Sovieshu, bunu yapmayı hiç istememesine rağmen hizmetçilerini ve sekreterini çağırıp onlara emir verdi.

"Rashta'ya hizmet etmesi için bir nedimeye ihtiyacım var. Hepinizin kadın akrabaları olmalı. Her birinizin bana iki kişi önermesini istiyorum."

İmparator'un cariyesi, eleştiri ve hor görünün olduğu kadar odak ve haset konusu da olduğu tuhaf bir konumdaydı. Sovieshu, Rashta’nın avam statüsünün soyluların gururuna dokunacağını düşünüyordu. Bundan dolayı bazı imparatorlar cariyelerine asil bir kimlik oluşturmak için onları başka bir aristokratla evlendirirdi, ancak Rashta hakkında arka planını gizleyemeyecek kadar çok dedikodu vardı. Sovieshu onunla ilgilenmeye devam ettiği sürece, soylular ay veya yıl boyunca Rashta'ya yalnızca arkadaş gibi davranacaklardı.

Kimse gönüllü olmayacağından, emir vermekten başka seçeneği yoktu.

"Bir akrana ihtiyacı var, bu yüzden yaş farkına dikkat edin."

Hizmetçiler ve sekreterler birbirlerine garip bakışlar attılar.

***

"Şu... kaçak köleden mi bahsediyorsun! Kafayı mı yedin?"

"Baba! Bunu anneme nasıl söylersin?"

Baron Lant’ın elleri titriyor ve bolca terliyordu.

"Kaçak köle mi? Hayır, o kaçak bir köle değil, halktan biri-"

"Kaçak köle olmasa da fark etmez çünkü herkes öyle olduğunu düşünüyor!"

Barones Lant ellerini kalçalarına koyup kocasına dik dik baktı.

"Kaçak bir köleye hizmet etmemi mi istiyorsun? İnsanlar bana olduğu kadar sana ve Jess'imize de gülecekler. Baron Lant bir kölenin altında çalışıyor!"

Baron Lant, Rashta'nın büyüleyici ve sevimli bir kadın olduğuna ve bir gün diğer soyluların da yeni cariyeyi seveceğine inanıyordu. Ama bu gelecekteydi ve bugünkü sosyetenin Rashta hakkında kötü bir izlenime sahip oldukları açıktı. Ne yazık ki, Barones Lant'ın söyledikleri doğruydu.

"Akrabalarına ne dersin, yeğenin Aesi-"

"Senin yeğenin değil diye onun geleceğine karar vermemizi mi öneriyorsun? Geniş ailenin içinde bile en az üç yeğenin vardır, değil mi?"

"Kişiliklerini bilmiyorsun. Öylece başkasının bakımı için verebileceğimiz insanlar değiller."

"Aman tanrım, şuna bak! Şimdiki mazeretin ne?"

Baron ve Barones Lant tartıştığı gibi, diğer hizmetkar ve sekreterler de kendilerini benzer koşullarda buldular. Kaçak köle hakkında konuşulurken herkes başını sallamıştı ancak İmparatoriçe gibi geri adım atacak durumda değillerdi. Nihayetinde Kont Pirnu ve Baron Lant'a İmparator tarafından kadın akrabalarını bir aylığına saraya getirmeleri emredilmişti.

***

Sovieshu'nun beni soylu kadınlara tekrar sormam için zorlayacağını düşünmüştüm. Ama her nasılsa üç gün sonra nedimelerim bana Kont Pirnu’nun kızı ve Baron Lant’ın uzak akrabalarının Rashta’nın eşlikçisi olarak hizmet edeceğini bildirdi. Baron Lant’ın akrabalarını bir kenara bırakırsak, Kont Pirnu’nun kızının işi kabul etmesi şaşırtıcıydı.

"O genç hanımın adı Helen değil mi?"

Pirnu ailesinin güçlü bir hane olduğunu biliyordum.

"Evet Majesteleri."

Buna rağmen Helen bir şekilde nedime olmuştu.

"Helen meraklı biri ve babasıyla iyi bir ilişkisi var. Belli ki Kont'un hatrı için burada."

