##Serim, novelturkiye.com adresinde 10 Bölüm İleriden Yayınlanmaktadır. Hepinizi, Türkçe Novel Okuma Siteme Bekliyorum ##

Moe’ nin adım sesleri uzaklaşırken Mel de kapıya doğru yöneldi, hareketleri biraz hızlıydı.
“Mel, nereye gidiyorsun?”
Kristin seslendiğinde genç adam kapının kolunu kavramıştı, açmak için büktüğü bileği genç kızın sözleriyle beraber dondu.
“Konutuma dönüyorum. Bugünlük bu kadar heyecan, bana yeter!”
Mel hareketine devam etti, kapıyı açtı ve adımını dışarı attı.
“Gitme, burada kal!”
İki el belinin üzerinde kavuştu, genç kızın sesi çok yakından geliyordu. Hareketleri dursa da Mel suskunluğunu bozmadı.
“Az önce olanlar için mi kızgınsın bana? Lütfen affet, fikrimi savunuyordum. Belki biraz abarttım ama …!”
Sözlerini tamamlayamayan Kristin’ in hıçkırığı boş dükkânda yankılandı. Başı genç adamın sırtına yaslı, gözyaşları mat ahşabın üzerindeydi.
“Böyle yapma Kristin! Yalan söyleyemem sana kızdım ama bu senden nefret ettiğim anlamına gelmez!”
Mel yüzünü genç kıza döndü, Kristin’ in başıysa hala Mel’in gövdesine yaslıydı.
“O zaman, bu gece benimle kal! Seninle aynı yatağı paylaşmak istiyorum!”
Kristin sözlerini bitirince başını kaldırdı ve dudaklarını Mel’e uzattı. Genç adam kayıtsız kalmadı, hafifçe eğilip onu belinden kavradı.
Deponun olduğu kısımdan gelen kapı açılma sesi, Moe’ nin gittiğini söylüyordu. Yetersiz aydınlatılmış loş dükkânın içinde, sadece Mel ve Kristin vardı.
Genç kızın bütün bedenini gövdesine yapıştıran Mel, tek eliyle onu kucağına aldı. Kristin tüy kadar hafif ve narindi, beyaz elbisesi deponun karanlığında ışıldadı. Birkaç nefes sonra genç kızın odasında, yatağın üstündeydiler.
Dükkânın arka kısmı soğuktu ama iki genç sırılsıklam olmuş elbiselerini çıkarmak için tereddüt etmedi. Kristin, Mel’in yüzünü okşuyordu, kesik nefesleri sevdiği adamın tenine hiç bu kadar yakın olmamıştı.
Kollarını boynuna doladığında Mel’in kucağındaydı, genç adam dudaklarını bir an olsun geri çekmiyordu. Bedenini saran açık yeşil enerji koyulaşıyor ve yavaşça genç kızı da içine alıyordu.
Karanlık odada sevişen gençler, yeşil bir kutsamanın korumasındaydı. Birbirlerine sarıldıkça, canlılığı, parlaklığı artan bir kutsama. O gece ışıltı hiç sönmedi, bazen azaldı bazen çoğaldı ama hiç sönmedi.
Sabahın ilk ışıkları küçük camlardan içeri dolarken, Kristin Mel’in göğsünde mışıl mışıl uyuyordu. Genç çocuğun gözleri açıktı, bir eliyle saçlarını okşadığı genç kızı izliyordu. Sabaha kadar uyumadı, hiç bitmeyecek gibi süren sevişmelerinden sonra bile uyumadı.
“Ailem, köyüm hatta dedem bile elimden alındı. Senelerce tek başıma yaşadım ama şimdi sen varsın, ne olursa olsun seni bırakmayacağım Kristin!”
Mırıldanmasının ardından hafifçe eğilip genç kızın kokusunu içine çeken Mel, birden uykuya daldı. Gücünün son damlasına kadar direnen savaşçının, bir anda yıkılması gibiydi.
