ARİA BÖLÜM 25: OSCAR FREDERİCK, KISIM İKİ
 
Mielle henüz Oscar'la buluşmamalıydı ama ağabeyine yazdığı kederli mektubu süreyi kısaltmış gibiydi. Cain, tek sevimli kız kardeşinden gelen üzücü mektuplar yüzünden atını gecenin çiğinden hızla geçirerek konağa dönmüş olmalı.
 
Cain sömestr boyunca konağa hiç dönmemişti, ama görünüşe göre, Aria onun Oscar ile geldiğini görünce, kız kardeşi için endişeli göründüğünü fark etti.
 
Hafta sonunu, zorlukla dinlenebildiği haftanın iki gününü, bütün bir gününü atlı arabayı akademiden çekerek ve geri kalanı da güzel kız kardeşini rahatlatarak geçirmek zorunda kalacaktı.
 
Alışılmadık derecede canlı olan Mielle, onu ışıltılı gözlerle karşıladı. Aria, paltosunu çıkarıp hizmetçisine veren Oscar'a gülümseyerek, aşağılık göründüğünü düşündü. Korkuluğu kavrayan Aria'nın eli sıkıştı.
 
Oscar, Mielle'e hizmetçisinin verdiği bir buket beyaz zambak uzattı. Onları önceden hazırlayanın kendisi olup olmadığını bilmenin bir yolu yoktu.
 
"Aman Tanrım! Hiç bu kadar güzel ve taze bir çiçek görmemiştim."
 
"Teşekkür ederim."
 
Bunlar beyhude sözler ve boş bir formalite olmalıydı, ama Mielle'in yanakları bu gülünç sohbetle kızardı.
 
‘Evet, hadi yapalım. Son anları gelirse, o canlı yanakları çamura süreceğim. Kanlı kum taneleri ile kaplı yüzünü görmeye değer.'
 
"Çabuk git ve odamı bu çiçeklerle süsle."
 
"Evet, hanımım."
 
Mielle birkaç kez hizmetçisine aldığı çiçekleri büyük bir özenle tutmasını istedi.
 
Aria önce odasına geri dönmek zorunda kalacaktı. Baştan aşağı düzgün giyinen Mielle'den farklı olarak, çok basit ev kıyafetleri ve hafif dağınık saçları vardı.
 
Ziyaret hakkında kimsenin ona bir şey söylemediği ve bunu kasten yaptıkları açıktı. Başkalarına konağı temizlemelerini ve bahçeyi düzenlemelerini söylemeleri gerekiyordu, ama Aria bunun hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Bunu düşündüğünde öfkeyle dolup taştı.
 
İşte tam o sırada, sıcak karşılamaları nedeniyle kaygısını yenemediği için alt dudağını ısıran Aria, arkasını dönmeye çalıştı. Birden Oscar'ın gözleri kendisininkiyle buluştu.
 
“…!”
 
Bu pejmürde kıyafetlerle onunla yüzleşmek istememişti. Onun için her zaman güzel ve zarif olmayı dilemişti çünkü o, Mielle'i cehenneme sürüklemenin en iyi yoluydu.
 
Şaşkınlıkla göz kırpmayı unutan Aria, yavaşça geri çekildi. Beklenmedik karşılaşma nedeniyle Oscar’ın gözleri kısıldı ve kaşlarını çattı.
 
Kalbi zonkladı. Geçmişte onu fark etmemiş gibi görünen bir figür doğrudan ona bakıyordu. Bu sefer yanındaki koltuğa oturacaktı.
 
Aria, bakışlarını görmek için elindeki teri bile silemedi. Aria'nın kalbini durdurmuş gibi görünen gerilimi kıran, Oscar'ın ona bakışını takip eden Mielle'di.
 
Mielle'in korkmuş gözleriyle karşı karşıya kalan Aria'nın donmuş kalbi hızla lavlara döndü. Onun gerçeğin farkına varması için tüm vücuduna sıcakkan verildi.
 
‘Evet, yapılması gerekenden biraz daha hızlıydı, ama yapmam gereken şey açık.’
 
Ancak o zaman, Aria onu son derece kibarca selamlamak için gerçek benliğini buldu. Aralarındaki mesafe önemli olsa da, bir kelebeğinki gibi zarif hareketi odadaki herkes tarafından görülebilirdi.
 
Oscar da onu kabalığının farkına varmış gibi selamladı. İlk kez gördüğü yabancı hakkında biraz ihtiyatlı ve meraklıydı.
 
Belki de Aria hakkındaki söylentilerin farkında olduğundan tekrar derin bir bakış attı, yüzü pek çok duyguyu gösteriyordu.
 
“Sizden haber geldiğinde, iştah açıcı yiyecekler hazırladım. Kardeşin sevdiği pek çok sebze var, bu yüzden onları dört gözle bekleyebilirsiniz. "
 
Oscar ve Aria'nın birbirlerini selamlamasını izleyen Mielle, konuyu değiştirdi ve yemek olduğunu duyururken kardeşinin kolunu tuttu. Cain, Oscar'ın Aria'ya gösterdiği ilgiden hoşnutsuz görünerek, omzuna birkaç kez dokunarak harekete geçmesini istedi.
 
