-Sekizinci Bölüm-
Yırtılma sesi.
Kağıt iki parçaya ayrılırken,parşömen küçük alevlerde yanmaya başladı.Bir anda, kağıt pembe dumana dönüştü ve etrafa yayıldı.
'Hayır, az önce yaptığım şey,bu. . . . . .'
Elindeki kaybolan parşömen dikkatini dağıtan Kalia, o anda Simon tarafından bir kez daha kandırıldığını fark etti.
'Ne kadar aptalca.'
Gözlerini kapadı, daha demin olanlardan dolayı kendini suçladı.
Ayrıca üzgündü çünkü Simon'un gözlerini kapatmadan hemen önce sırıttığını gördü.
'Aman Tanrım! Seni orospu çocuğu! İstediğin gibi insanlarla oynuyorsun!'
Kalia ilk önce ona olan öfkesini azaltmaya çalıştı,dudaklarını ısırdı ve sanki önceden olanları hatırlamıyormuş gibi başını salladı.
'Tamam. Aynı hatayı iki kez yapmayacağım.'
Zaten büyük bir mesele değil, sonuçta, sadece onun hilelerine her zamanki gibi aldanıyorum, bu yüzden üzülecek bir şey yok.
Ve en önemlisi . . .
Bak, bu sefer hiçbir şey olmadı,değil mi?
Bu kadar yeter.
"Simon, benimle dalga geçerken eğleniyor musun?"
Kalia acıklı bir şekilde içini çekti ve bitkin, gözlerine baskı uygulayarak kafasını ona çevirdi.
Ve Simon'ı gördüğü an—
"... Ahh."
Neden bu kadar parlaktı?
Simon çok parlaktı.
Gözlerinde hemen yanıp sönen bir parlaklık değildi, sanki olgun bir elmanın parlaklığı gibiydi.
ÇN: Benzetmeler beni öldürdü arkadaşlar
Eliyle kızaran gözlerini ovuşturdu.
''Sorun nedir? Gözlerin mi acıyor?'' Kör edici bir aura ile Simon, gözlerini ovan Kalia'nın yanına geldi ve bunu sorarken bir elini tuttu.
"....!!"
Simon zarar görüp görmediğini sorduğunda, sadece sesinin nasıl oldukça iyi olabildiğini düşünüyordu Kalia ve eskisinden farklı olarak, onun tatlı sesi kulaklarına kazınmıştı.
Ama Kalia bu yüzden şaşırmadı.
Simon ikinci elini yakaladığında, yakıcı bir ısı onun içinden geçti.
Kısa süre sonra bir elektrik akımı vücudundan geçti ve tüm vücudu boyunca aktı ve geçen akım o kadar harikaydı ki Kalia'yı nefes nefese bıraktı, hava almak için derin bir nefes çekti içine.
Şaşkınlıkla, Kalia elini Simon'un elinden kurtardı.
Simon şaşkınlıkla Kalia'ya baktı.
Muhteşem altın gözleri, Kalia'nın zümrüt gözlerinin içindeki şaşkın titremeyi fark edecek kadar hızlıydı.
----
''Seni öpmek için deliriyorum,hayır,beyaz teninde kırmızı lekeler bırakana kadar vücudunun her santimini ellerimle keşfe çıkmak istiyorum.''
----
thump thump 
-----
'O dudakları mühürleyeceğim,sonra da...' 
-----
Bir şeyler yanlıştı.
Tuhaf hisseden Kalia hemen arkasını döndü ve Simon'ın laboratuvarından ayrıldı.
Çünkü içgüdüsü, bulunduğu yerde kalırsa çok daha büyük bir şeyin olacağını kendisine fısıldadı.
Alnından soğuk ter boncukları dökülmeye başladı.
"Kalia!"
Simon'u onu çağırmasını yok sayan Kalia, hızlı bir şekilde kuleden aşağı indi.
Ve bir ağaca bağlı olan atının ipini çözdü.
"Kalia!"
Büyü ile ya da bir şey yüzünden,aniden ortaya çıkan Simon bileği tuttu.
"... Haa!"
Yakalanan bileğinden gelen tüm vücudunu uyaran heyecan verici sıcaklıktan dolayı, hayatında ilk kez garip bir inilti çıktı ağzından.
"....!!"
Yaptığından dolayı sersemlemiş olan Kalia dudaklarını ısırdı ve Simon'a baktı.
`Simon, şaka yapmak uğruna olsa bile böyle şüpheli bir parşömen yapmak...!'
Simon şaşkınlıkla durdu ve ona tuhaf gözlerle baktı.
Kalia tuhaf dokunuşundan heyecan verici hissi unutmak ister gibi kafasını salladı ve hızla ata tırmandı.
"Her neyse, malikâneye geri dönmeliyim."
