E-“Mirabelle, lütfen bekle.”

Canı sıkıldı. Blaise Kalesi şövalyelerle doluydu ve Mirabelle dışarıda olduğu sürece Kuhn’un kaçması çok zordu.

Sgg-

Kuhn sessizce odanın penceresini gösterdi. Ne demek istediğini anlamadan ona baktı kısa süre sonra ceketinin cebinden ip çıkardığını görünce olay anlaşıldı.

E-“Ah...”

Elena bir şey söylemeden Kuhn ipi pencereye sabitledi ve korkusuzca dışarıya fırladı. Şaşkın Elena ona doğru koştu. Sabırsızlanan Mirabelle kapıyı açtı ve kafasını içeriye uzattı.

M-“Meşgul müsün? Ne yapıyorsun?”

E-“Oh hayır. İçeri gel, Mirabelle.”

Elena’nın izniyle Mirabelle kapıyı tamamen açtı ve odaya girdi. Elena endişeli bir şekilde dışarıya baktı. Kuhn çoktan yerdeydi ve boş bir ifadeyle Elena’ya baktı. Gözleri havada buluştuğunda Kuhn  her zamanki gibi başını eğdi ve arkasını dönüp oradan uzaklaştı. Elena kıkırdadı.

E-“O gerçekten tahmin edilemez birisi.”

Bir bakıma Kuhn, kimliği konusunda Elena’dan daha dikkatliydi. Mirabelle pencereden dışarı bakarak yanına geldi.

M-“Orada bir şey mi var?”

Elena’nın bakışını takip eden Mirabelle’nin koyu yeşil gözleri Kuhn’un figürünü yansıtıyordu. Mirabelle parmağıyla adamı işaret etti.

M-“Ah! Abla şu adama bak.”

Elena pencereye bağlı ipe bakarak dikkatlice cevap verdi.

E-“hangi adam?”

M-“Saçı oyuncak ayımla aynı renk.”

E-“Ah anladım.”

Elena, Mirabelle’nin oyuncağını hatırlayarak başını salladı. Eşsiz mavimsi siyah renkte kadifemsi bir malzemeden yapılmıştı ve rahmetli anneleri onu doğurduğunda Mirabelle’ye verdiği için daha da değerliydi. Gençken onsuz uyuyamıyordu.

E-“...İnanılmaz bir şekilde birbirlerine benziyorlar.”

Elena ve Mirabelle, kuhn’un figürünü yavaşça kaybolmasını izlediler. Ama Elena hemen pencereye bağlı ip yüzünden endişelendi bu yüzden konuyu değiştirdi.

E-“Ama sen buraya neden geldin?”

M-“Ah, başkente giderken ne paketlememiz gerek diye soracaktım..”

Mirabelle konuşuyordu ama gözlerini Kuhn’dan ayırması kolay olmamıştı. Ayısı canlı olsaydı onun gibi görüneceğini düşündü.

-*-

D-“Kendinize iyi bakın.”

Derek’in normalde sert olan tavırları veda esnasında yerini endişeye bırakmıştı. Kalenin girişinde Derek, uşak Northman ve diğer tüm hizmetkarlar Elena ve Mirabelle’yi başkent yolculuğuna uğurlamak için toplanmıştı.

E-“Sağlıklı bir şekilde geri döneceğiz bu yüzden endişe etme.”

Yanlarına birkaç şövalyeden fazlasını eklemiş olsa da Derek ile güven verici bir şekilde konuştu. Daha sonra Derek’in yanındaki Northman’la konuşmak için döndü.
E-“Ben evde yokken ev halkı sana emanet.”

N-“İçiniz rahat olsun. İlginiz sayesinde iyi olacağız.”

E-“ Öyleyse memnunum. Bir şey olursa lütfen bana mektup gönderin.”

Mirabelle, Elena’nın elini çekiştirdi vedası uzadıkça uzamıştı.

M-“Bu kadar yeter. böyle devam ederse günlerce burada kalacağız. Dahası ağabeyim çok endişeli görünüyor.”

E –“Hala...”

M-“Hadi gidelim. Geri döndüğümüzde sana bir hediye alacağız.”

Mirabelle, Elena’yı arabaya bindirdi ve hemen dışarıda duran Derek’e el salladı ve başıyla selamladı.

E-“çok geç olmadan yola çıkmalıyız.”

Mirabelle arabacı ile sabırsızlıkla konuştu.

M-“Bunu duydunuz mu? Hadi gidelim.”

-“Evet genç bayan.”

Arabacı dizginleri kırdı ve araba yavaşça ilerledi. Mirabelle, Derek gözden kaybolana kadar elini salladı ve Elena son selamlamasını başını hafifçe eğerek yaptı. Atlar biraz daha hızlandıkça vagon penceresinin önünden geçen güzel manzara da hızlandı. Blaise Kalesi’ni nadiren terk eden Mirabelle beklenti içinde pencereden dışarıya baktı ve kendi kendine mırıldandı.

M-“Seninle uzun bir yolculuk yapmayı dört gözle bekliyorum abla.”

Elena, Carlisle’yi kurtarmak için tek başına çalışıyordu, ama şimdi  Mirabelle’nin yanında  olduğu için çok mutluydu.

E-“Eminim eğlenceli olacaktır. İyi vakit geçirelim.”

Başkentte onları neyin beklediğinden habersiz memnuniyetle gülümsedi.




bölüm resmi  var.