilde konuştu.
(Günlük: Ah oğlum, yine başlıyoruz. Sanki bir CN romanı okuyormuşum gibi hissediyorum)
’’Köle mi arıyorsunuz? Kabalığım için kusura bakmayın ama bütçeniz ne kadar?]
「Yaklaşık 10 altınım var ve bir kişiye ihtiyacım var. Bana satabileceğin köleleri gösterirsen, kendim seçerim.」
Gerekli seyahat eşyalarına ayıracağım bütçeyi ve gelecekte ne kadar paraya ihtiyacım olacağını düşünerek uygun bir cevap verdim.
Bu arada, öyle görünüyor ki, eğer Ana Cadde’deki bir mağazadan soylular için pazarlanan bir köle satın alırsanız, birkaç altın harcarsınız ve kalitesine bağlı olarak beyaz altın harcarsınız. Bu gecekonduda ucuzdan pahalıya kadar her şeyi bulabilirsiniz ancak bir kölenin fiyatı en az 3 altındır. Ortalama köle fiyatı 7-8 altın civarında olduğundan bütçem 10 jeton civarında dersem kölelerin çoğunu görebilmem gerekir.
「Kabalığım için kusura bakmayın ama elinizde gerçekten böyle bir bütçe var mı?」
Köle tüccarı o kadar paraya sahip olamayacağımı düşünerek şüpheyle bana bakıyordu. Eğer bir soylunun oğlu olsaydım, Ana Caddeden bir köle satın alırdım; Öte yandan maceracı olamayacak kadar zayıf görünüyorum. Çok küçük yaşlardan itibaren insanları kolayca tiplere ayırabilen bu aceminin bu kadar paraya sahip olabileceğine inanamıyordu.
Şüphelenmesinin sebebini bilmeme rağmen beni hafife aldığı için hâlâ sinirleniyorum.
「......Bu senin için yeterli mi?」
Kendimi dizginlememe gerek yoktu, bu yüzden sırt çantamdan bir kese bozuk para çıkardım ve beyan ederken çuvalı masanın üzerine koyarken bilerek ses çıkardım.
「B-hiçbir sorun yok! Şimdi seni kafeslere götüreceğim.]
Altınım olduğunu kanıtladığım anda tavrını muhteşem bir şekilde değiştirdi, bu da bana o iğrenç kişiyi hatırlattı ve yüzümü biraz gerdi. Ancak önümde bu adama bağırsam bile bu hiçbir şeyi değiştirmeyecek, bu yüzden onu sessizce takip etmeye karar verdim.
Dükkanın iç kısmında demir parmaklıklı kafesler vardı, bunların içinde muhtemelen köle olan, elleri kelepçeli, kara bakışlı insanlar vardı.
Bu dünyada beslenme bilimi, hijyen gibi temel kavramlar henüz yoktu ama yine de zorlu bir ortamdı.
Krallığın kraliyet başkentinden ayrıldığım anda kılık değiştirecek bir köle istiyorum. Sonuçta beni aramak için personel topladıklarında, beni tanımlayabilecekleri yalnızca sınırlı özelliklere sahip oluyorlar; yalnızca siyah saçlarım ve tuhaf kıyafetlerim. Ayrıca iki tane olsaydı şehirden çıkmak çok daha kolay olurdu.
Ayrıca bir sebep daha var.
Çünkü becerilerim için bir pratik ortağına ihtiyacım var. Kendi başına geliştirilemeyen birçok beceri vardır. Ve Kutsal İntikam Kılıcı’na sahip olduğum için kötü niyeti tespit edebilmem gerektiğinden herhangi bir sorun yaşamayacağım. Ancak arkadaş ya da arkadaş edinmek istemiyorum, bu yüzden bir köle istiyorum.
Seviye becerilerimi düzgün bir şekilde yükseltmek için köleyi kullandıktan sonra ona bir miktar tazminat parası vereceğim ve onu serbest bırakacağım. Ve en kötü durumda intikamım için diken haline gelirse onu öldürebilirim ve bunda da bir sorunum olmaz.
Peki, bir insanı onlar gibi kullandıktan sonra ondan vazgeçmek gibi iğrenç ve kötü davranışlar, o kişi köle bile olsa bende kusma isteği uyandırıyor. Eğer köle düşmanım olmazsa böyle bir şey yapmayı düşünmüyorum.