"Ben de öyle tahmin ediyorum."

Başımı salladım ve konuyu uzatmadım.Neyse ki birkaç saat sonra yürüyüşe çıkıp tekrar o büyüleyici kuşu bulduğumda Rashta'yı tamamen unutmuştum. Kuş uçup etrafımda dolanınca nedimeler şaşırdı.

"Oh, kuş yine burada."

"Bakın nasıl da İmparatoriçe'ye gidiyor! Harika."

Kuşun bacağında başka bir not vardı.

-Ama ben bir kuştan daha akıllıyım. Şimdi sarhoş değilim.

Notu okurken kıkırdadım. Özel bir sebebi yoktu, sadece güldüm.

Kuşa su verdikten sonra hemen bir cevap yazdım.

-Görünüşe göre hala tam olarak ayılmamışsın. Kuşun adı ne?

Nedimeler notumu görünce tekrar kıkırdadı. Herkes böyle mektuplar yazmanın eğlenceli olup olmadığını düşünmüştü. Kuşun başını öpüp gökyüzüne saldım ve kanatlarını çırparak uçup gitti.

Bu kez mektubu bir soru ile bitirdim. Mektubu alan kişi bana tekrar cevap verir mi?

Bunu düşünmek hoşuma gitmişti.

***

Geçici olarak unuttuğum isim kısa bir süre sonra kulaklarıma geri döndü.

"İmparatoriçe, Rashta hakkında bir şey sormak için geldim."  (Çn: Zıkkım sor.)

Sovieshu onu gündeme getirdiği sırada maliye bakanıyla Yeni Yıl hazırlıklarını tartışmakla meşguldüm.

"Acil mi?"

Bugünkü işlerimi bitirmiş gibi saatime baktım. Acil değilse daha sonra konuşabilirdik. Rashta konusunun hiç acelesi yoktu.

Sovieshu bana cevap vermek yerine tuhaf bir şekilde koltuğundan kalkıp yürüyerek uzaklaşan bakana baktı. Diğer tüm çalışanlar da bu ricaya uydu. Bir anda odada sadece ikimiz kaldık.

"Ne oluyor?"

Sovieshu büyük masanın ardından bana baktı.

"Dediğim gibi, konu Rashta."

Lütfen ama, cariyesinin sorunlarını kendi başına çözemez mi? Boğazımdaki kelimeleri bastırıp başımı salladım.

"Pekala."

"Rashta'nın kaçak bir köle olduğu dedikodularını sen mi yaydın?"

"Yine mi bu hikaye?"

Bu kez öncekinden daha spesifikti. Geçen sefer sadece garip bir şey söyleyip söylediğimi sormuştu. Ona dehşet içinde baktım.

"Rashta’nın yeni nedimeleri bırak ona düzgün muamele etmeyi, nedime gibi bile davranmıyorlar."

"Majesteleri, cariyenizin işlerine hiçbir şekilde dahil olmak istemiyorum."

"Ama neden Rashta'yı her fırsatta görmezden geliyorlar ve yaptığı her şeyi İmparatoriçe ile karşılaştırıyorlar? Zavallı Rashta bunu gizledi ve bana tek kelime bile etmedi. Kazara nedimelerin davranışı görmeseydim böyle bir şeyin gerçekleştiğini bilemezdim."

"Bunu nedimelere sormamız gerekmez mi?"

"Sordum ve bana kaçak bir köleye hizmet etmek istemediklerini söylediler."

"...Gerçekten saçmalıyorsun."

***
Allah'ım kockoca imparatoriçe işi gücü bırakıp nelerle uğraşıyor🤦 Neyseki kendini savunuyor da biraz rahatlıyoruz.Bölümde yine Rashta'dan geçilmediği için çevirmeye üşendim ve geç geldi çok üzgünüm telafi olarak en geç iki gün içinde bir bölüm daha atacağım😣 (bölümü düzgün atmama rağmen metinde boşluklar olmadan çıkıyor ama merak etmeyin ben sonradan düzeltiyorum 👍)