Ertesi sabah, mirabelle küçük elleriyle elena’yı odasına  yönlendirdi. Mirabelle  durana kadar, Elena gözleri kapalı olarak el yordamıyla ilerledi.
M-“Tada!”
Elena hemen gözlerini açtı ve önündeki sahneye baktı.
Hemen önünde Mirabelle’nin dün aldığı elbise asılı olarak duruyordu. Çoğunluğu onun inci beyazı ve yeşil elbisesinden oluşuyordu.  Elbisenin sorunu kolların, belin ve eteğin çok sade olmasıydı, ama şimdi  gördüğü elbise dünkünden tamamen farklıydı.  Kollara ve omuzlara dantel eklenmiş ve daha zarif hala getirmek için eteğe boncuk bir şerit eklenmişti.  Düşük yaka  göğüs çizgisini gösteriyordu, ve elbise Elena’nın  dar bel çizgisini öne çıkarmak için değiştirilmişti.  
Kısa bie zaman geçmesine rağmen, elbise üzerindeki değişiklikler profesyonel bir terzinin yaptıklarıyla neredeyse ayırt edilemiyordu.  Şaşkınlıktan ağzı açık kaldı.
E-“Bunu sen mi yaptın?”
M-“Evet, genel tasarımı yaptım ama hizmetçi de bana çok yardımcı oldu.”
E-“İnanılmaz. Böyle bir yeteneğe sahip olduğunu bilmiyordum.”
Tüm samimiyetiyle konuşuyordu. Elena küçüklüğünden beri, moda konusunda tamamen cahildi.  Göz kamaştırıcı ve çekici olmak yerine her zaman sade ve geleneksel olmayı sevdi.başkalarının dikkatini çekmekten keyif almak yerine, genellikle göze çarpmaktan ziyade uyumlu olmayı istemişti. Övülmeye değer bir şeyi yoktu. bir elbiseden çay bardağına kadar Elena’nın seçimleri o kadar gösterişsizdi ki Elena kendisini çok feminen  görmüyordu. Ailesi öldükten sonra zaten lüks şeyleri satın almaya gücü yetmemişti, ancak soylu bir kadın olarak yaşarken de zevkleri  hala aynıydı. Mirabelle’nin bu yeteneğe sahip olmasını beklemiyordu.
E-“İçinde iyi görüneceğimi mi düşünüyorsun?”
M-“Kiminle konuştuğunu sanıyorsun? Sadece elbiseye bakarak söyleyebilirsin.”
Dedi  mirabelle neşeyle.
E-“Bu konuda eğitim almak ister misin?”
M-“Ne düşündüğüm önemli değil. Babam bir kadının mütevazi olması ve evde kalması gerektiğini söyleyecektir.”
Elena babasıyla tartışmak istemiyordu ancak Mirabelle’yi de kısıtlamak istemiyordu. Elena planladığı gibi bir prenses –sonra imparatoriçe- olursa, mirabelle gelecekte çok özgür olmayacaktı. Fakat  kız kardeşi başkalarından daha özgür yaşamak istiyordu.  Mirabelle profesyonel bir  iş isteseydi, elena ona elinden gelen tüm desteği vermeye hazırdı.
E-“Babaların fikri önemlidir, ancak kendi hayatına sen kendin  karar vermek zorundasın. İstersen sana yardım ederim, o yüzden eğer öyle hissedersen sadece  bana söyle.”
Elena’nın sıcak tavsiyesine, Mirabelle yüzünde minnettar bir gülümsemeyle başını salladı.
M-“Evet. Teşekkürler.”
E-“Rica ederim. Sana çok minnettarım Mirabelle.”
Elena’nın elbisesi tatmin ediciydi, ama Mirabelle’nin elbisesi dantel ve malzeme sağlamak için parçalanmıştı. Elena, Mirabelle’nin bu iş için elbisesini mahvetmesinden dolayı suçlu hissetmişti. En ince ayrıntısına kadar Mirabelle yalnızca onu düşünmüştü. Bu mutluluk vücudunu sardı.