Köle muhtemelen benim becerilerimin seviyesini yükseltmeme yardımcı olacağı için hayatta kalmak için temel becerileri öğreneceğinden, bu onu savunmasız bir şekilde dışarı atmak gibi bitmeyecek. Aramızda iş benzeri bir ilişki kurarsak bu en iyisi olur. Birbirimin hizmetlerine haklı bir kârla karşılık veren birinci sınıf bir ilişki geliştirmek isterim.
Benim de böyle bir düşüncem vardı.
......O yüzden o köleyi bulana kadar dikkat edeceğim.
「Hepsi çok çalışkan olduğu için bu kafesteki köleleri tavsiye ederim. Eğer o kölelerden birini istersen biraz daha pahalı olur ama bu hücrede ben.......」
「Hey, son hücrede asılı olana ne dersin?」
“Evet? Ah evet o kız. Yakın gelecekte imha edilmesi planlanıyor. Kraliyet başkentinde yaşayan bazı onurlu soyluların bu tür şeyleri tercih ettiğini duyduğumdan beri, onu buraya getirmek için her türlü zahmete girdim. Ancak düşmanlık göstermekten de vazgeçmeyecektir. Köle mührü aracılığıyla cezalandırılmış olsa da yine de ölüm kapısına kadar direniş gösterecektir; yani figürü iyi olsa bile sahibinin boynunu tutup müşteriyi canı pahasına öldürmeye çalışacağı için artık kimse onu istemiyor.」
Kraliyet başkentinin içinde, dinsel insan üstünlüğünün derin kökleri var. Bunların arasında canavar adamlar gibi türler ve insanlardan farklı olan diğer türler istismara maruz kalıyor. Bununla birlikte, krallığın içinde genellikle herhangi bir canavar akrabası göremezsiniz ve krallık, İmparatorluğun karşı sınırında bulunan ve İmparatorluğu Krallık ile birlikte sandviçleyen Canavar akrabasının krallığıyla anlaşamaz. Bu arada, hayvan akrabasının Krallığında, hayvan akrabasının Üstünlüğüne dair bir dogma vardır; bu nedenle, hayvan akrabasının Krallığındaki insanlara ve Krallıktaki hayvan akrabasına karşı muamelede hiçbir fark yoktur; her iki yönde de gider.
’’Hey, karar verdim. Onu seçiyorum.’’
“Ne? Ama... bu bir canavar akrabası, yani görünüşüne aykırı olsa bile, muhteşem fiziksel gücüyle seni yine de boğabilir......」
“Umursamıyorum.” Onun için sana 10 altın ödeyeceğim, bu yüzden şimdiden bir sözleşme yapın, sonra da bu konuda şikayet etmeyeceğim.」
「Haaa~, eğer öyleyse bizim açımızdan bir sorun yok...... İlk defa mı köle satın alıyorsunuz?」
’’Eh, öyle.’’
「Eğer durum buysa, kendine bir ana arma dövmesi yaptırmalısın.」
’’Usta arması mı?’’
「Evet, eğer ana armaya mana sağlarsanız, oyulmuş köle arması tepki verecek ve kölenin hareketini bir dereceye kadar kısıtlayabilecek keskin bir acıya neden olacaktır.」
Ama önce lobideki tezgaha döndüm ve satın alma sözleşmesini imzaladım.
Daha sonra ana armaya kaydolmak için başka bir belgeye imza attım.
Sözleşmenin kendisi entegre bir sihirli daireye sahip sihirli bir araçtır, bu nedenle kişi onu imzaladığında kendini yakar ve usta olacak kişinin arkasında sihirli bir daire belirerek onu kullanışlı bir araç haline getirir.

Görünüşe göre yeni bir ruh kılıcım var ama daha sonra kontrol edeceğim.
「Son olarak, efendi armanızın üzerine mana dökmeniz, onu doğrudan köle armasının üzerine yığmanız ve onu kontrolünüz altına almanız gerekir, o zaman sözleşme yapılacaktır.」
「Bununla birlikte, sözleşmenin başka bir ana arma ile üzerine yazılması ihtimali yok mu?」
“Tamam. Bir köle arması, üzerine ilk yazan ana armaya göre şekil değiştirecektir ve sözleşme iptal edilene kadar şekli değiştirilemez veya değiştirilemez.」
Bir kez daha arka odaya dönüp hücrenin içine doğru yöneliyorum.
Gıcırtı sesi çıkaran paslı demir parmaklıklı kapıyı açtım ve hapishane hücresine girdim.
「.........」
Hapishanenin içinde bir köle vardı. Tavşan soyundan, ağzı tıkaçlı, elleri iki ucundan kelepçeli, kaçmaya karşı önlem olarak bacağına demir top takılmış bir kadın.