♫Haniya da benim açık arttırmam, arttırmam. Şişman Moe’ den başkasına sattırmam, of of!♫
♫Şişmanım yürü, yürü yavrum yürü, tezgâhını sürü. Şimdi de geçti buradan, tüccarın biri♫
İşletme sahibin sesi dükkânın içinde yankılanınca iki genç yerlerinden fırladılar. Saçları dağılmıştı ve üstlerinden bir parça kıyafet yoktu.
“Kalkın çifte kumrular. Size yiyecek bir şeyler getirdim!”
Önde Mel, arkada Kristin şeklinde satışların yapıldığı kısma geldiklerinde, büyük sehpanın üstünün yiyeceklerle donatıldığını gördüler.
“Kusura bakmayın, bekleyemedim!”
Şişman Moe, eline aldığı koca kek dilimini tek ısırıkta yarıya indirmeden önce konuştu. Dişlerindeki ıslak kekler göze çarpıyordu.
“Ne bekliyorsunuz? Haydi, haydi!”
İkiletilen adam sesini yükseltmek istedi ama bu hareketi sadece ağzındakilerin etrafa saçılmasını sağladı. İşin gidişatının iyi olmadığı gören iki genç hemen oturdular yoksa bütün gün dükkânı temizlemek zorunda kalacaklardı.
“Yumulun, yumuşun. Size enerji lazım!”
Bıyık altından gülen Şişman Moe’ nin başka şansı yoktu zira ağzı bir saniye bile boş kalmıyordu. Üçlü, mükellef sofranın başında yaklaşık bir saat oturdular, dükkân sahibin gönlü epey boldu.
“Kristin, seni işe aldım ama hali hazırda Bitki Bilimci adayı olduğunu da biliyorum. Bu nedenle, çalışma saatlerinde ufak bir düzenleme yaptım, mesain öğleden sonra başlayacak. Sabahları Bitki Bahçelerini araştırmak için kullanabilirsin ama güneş tepeye vardığında dükkânda hazır olmalısın!”
Şişman Moe sözlerini tamamladı ve beklenenin aksine dükkânın içine sessizlik çöktü. Belli ki iki adam tepkinin genç kızdan gelmesini bekliyorlardı ama tek görebildikleri yanaklarının üzerinden süzülen gözyaşlarıydı.
“Çok, çok teşekkür ederim. İkinize de çok teşekkür ederim!”
Dedi ve koyuverdi Kristin. Mel başını göğsüne basarak sakinleştirmeye çalıştı ama nafile, genç kızın göz pınarları çağlayıp taşıyordu.
Kristin ne kadar hüzünlense de Şişman Moe’ nin elinden kurtulamazdı. Dükkân sahibi konuyu değiştirip ikilinin geceyi beraber geçirmelerine getirince, ne ağlama kaldı ne sızlama.
“Siz doyum olmaz. Ben yeni bahçeyi araştırmaya gidiyorum!”
“Hayırdır Mel? Yine mi bahçe atladın?”
Genç çocuk cevabı başını sallayarak verdi ve vakit kaybetmeden kendini sokağa attı. Güneş parlak kaldırım taşlarından yansıyordu, bütün çıkmaz sokağa hoş bir koku hâkimdi.
“Ben mi güzel görüyorum yoksa Şişman Moe, sokağı bu kadar mı değiştirdi?”
Kendi kendine söylenen Mel, hareketlenmeye başlayan meydanı hızlıca geçip Dördüncü Ev’e ulaştı. Sabahın erken saatlerini kaçırdığından hiç de kısa olmayan bir sıra vardı ama genç adam direkt içeri girdi.
Ne evin içindekiler ne de sırada bekleyenler ses çıkarmadılar, Mel, Dördüncü Ev’in hâkimiydi. Yeni çantasını aldığı gibi hızlandı, hareketleri canlı ve enerjisi parlaktı.
Moe’ de işe girişti. Kristin ustasının üzerine çıkarak konuştuğu tahta yükseltiyi taşırken, şişman adam ürünleri koyacağı masayı sırtına vurmuştu.
“Bugün güzel bir gün Kristin. Haydi, biraz para kazanalım!