M-“Heh. Ne kadar utanç verici...”
Mirabelle burnunun altını parmağının yanıyla kaşıdı, sonra değiştirilen elbiseyi işaret ett ve tekrar konuştu.
M-“Denemek ister misin?”
E-“Tabii ki.”
Elena hizmetçinin yardımıyla elbiseyi  hemen giydi. Mirabelle’nin bir gün baştan sona kendi tasarladığı bir elbiseyi giymenin harika olacağını düşündü.
CHORREUK
Yeni elbiseyi giyip gerekli ayarlamaları yaptıktan sonra, hizmetçi soyunma odasının perdesini açtı. Mirabelle şaşkınlıkla ağzını açtı. Gerçekte Elana onu överken biraz ileri gitmiş olabilirdi, elbise iyi bir şekilde onarılmış olmasına rağmen, orjinal elbisenin stil dışı olması gerçeği  hala değişmemişti. Ama Elena onu giydiği an, elbise dönüşmüştü.
Rengini güneşin sıcaklığından ve ısısından alan sarı saçlar ve açık soluk ten, elbiseyi kat be kat değerli yapmıştı.  Göğüs dekoltesinden görünen soluk teni izleyenleri büyülüyordu ve bedeninin kıvrımları  küçük bel çizgisinin içinde sıkı duruyordu. Mirabelle elbiseye sadece dantel ve boncuk eklemişti, ancak elbiseyi  bu elbiseyi dünyadaki diğer bütün elbiselerden daha zarif hissettirdi.
Elbise önemli değildi, ama bu elbiseyi giyen kişi muhteşemdi. Mirabelle hayranlıkla bakarken Elena yumuşakça konuştu.
E-“Tuhaf mı?”
M-“Oh hayır. Çok güzel abla. Fıstık gibi oldun.”
Mirabelle kollarını uzattı iki baş parmağını kaldırdı. Bununla alay etmeyi kast etmedi. Aslında, elena için mirabelle elbiseyi tamir etmemiş olsaydı, elena orjinalinin mükemmel bir şekilde kabul edilir olduğunu düşünebilirdi. Aynanın önünde kendine baktı ve kız kardeşinin tasarımına hayran kaldı.
E-“Yaptığın elbise için minnettarım.”
M-“Biri seni duyarsa yanlış anlayabilir kardeşim, sadece biraz düzelttim.”
E-“Hayır, bayıldım. Bu Mirabelle'nin ilk çalışması, bu yüzden gelecekte  de  saklayacağım.”
Mirabelle, elena elbiseden keyif alırken gurur hissetti. Mirabelle bu tür bir yeteneğe sahip olup olmadığını bilmiyordu, ama Elena’nın bu kadar çok zevk aldığını görmek, daha fazlasını yapmak istemesini sağlıyordu. Yeni yeteneğin taze keşfi yüreğini yakıyordu.
Mirabelle’nin bakışları aniden Elena’nın çıplak boynuna kaydı.
M-“Abla, kolyen var mı? Dikkati köprücük kemiğine çekmek için bir şeyler olsaydı harika olurdu.”
E-“Birkaç tane var, ama eşleşen olup olmadığından emin değilim.”
Dedi elena garip bir gülümsemeyle. Mirabelle muhtemelen Elena’nın mücevher kutusunda ne olduğunu elenadan daha iyi biliyordu. Annelerinden kaşan birkaç mücevher vardı ve bazılarını kendisi için satın almıştı. Mirabelle ihtiyaçları olmasa bile her zaman para biriktiren Elena için üzüldü.
M-“...Abla, biraz daha savurgan olabilirsin.”
Elena birkaç tane daha süsleme yapabilecek çok hoş bir kadındı, ama hala çay partisindeki bütün gençlerden daha güzeldi.  Mirabelle, daha önce sadece bir kez gördüğü Helen Selby hatırlarken sinsice güldü.