Vücudunun her yerinde yaralar olduğundan, her ihtimale karşı, muhtemelen birkaç yeri kanıyla siyaha boyanmış kıyafetler giyiyordu. Saçları turuncu sayılmayacak kadar koyu, belki koyu keten rengindeydi ve uzun saçları bakımsız kaldıktan sonra nemini kaybediyor, yıpranıyor ve kuruyordu.
Hayvan ırkı olduğunun kanıtı olan tavşan kulakları sarkıktı ve uzun süre yemekten mahrum kaldığı için fiziğinden muhteşem bir figüre sahip olduğu anlaşılan vücudu yetersiz beslenmişti. . Kolları, bacakları ve yüzü normalin ötesinde zayıftı ve gözleri yorgunluk gösteriyordu.
Ne kadar süredir bu durumda olduğunu bilmiyordum. Dayanıklılığı dibe vurdu ve artık inleyemeyecek bir durumda. Açıkçası banyo yapmasına izin verilmedi, bu yüzden vücudunun her yeri kirliydi ve onu kim görürse görsün berbat bir durumdaydı. Fakat......
’’Evet, düşündüğüm gibi çok güzel gözlerin var.’’
Evet, bu durumda olsa bile gözleri ölmemişti.
Siyahın en karası, gölgelerin derinliklerinde; magma gibi her şeyi yutan karanlık bir alev.
Bedenin yaraları ruhu oyar.
Genellikle her şeyden, hatta bilincinden vazgeçip umutsuzluğa kapılması tuhaf olmazdı.
Bütün bunlardan sonra bile sanki içgüdüsü, niyeti bumuş gibi gözleri amansız bir ateşle parlıyordu.
Gerçekten çok güzel bir intikam bakışı.
Sıska yüzüne dokunarak, sanki onun derinliklerine bakıyormuşum gibi bakışlarına baktım.
Kötü niyeti ve düşmanlığı tespit etmenin yanı sıra,bir şey daha yapabilir: başkalarının intikamcı ruhlarının içini görebilir. Bu kutsal kılıç, onun intikam ruhunu bana bildir.
Ancak böyle bir şey olmasa bile bunu gerçekleştirebilirdim.
Çünkü intikam dolu gözleri hiçbir bulanıklık olmadan son derece berraktı.
「Do…dokunma… İnsan…adam.」
Keskin bir bakış atarak, açık bir korkutma niyetiyle dişlerini gösterdi.
Bu kız hiç şüphesiz benim türümden biri.
Yaşadığı gibi intikamdan ayrı kalamayan bir canlı.
İntikam almadan yoluna devam edemeyen bir varlık.
Benim gibi, içinde derinlere sıkıştırılmış, belki de her şeyi eritebilecek yakıcı, sıcak bir arzuya sahip bir varlık.
「.........」
Öncelikle köle sözleşmesini bitirmeliyim.
Büyüyü elimin üstüne depolayarak, ensesindeki köle armasıyla temas kurdum.
「Gh-AAAAAAAHHHAAAAAAH!!」
Köle arması büyüyle tepki verdikçe parladı ve oyulmuş mühür biçimini değiştirdi.
Işık azaldıkça acıya dayanamayan çığlıklar da kesildi.
Çantamdan acil durumlar için hazırladığım HP ve MP iksirlerini çıkardım ve içindekileri doğrudan onun ağzına tıktım.
「NnGhuhh-Gh-uuuu!!」
「Bununla daha iyi konuşabilmelisin.」
Değerlendirme ruh kılıcı hala mühürlü olduğundan onun durumunu bilemiyorum. Ancak tüm istatistiklerini düşüren bir statü sorunu yaşadığı aşikar.
HP ve MP’nin dayanıklılıkla bir tür ilişkisi vardır. Eğer HP’si ve MP’si iyileşirse içindeki olağan gücü ortaya çıkaramasa bile normal şekilde hareket edebilmesi gerekir.
“Neden......”
’’Kimi öldürmek istiyorsun?’’
Bu ses hücrenin içinde yumuşak bir şekilde yankılanıyordu.
Saçlarıyla aynı renk olan gözlerinin derinliklerine yerleşmiş karanlık coşkusuna bakıyorum sadece.
Ona sadece yakıcı arzusunu soruyorum.
’’Sen, kimden intikam almak istiyorsun?’’
Yeni bölümleri fenrirscans.com’dan daha hızlı okuyabilirsiniz.