Eve girdiğimde kalbim güm güm çarpıyordu. Başım dönüyordu, eve nasıl girdiğimi, yatağa kendimi ne zaman attığımı hatırlamıyorum ama tüm vücudum yanıyor gibiydi. Yüzümde salak bir gülümseme yatağın içinde yuvarlanıyordum. 

Kafamdaki düşünceler sadece İlmekle ilgiliydi. Tüm gün boyunca bu güne kadar görmediğim farklı yüz ifadelerini görmüştüm. Hatırlayıp, hatırlayıp gülüyordum. Yaa çok mu kınamıştım bana gelen salak aşık kızları... Şimdi onların durumuna düşmüştüm.

İyi ki de düşmüşüm. Bu, bu harika bir duygu. Hem de beni hiç üzmeyecek birine aşık olmuştum... Yaaa!! İlmeğin yüzü hiç gitmiyor gözümden. Bu gece... yine benim yanımda uyuyacak. Kafamı yastığa gömüyorum utançtan...


Sonra birden doğruldum yattığım yerden. O gelmeden dersimi yapmalıyım. Yataktan kalkıp masaya otururken "Yav ne inek kızım" dedim kendi kendime. Sonra hala okul kıyafetleriyle olduğumu farkettim. Kafam nerde benim? Okul giysimi çıkarırken "Acaba banyo mu yapsam?" dedim.

Yine İlmeği düşündüm, bana sarılırken... Evet sanırım banyo yapıcam. Hızlıca banyoya girip çıktım. Babam işten gelmişti, karşılama, yemek falan derken saçımı kurutacak fırsat bulamadım. Neyse yaaa kurur kendi diyerek bıraktım.

Allahtan babam bu gün moralimi bozacak bir şey söylemedi. Söylediyse de ben duymadım. Çünkü aklım bir karış havada. Yemekten sonra hemen derse geçtim. Kendimde sevdiğim bir özellik var. İyi bir özellik mi bilmiyorum ama söylemeden geçemeyeceğim; derse bir kaptırdığım zaman kendimi zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum.

Yine öyle oldu ve İlmeğin geldiğini farketmedim. Gelmiş benim yanımda bir sandalyeye oturmuş benim salak suratımı izliyor ve ben bunu farketmiyorum. Offf salak ben yaa. Onu farkedince olduğum yerde sıçrıyorum.
"Merhaba" diyor sadece gülerek
"Ah, İlmek gelmişsin... Hoş geldin."
"Hoş bulduk"
"İşin nasıl geçti?"
"Çocuk oyuncağı, her zamanki gibi"

dur biraz.... normal konuşuyoruz. Bu harika^^
"Pek bir mutlusun bugün" dedi İlmek
"Öyle mi?"
"Baban moralini bozacak bir şey bulamadı mı?"
"Hani psikoloğum ya ben, böyle şeylerin üstesinden geliyorum artık"
" yaa~"
"Ayrıca bugünden itibaren kendime ait bir ofisim var" olduğum yerden kalkıp havalı bir şekilde saçlarımı savuruyorum. Ama bir dakika... Bir anda gözüm kararıyor. Çok mu hızlı kalktım?
İlmek endişeyle "Çiğdem" diye sesleniyor. Gözlerimi açtığımda kendimi yerde İlmeğin kucağında buluyorum.