Return of the Female Knight 2019 - Türkçe Çevrimiçi Oku

Elena kardeşiyle görüştükten sonra kılıç, yay,ok, zırh ve her türlü silahın depolandığı cephaneliğe gitti. Sıradan insanların buraya girmesi yasaktı, neyse ki Blaise Kalesinde giremediği yer yoktu. Yine de, görünmekten kaçındı ve düzgün şekilde sıralanmış silahları geçip odanın en iç kısmına girdi. İhtişamlı bir şekilde duran kapkara zırh takımına gelmeden önce karanlık ve dar bir köşeden geçti.

Elena bu zırhın ne kadar özel olduğunu biliyordu. Elena bir çocukken annesi tarafından kullanılıyordu. Zırhı yapmak için kullanılan metal o kadar kaliteli ve saftı ki resmi şövalyeler bile bunu karşılayamazdı. Bir şövalye olana kadar bu zırhın değerinin fark etmemişti, ancak onu giyemeden zırh götürülmüştü.

E-“Babamın annemi ne kadar özlediğini biliyorum ve onun kullandığı kıymetli eşyaları kullanmama izin vermeyeceğinin fakındayım, ama onu kurtarmak için kullanacağım.”

Dahası, vücüdü önceki yaşamına göre daha az zindeydi ve onu koruması için iyi bir zırha ihtiyacı vardı.

Son olarak siyah kaskı çuvalın içine yerleştirdikten sonra kullanılmayan bir kılıç seçti. Geçmişe döndüğünden beri ilk tuttuğu kılıç buydu, daha dün dönmüştü. Yumuşak ve nasırlanmamış elleriyle sert sapı tuhaf bir şekilde kavrarken, zihni mükemmel bir şekilde her şeyin bilincindeydi. Aldığı eğitim onu terk etmediği için şanslıydı.

Elena, kılıcı kınından sıyırdı ve yüzünün keskin kılıca yansıdığını gördü. Yüzü geçmişteki soğuk şövalyeden çok farklıydı ancak kalbindeki tutku öncekinden daha güçlüydü. Elena kılıcı havada birkaç kez savurdu ve kendi kendine mırıldandı.

E-“ Sadece yeteneklerimin yarısına sahibim”

Bu eğitimsiz vücuttaki hızı ve gücü sınırlıydı. Bununla birlikte, binlerce hatta on binlerce kez kılıç sallamıştı ve hayatını sayısız savaşta riske atmıştı. Ne kadar yavaş ve zayıf olursa olsun kılıcını sallayacağı yeri tam olarak biliyordu. İyi olanlardan daha fazla kötü koşullarada savaşmıştı ve bu kötü durumlar onu yetenekli hale getirmişti.
Bir savaşta ikmal birimleri yok edilmiş ve üç gün, üç gece aç kalmışlardı, bir diğerinde sakat ve zorlukla hareket edebiliyorken savaşmışlardı. Her an hayatta kaldılar. Uzun yıllar böyle gayret ettikten sonra onun eğitim görmemiş vücudunda bile yeteneği azalmazdı. Gücü önemli ölçüde azalamış olmasına rağmen, tecrübe ve içgüdüyle bir dereceye kadar üstesinden gelebileceği sonucuna vardı.

Elena sonunda kılıcı kınına soktu ve çuvala koydu, kolayca açılmayacak bir düğümle bağladı. Aniden büyük bir çuvalı kendi başına taşımasının dikkat çekebileceğini fark etti. Her şeyi tek başına yapan soğukkanlı bir katil olmanın zihniyetinden kurtulmak kolay değildi, ama artık aristokrasinin bir parçası olduğunu unutamazdı. Cephanelikten ayrıldı ve mümkün olduğunca çok mesafe bıraktıktan sonra Elena, geçen bir hizmetçiye seslendi. Hizmetçi ona yaklaştı ve Elena büyük çuvalı gösterdi.

E-“Bunu arabama götür.”
HİZMETÇİ-“Bütün bu büyük eşyalar da ne leydim?”
E-“Bunlar, Glenn için hediyeler.”
HİZMETÇİ-“ Bu kadar mı? Glenn tüm bunları gördüğünde sizi gördüğüne sevinecek.”

