##Serim, novelturkiye.com adresinde 10 Bölüm İleriden Yayınlanmaktadır. Hepinizi, Türkçe Novel Okuma Siteme Bekliyorum ##

Yanağına konan öpücükle ne yapacağını şaşıran Mel, elini kolunu koyacak yer bulamadı. Genç kız dudaklarını teninden ayırdıktan sonra bir süre bakıştılar, ardından hızlı adımlarla odadan dışarı çıktı.
Hızını alamayan genç çocuk, Moe’ nin seslenmesini duymadan dükkânı da terk edip kalabalık meydana karıştı. Eli yanağında, tam olarak Kristin’ in öptüğü yerin üzerindeydi ve dudakları yanaklarının içlerine kadar yayılmıştı.
İstikameti bir gün önce topladığı bitkileri vereceği yerdi, kısa süre sonra Dördüncü Ev’in içine girdi. Bugün sıradakileri gözü görmüyordu, dünkü olaylardan sonra kimse de sesini çıkaramadığından, Mel apar topar bitkilerini çıkarıp tezgâhın üzerine koydu.
“Hoş geldin Mel!”
Dördüncü Ev’in görevlileri onu her zamanki gibi sıcak karşıladılar ama bugün bir kişinin sesi duyulmuyordu.
“Kıdemli abi nerede?”
Mel’in sorusuna cevap, Dördüncü Ev’in ikinci yetkilisinden geldi.
“Bölüm binasına çağırıldı. Bugün seninle ben ilgileneceğim, nelerin var bakalım!”
Tezgâhın üzerindeki bitkileri tek tek sayan görevli, yüzünde mutlu bir tebessüm belirmesine engel olamadı, Mel bir kez daha bahçe atlıyordu.
“Açık konuşayım Mel, sayende hem güzel vakit geçirip hem de bölümden küçük teşvikler alıyoruz. Dilerim, en kısa zamanda Üçüncü Ev’e geçersin!”
Görevlinin sözlerinden anlaşılıyor ki evlerindeki öğrencilerin ilerlemesi onlar için iyi haberdi. Mel, teşekkür mahiyetindeki sözleri başını hafifçe eğerek karşıladı. Onun aksine Dördüncü Ev’in en kıdemlisi, akademinin başka bir yerinde yerlere kadar uzanmıştı.
“Kaldır kafanı, bel fıtığı olacaksın. Seni yerlere kadar eğil diye çağırmadım, öğrencimin son durumunu öğrenmek istiyorum!”
Dördüncü Ev’in kıdemli görevlisi başını kaldırınca, Üstat Hanry’ nin ona baktığını gördü. Ne üstüne ne başına, direkt gözlerinin içine bakıyordu.
“Efendim, Mel daha önce hiç görmediğimiz kadar hızla ilerliyor. Tahmin ediyorum ki bugün bir bahçeyi daha tamamlamak için bitkilerini teslim ediyordur!”
Aksi Hanry şöyle bir gözlerini devirdikten sonra sözlerine ara veren görevliye seslendi.
“Benim öğrencim, tabii ki böyle hızlı ilerleyecek. Sen bana detayları anlat!”
“Hemen efendim. İstediğiniz listeyi yardımcınıza verdim,  evimize teslim ettiği bitkilerin hepsi teker teker yazılı!”
Üstat sağ elini sallayınca, ileri çıkan bir kişi parşömeni kendisine takdim etti ve aynı hızla huzurdan uzaklaştı.
“Aferin, devam et!”
Hanry parşömeni incelerken, Dördüncü Ev’in görevlisi raporuna devam etti.
“Bitkilerin birçoğu, öğrencilere teslim ettiğimiz kılavuzlarda olmayan bitkiler. Öğrenciniz, her seferinde nasıl olduğun anlayamayacağım şekilde, onları bulup getirmeyi başarıyor!”
“Ormanın Kutsaması!”
“Efendim!”
“Kendi kendime konuşuyorum, sen devam et!”
Aksi Hanry Mel’i çevreleyen yeşil enerjiyi hatırlayınca, astının üstü kapalı sorusunun cevabını bulmuştu.