"Yine de,parşömen..."
"Kapa çeneni, Simon."
Simon'u arkasında boş gözlerle bırakarak, Kalia atın kalçalarına tekme attı.
"Dehh!"
At hızlı bir şekilde ayrıldı.
Ancak Kalia kulenin bahçesinden ayrılmadan atı aceleyle döndü.
Simon önünde, onun ne yaptığını anlamaya çalışırken,Kalia zar zor aldığı nefeslerle geri döndü.
Kalia'nın arkasında dolunay vardı.
Siluetinin üzerinden geçen parlak ay ışığı, dağınık, limon renkli saçlarının üzerinde baş döndürücü bir hava veriyordu.
Hala zar zor nefes alan Kalia, gözünün önüne dökülen saçlarının birkaç telini iç çekerek önünden itti.
Sonra bir anda eğildi ve ona bakan Simon'un yakasını çekerek yüz yüze getirmek için elini uzattı.
"Parşömen.. Acele et ve bunu düzelt." Hırıltı sesi öfkeliydi.
Kalia'nın sıcak hava nefesi Simon'ın dudaklarına çarptı.
". . . Ne?"
"Hemen düzelt."
"Bu olamaz yani ..."
Simon sözlerini bitiremeden Kalia Simon'un dudaklarını öptü ve onu yere itti.
Birinin daha önce söylediği gibi.
Simon'un açılan ve titreyen dudaklarını öpmez isem çıldırmak üzereydim.
Sadece dayanamıyorum.
Kavurucu ısı yüzünden başım patlayacak gibiydi.
"Hmm."
Kalia, o yumuşak, açgözlü dudakları yedikten -yada sömürdükten- sonra kendi dudaklarına dokunduğunda mırıldandı.
Arzuya batırılmış boğuk bir ses çıktı ağzından.
"... Kahretsin, Simon."
'Hepsi senin suçun.'
Bir kez daha, Kalia'nın kırmızı dili sert bir şekilde nefes nefese kalmış Simon'un ağzına derinlemesine nüfuz etti.
Sonra ne oldu?
----
''....Kalia,Kalia. Benim Kalia'm!''
''...Hm!Bir kez daha,durma,Simon!''
'Aman Tanrım! Lanet olsun!''
''...Pislik.''
''...Simon!Simon!''
-----
Şey...
"... Hmm."
Kalia, zihninde canlı bir şekilde ortaya çıkan çıplak görüntülere karşı gözlerini sıkıca kapatmak zorunda kaldı.
Kendini kınadı,kızardığını hissettiğinde kafasını salladı.
'Hoo. . . Ben gerçek bir b** parçasıyım.'
Kızaran kulak memelerini sarstı ve başını sallarken içini çekti.
Bittim.
Bu o günün Kalia'sıydı.
Ve o Kalia tutkulu bir gecede o gün bir bebek yaptı.
Vaov! Kardeş gibi büyüdüğün uzun zamandır arkadaşın olan adamdan...
Hamile
Bebek!
'. . . . Ahhhhhhhhhhhhhhhhhh!'
Büyücü Derek, çok güçlü, vicdansız ve sadece gerçekten harikaydı.
Yirmi yılı aşkın bir süredir, kılıcı söz konusu olduğunda bağlılığı rakipsizdi, ancak bu sayede, kılıçtan başka bir şey bilmeyen Kalia o gün yeni bir dünya deneyebilmişti.
O kadar muazzam, çok tatlı ve heyecan vericiydi ki kendini kontrol altında tutamadı.
Derek'in parşömeni büyük büyüsü onu kontrol ediyordu.
Kendini durduramayan Kalia dörtnala koştu.
Bu arada, Kalia keşfedilmemiş alanları muazzam, cehalet duygusu ile keşfetti.
ÇN:Kız bir bebek yaptı diye keşfedilmemiş yerleri keşfetti çocuk doğsa napar
Dahası, fiziksel gücü ve dayanıklılığı İmparatorlukta en iyisiydi. Bütün gece koşan bedeni bu yüzden yorulmazdı.
Aksine, güneş doğduğunda bayılan Simon'du. 
ÇN: Yazık çocuğa lan. Nasıl sömürdüyse artık
Kalia, bunun gerçek bir cennet olduğunu bile bilmiyordu ve Simon'u her zaman uzaklaştıran Kalia ilk kez onun tatlılığına aşık olmuştu.
Gecenin nasıl geçtiğini hatırlamıyordum. . .Ne kadar yorucu geçtiğini bile bilmiyordum...Güneşin ne zaman doğduğunu bile hatırlamıyordum!
Simon'un bayılacak kadar yorulduğunu bile bilmiyordum. . . bütün gece boyunca . . .
Ayrıca.