Çuvalın boyutu ve ağırlığı asil bir hanımefendiye hediye olmak için sıra dışı olsa da, hizmetçi fazla düşünmüyordu ve Elena’nın emrettiği şeyi yaptı. Elbiseler ve diğer eşyalar gibi bagajlar, hizmetçiler tarafından zaten halledilmişti. Elena diğer her şeyin yüklendiğini doğruladığında, arabaya binmek için ayağa kalktı.

M-“Hah hah. Bir saniye bekle.”
Mirabelle bir eli eteğinde arabaya doğru koşarken, diğer elinde büyük bir piknik sepeti tutuyordu. Elena, Mirabelle’nin ona doğru koştuğunu görünce durdu, sonra dönüp ana doğru koştu.

E-“Mirabelle, dikkat et. Yaralanacaksın.”

Ancak mirabelle Elena’nın önüne gelene kadar yavaşlamadı. Derin bir nefes aldı ve kız kardeşine gülümsedi.
M-“Aç aç gitmeni istemiyorum. Lütfen bunu al.”

Mirabelle ona sepeti verdi ve Elena aldığında şaşırdı. Ağırlığı onun düşündüğünden bile fazlaydı.
E-“Kısacık bir sürede çok fazla şey hazırlanmışsın. Bu tam bir ziyafet.”
M-“Her gün iyi beslenmenin beni daha sağlıklı kılacağını söyleyen kişiyi unuttun mu?”

Elena anlayarak sustu. Bu, her zaman yemek konusunda isteksiz olan Mirabelleye söylediği şeydi.
Mirabelle ablasını tuttuğunu fark etti, bu yüzden onu arabaya itti ve neşeli bir sesle konuştu.
M-“Devam et ve çabucak dön. Hediyemi unutma.”
İçeri girdikten sonra elena, pencereden kız kardeşine özlemle baktı.
E-“...Geri döneceğim.”
M-“Evet. Dikkatli ol.”
Büyük araba yola çıktı ve Mirabelle veda etti. Elena başını pencereden uzattı ve kız kardeşi kaybolana kadar izledi. Tekrar döneceğine söz verirken neredeyse ağlayacaktı. Geri dönecek bir yeri olduğuna inanamıyordu..

Elena aniden kucağındaki sepeti hatırladı, yanındaki koltuğa koydu ve yiyecekleri tek tek çıkardı. İçinde taze marullu zengin bir salata,tavuk göğsü, bir jambonlu sandviç, haşlanmış yumurta, şirin bir biçimde dekore edilmiş pirinç topları ve ince doğranmış meyveler vardı. Hepsi lezzetli görünüyordu. Mirabelle’nin öğle yemeği kutusu, Elena!nın en sevdiği yemeklerden nefis bir şölen gibi görünüyordu.
E-“...”

Yiyecekleri arabaya düzgün bir şekilde yaydı ama yemeye başlayamadı. Sürücünün yanında oturan hizmetçi Sophie, pencereden endişeyle baktı.
S-“Leydim iyi misiniz?”
Elena yüzünü eliyle tutuyor, ağlıyormuş gibi görünüyordu.
E-“..Sorun yok. Ben sadece- düşündüğümden daha mutlu biriyim...”
Önceki hayatında ailesi hala hayatta iken olan şeyleri her zaman özlemişti. Babası, erkek kardeşi, Mirabelle. Yüzlerce ve binlerce kez hayatta olmalarını ne kadar dilemişti. Şimdi düşündüğünden daha mutluydu.
E-“... bütün bu yemekleri nasıl yiyebilirim?”
Sophie, Elena için yemeğin neden bu kadar kıymetli olduğunu anlamadığını söyledi.
S-“İsterseniz, daha sonra tekrar paketleyebiliriz.”
Elena başını salladı, avuç içi ile ıslak gözlerini ovuşturdu.
E-“Evet..bu yeterli.”
Bütün ailesi şimdi yaşıyordu. Bu devam ettiği sürece mutluluğu sonsuza dek sürecekti. Şimdi ayrılıyordu ki bir daha ailesini kaybetmesin. Ne pahasına olursa olsun geleceği değiştireceğine emin olacaktı.

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;