RÜYA OKULU - Türkçe Çevrimiçi Oku

Amy belgeleri bulduktan kısa bir süre sonra her şeyden habersiz derin bir uyku çekerken Bayan Blue kızını almak için gelmişti.
“Bayan Blue anlamıyorsunuz…”
“Asıl anlamayan sizsiniz Bay Lyndon. Kızımı benden iyi mi tanıyacaksınız? Onun son günlerde ne kadar yorgun göründüğünün farkında mısınız!”
“Bayan Blue, bu tedavinin bir parçası.”
“O zaman tedaviye ara verelim. Kızımı böyle görmeye dayanamıyorum.”
Lucas kadının endişeli gözlerine baktı. Artık Amy’e merkezde ihtiyacı yoktu ama kadının böylece kızı alıp gitmesine izin veremezdi çünkü kadın ona karşı bu denli güvensizken sonrasında nasıl olup da karşılarına çıkacaktı?
“Kızım nerede?”
Kadın merkezin içine doğru ilerlemeye başladı.
“Bayan Blue!”
“Amy nerede!”
Kadın öfkeyle birinci koridorda gezindi ve kısa bir süre sonra derin bir nefes alıp durdu.
Lucas peşinden gelmişti.
“Bay Lyndon…”
Kadının gözyaşları yanaklarından süzülürken Lucas ufak bir duygu kırıntısı hissetmeyi bekledi ama hayır. Hiçbir şey hissetmiyordu.
“Bayan Blue lütfen ağlamayın… Kızınız gayet iyi .”
“Bay Lyndon… Onu böyle görmeye dayanamıyorum. Gözümün önünde eriyip gidiyor ve ben…Ben hiçbir şey yapamıyorum.”
Kadın şimdi küçük bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
“Sakin olun Bayan Blue… Amy’i getireceğim ve siz de kendi gözlerinizle onun iyi olduğunu göreceksiniz.”
Kadın hafifçe başını salladı.
Lucas revire gidip yanında Amy ile döndüğünde Bayan Blue hâlâ ağlıyordu.
Amy boş gözlerle Lucas’ın elini tutmuş koridor boyunca ilerledi ve kadının tam karşısında durdu.
Kadın Amy’i görünce hızla kızın yanına ulaştı ve ona sıkı sıkı sarıldı.
“Amy!”
Kız başını kaldırıp fısıldarcasına konuştu.
“Efendim anne?”
Lucas Amy’ nin hafızasını sıfırlamamıştı sadece belgeleri bulduğu zaman olan anılarını silmişti ama bu işlemden sonra Amy merkez hakkındaki çoğu şeyi hatırlamakta zorlanmış gibiydi. Burada tanıştığı çocuklar büyük ihtimalle ilerde onun için hiçbir anlam ifade etmeyecekti. Onları unutmuş, hatta hiç tanımamış olacaktı. Bu ilacın yan etkisi olabilir miydi?
“Amy?”
Violet kızı kendinden uzaklaştırıp yüzüne baktı ve kızının donuk bakışlarıyla irkildi.
Daha sonra şaşkınlıkla başını Lucas’a çevirdi.
“Ona ne yaptın…”
“Bayan Blue-”
Kadının şaşkınlığı tarif edilemeyecek bir öfkeye dönüşmüştü.
“Ona ne yaptın!”
Lucas güldü. Beyaz önlüğünün cebinden tuhaf bir taş çıkardı ve taşın gücünün bütün bedenine yayılmasına izin verdi.
“Beni dinleyin Bayan Blue.” Kadın öfkeden delirmiş bir şekilde Lucas’a bakıyordu.
“Her şey yolunda.” Lucas’ın sesi kadının kafasının içinde yankılandı. Bu kadının karşı koyamayacağı bir güçtü. O ne derse yapacaktı. Sanki zihni ona ait değildi…Lucas taşın gücüyle kadının zihnini kontrol ediyordu.
“Amy iyileşti. Şimdi onu alıp merkezden gideceksiniz.”
Kadının itaatkâr bir şekilde yavaşça başını salladı.
“Güzel… Ve şimdi beni unutun. Ben hiçbir zaman hayatınıza bir araştırmacı olarak girmedim. Lucas Lyndon bir araştırmacı değil. O başarılı bir eğitimci. Adını duyurmuş güvenilir bir müdür o kadar.” Lucas gözlerini kıstı ve etkisi altında olan kadına baktı.
“Şimdi gidin ve kocanıza kızınız hakkındaki mutlu haberi verin. Onu iyileştiğine ikna edin ve bir daha bu konu hakkında konuşmayın.”
Lucas’ın söylediği her şey istemsiz olarak kadının zihnine kazındıktan sonra Bayan Blue Amy’ nin elini tuttu ve hızla merkezin dış kapısına doğru ilerledi.
Lucas arkalarından onları seyretti ve hafifçe fısıldadı.
“Görüşürüz Amilia. Yakında görüşürüz…”
Bu andan sonra her şey ama her şey Lucas’ın istediği gibi gerçekleşmişti. Amy her şeyden habersiz sıradan bir kız gibi büyürken Lucas avının son dakikalarını izleyen bir avcı gibi Amy’i gözetlemiş. Ailesinin işini, hayatını düzenleyerek Amy’ nin ne pahasına olursa olsun müdürlük yaptığı okulda okumasını sağlamıştı. Bütün ipler Lucas’ın elindeydi. Kuklaları ise ona göre sadece aptal bir oyun sergileyeceklerdi.
Evet, bu fikir Lucas’ın hoşuna gidiyordu. Kendisi dışında herkesin hayatı aptal bir oyundan ibaretti.

DISQUS - Mangaya Ait Yorumlar

*Not: Yorum Yazmadan Önce;