“Başarılarına rağmen çok saygılı, diğerlerinin arkasında sıraya geçecek kadar da kurallara bağlı bir genç.”
“Sıra demişken, geçen gün evinizin önündeki sırada gerçekleşen olaydan bahsetmek ister misin?”
Kıdemli görevlinin gözleri büyüdü, bu soruya hazırlanmadığı her halinden belliydi.
“Ne oldu? Bütün gün burada oturuyorum diye bölümümde neler olup bittiğini bilmediğimi mi sanıyorsunuz?”
Dördüncü Ev adına rapor vermeye gelen görevli yutkundu, âdem elmasının zorlukla hareket ettiği rahatlıkla görülüyordu.
“Efendim, izin verirseniz konu hakkındaki bilgilerimi en başından anlatmak isterim!”
Aksi Hanry cevap vermedi ama eliyle devam et işareti yaptı.
“Mel’in otuz beşinci bahçeyi araştırdığı ilk gün, içeriden sırtında bir kızla çıktığı rapor edildi. Önce kızın konutuna gidilmiş ama ardından Mel kızı kendi konutuna taşımış.
Kızı araştırdım, adı Kristin. Yakın zamanda ölen bir asilin desteğiyle okuyan öğrencimizmiş. Desteğini kaybedince, evin temizlik ve diğer işlerini yapması karşılığı kilerde kalmasına izin verilmiş.”
Üstat başını hafif sağa eğip sakallarını karıştırıyordu, konu ilgisini çekmişti.
“Olayın olduğu gün, Mel sıradayken Kristin’ in ev sahipleri kızın hakkında atıp tutmaya başlamışlar ve iş sonunda Mel’e kadar gelmiş. Öğrenciniz öne çıkıp kızlara hesap sorduğundaysa, diğer erkek öğrencilerden iki tanesi kendisini engellemek istemişler”
“Devam et!”
Kıdemli görevli kuruyan dudaklarını ıslatmak için bir nefeslik ara verdiğinde, Aksi Hanry hışımla çıkıştı.
“Öğrenciniz üzerine yürüyen kişilere sadece bağırmış, sıradaki herkesi bizzat sorguladım ama yarattığı etki bize bambaşka şeyler söylüyor. İki genç, o günden beri odalarından çıkamamışlar ve üç kızın durumuysa daha da vahim.
Arkadaşlarının söylediğine göre, gece uyku uyuyamıyorlarmış. Rüyalarında, vahşi bir yaratık göklerden inip onları parçalıyormuş. Ailelerine haber verdiklerini biliyorum, yakında akademiye gelmiş olurlar!”
“Gelsinler, gelsinler!
Aksi Hanry aynı kelimeyi iki kere söyledi; ilki kısa, ikincisi bir hayli uzundu. Kıdemli görevli işinin bittiğini anladı ve yerlere kadar eğilerek Üstad’ın huzurundan ayrıldı.
“Marquiz, asil aileler geldiğinde durumu sen ele al!”
“Tamam, efendim!”
Yardımcısının gölgeler içinden gelen sesinden sonra Hanry hızla ekledi.
“Çok seslerinin çıkmadığını emin ol. Eğer ısrarcı olurlarsa, dönüşte çocuklarının da onlarla beraber geleceğini söyle!”
“Emredersiniz!”
Bitki Bölümünün her köşesinde gün böyle hızlı, böyle çetrefili akıyordu ama aynı durum Dövüşçü Bölümü içinde geçerli diyebilirdik.
Kabul testlerinin parlayan yıldızı Edgan’ın başı beladaydı. Akademinin, dövüş antrenmanı yapılması için tahsis ettiği simülasyon odalarından birinin kapısındaki kalabalığın tam ortasında kalmıştı.
“Oda dolu, kendine başka yer bul!”
Önüne dizilmiş on kişi geçit vermezken, Edgan’ın bakışları başka bir yerdeydi. Sırtını duvara vermiş, kırmızı dövüş üniformaları içindeki çilli çocuğun gülüşünü izliyordu.