'........ Ne kadar çok düşünürsem düşüneyim, bir çöp parçasıyım. İnkar edemem.'
----
Kalia ciddi bir yüzle korkuyla mırıldandı.
Simon'u pencereden gözetleyen Kalia başını çevirmek üzereyken Simon başını ona çevirdi.
Ay ışığına benzeyen asil altın gözler özellikle ona baktı.
"İki hafta oldu, Kalia."
İkili, ay ışığıyla aydınlatılan bahçede birbirleriyle karşı karşıya kaldı.
Simon'un selamlamasını iki hafta boyunca duymayan Kalia kendi kendine mırıldandı, 'O kadar oldu mu?' diye düşündü ve hafifçe başını salladı.
"Senden çok iyi kaçıyordum."
Kalia acımasız öfkesine karşı yüzünü buruşturdu.
O akşam, beş hafta önceki, o dağınık oldukları gece. Kalia Simon'un hala yataktan çıkmadığını duymuştu.Ve ertesi güne kadar odada dinlendiğini duyduğunda, onu bütün bu olaylara karşı sürüklediğinden suçlu hissetti.
Sonra ertesi gün olduğunda Simon geleceğini söyleyen bir mektup gönderdi, ama fiziksel gücünün tamamen iyileşeceğini umarak Kalia kibarca teklifini reddetti.
---
''Gelmene gerek yok, beni ziyaret etmene de gerek yok, o yüzden biraz dinlen. Er ya da geç seni göreceğim. Ve üzgünüm.''
----
Ertesi gün, söz verdiği gibi, Kalia onu ziyaret etti ve Simon bir şekilde ona çok soğuk gözlerle baktı ve hiçbir şey söylemedi.
Kendi el yazısıyla "Özür dilerim" diyerek öfkesini dindirememiş gibiydi.
Hayır, daha çok öfkesini besliyor gibiydi.
Ne yapacağını bilmeyen Kalia defalarca özür diledi, ancak Simon'unu delirtmekten başka bir şey yapmamıştı.
Son 20 yıldır onu tanıyordu,ve Simon'u hiç bu kadar kızgın görmemişti.
Daha da özür diledi, ama aynı zamanda biraz da üzgündü.
'Hayır yani, heyecandan yapan tek kişi ben miydim? O zamanlar ikimiz delirmiştik, onu öptüm sanki bir rüyada olduğumuzu düşünerek ona dokundum. Ve şuan beni kendinden uzaklaştıran Simon!'
İçindeki hayal kırıklığını sessizce ifade etti, ama hala suçlu hissediyordu, bu yüzden Kalia, Simon'un öfkesinin azalmasını beklemişti.
Üç hafta sonra tekrar Simon'la karşılaştığında iyi görünüyordu.
Hatta, ailesinin büyükleri tarafından evlenmeye zorlandığını ve evlilik sözleşmesi yapmak için bir hanım bulabilmesi gerektiğini söyleyerek ona bakmıştı.
Kalia, Simon'un kanlı gözlerini 'Evliliğime müdahale etme' dermiş gibi anladı.
Yani bu sefer, mümkün olduğunca kibarca. . .
"Sonunda evlenme zamanın geldi. Seni neşelendirip seni tüm kalbimle kutlayacağım, Simon."
Dedi ve söz verdi, "O günü mezarıma kadar sır olarak saklayacağım" ve hatta uzlaşmak için tokalaşma istedi!
Simon onun dediklerinden sonra ikinci kez tepesi attı ve Kalia bir kez daha ondan kaçtı.
'Sizi iğrenç büyücüler.'
Ama yine de,İmparatorluğun Bahçesine ateş topları atmamalıydın!
Her neyse, o günden sonra, ikinci başkent Holia'daki askeri eğitim merkezine iki haftalık bir iş gezisine çıkmış ve dün tam olarak geri dönmüştü.
Kalia döndüğünde test yaptırdı, çünkü bugünlerde bir menstruasyon dönemi yoktu.
Ancak, sanki durumu bilmiyor ya da bunu bilmek istemiyormuş gibi, Simon yüzüne çarpık bir gülümseme ile bakarak
"Savaş bittiğinden beri,beni görmekten kaçınıyorsun.. Bu yüzden sanırım bir savaş başlatacağım bana bakman için."
                                  -Sekizinci Bölüm-
Bu bölüm Kalia'nın salaklığına sonsuzluk üzerinden sonsuz verirdim yani o kadar taş kafalı.
Bu bölümü iki gün önce atmak istedim ama karantinada olunca insan iyice tembelleşiyor. Anca yatası geliyor ve sanırım bunlardan biri de benim hehehe
Yarın bir bölüm daha atmaya çalışacağım olmazsa diğer gün gelir. Geç yayınladığım için kusura bakmayın.İyi günler dilerim hepinize