“Mielle, bu çok fazla! Sebzeleri ne zaman sevdim? Bir düşününce, öğle yemeği çoktan gitti. "
 
Ancak o zaman Oscar ve Aria birbirlerinden uzaklaştılar. Aria, uzaklaşırken ona var olmayan biri gibi davranan Mielle'e homurdandı. Böyle davranarak zarar gören Mielle olur.
 
Böyle zamanlarda kız kardeşine bakmalıydı ama Mielle çarpık kalbini gösteriyordu. Aria'nın çok takdir ettiği bir tavırdı.
 
"Jessie, kıyafetlerimi hazırla ve saçımı yaptır."
 
Aria doğruca odasına gitti, saçını düzeltti ve kıyafetlerini değiştirdi. Parlak bir şekilde parlayan Mielle ile karşılaştırıldığında, pek bir gösteri olmasa da temizliği ve sessizliği vurguladı.
 
Açık ve savurgan bir şekilde giyinmek yerine düzgün giyinmek Oscar'ın zevkiydi. Bunu nereden duyduğundan emin değildi, ama Aria'nın hatırladığına göre öyleydi. Bu yüzden, Mielle onunla ilk tanıştığı zaman, özel süslemeler olmadan mütevazı giyinmiş ve elinden geldiğince mücevherden kaçınmıştı.
 
Aria, Jessie'den birkaç ricada bulunduktan sonra ve saçına sabun kokulu ferahlatıcı bir parfüm sürdükten sonra yemek salonuna yöneldi. Yemek çoktan başlamıştı ve ana yemeğin tadını çıkarıyorlardı.
 
Kontes olmadığı için, Mielle görünüşe göre Aria'nın yemek salonuna gelmesini beklemiyordu, bu yüzden Aria'yı görünce yüzü sertleşti ve donmuş çatalı ağzının önünde tuttu. Açık bir rahatsızlık içinde kaşlarını çatan Cain için de durum aynıydı.
 
“… Seni böldüm mü? Öğle yemeğinden bu yana uzun zaman geçti, ama kimse beni çağırmadı, ben de aşağı geldim...”diye sordu Aria, kaşları aşağı inik, parmaklarını oynatarak.
 
Kont ailesinin hanımı olmasına rağmen kimsenin öğle yemeğini umursamadığını söyleyince yemekhanede sessizlik çöktü. Ama hepsi doğruydu.
 
Yine de, Aria bu üzüntüyü dile getirdiğinde, Mielle farkına varmadan çatalı yere düşürdü.
 
Clank-!
 
Aria, geniş yemek salonunda yankılanan tiz metal sesle bir kez titredi. Kasıtlı değildi. O gerçekten şaşırmıştı, ama sonra sertleşmiş erkek ve kız kardeş çifti yerine Oscar, “Aman Tanrım! Sanırım ani ziyaretim yüzünden herkes seni unuttu. Onun yerine özür dilerim. Haydi. Onun yemeğini hazırlamadan ne yapıyordun? "
 
O zamanlar ona acıyıp acımadığını bilmenin bir yolu yoktu, ama Oscar durumu izleyen bir hizmetçiyi soğuk bir yüzle azarladı.
 
Hizmetçi hemen Aria için masayı kurdu ve Oscar'a hemen teşekkür eden Aria, Mielle'in yanına oturdu. Masanın diğer tarafında Oscar ve Cain yan yana oturdular ve Aria, ani davetsiz misafirlere yöneltilen bakışlardaki zıtlığı görünce kendi kendine güldü.
 
Masanın üzerine ekşi sos serpilmiş bir salata yerleştirildi ve Oscar çatalını eline almadan önce kendini tanıttı: “Tanıştığımıza memnun oldum. Ben Oscar, Frederick Dükünün oğlu. "
 
Aria'nın kalbi kibar selamından ve hoş konuşma tarzıyla çarptı. Geçmişteki ilk buluşmalarından tamamen farklı bir gelişmeydi. Geçmişte olduğu gibi, Mielle Oscar'a kendisi tarafından yapılmamış olsa bile bahane olarak bir mendil uzattığında Aria ona kıskançlık ve kötü niyetle dolu kınama sözleri söylememişti.
 
'Oh, gerçekten mi? Bu benim yeni şansım.'
 
Aria'nın coşkulu bakışları, Oscar'ın dikkatini o fark bile etmeden çekecek kadar derin, karanlık bir bataklık gibiydi.
 
Aria, Oscar'la yüzleşmek için edindiği tüm bilgi ve becerileri kullanarak tüm gülümsemelerin en güzelini gülümsedi. İnsanların onu sığ olarak lanetledikleri sırada gözlerinin parlamasına neden olan gülümseme türüdür.
 
“Sizinle tanışmak bir onur Bay Oscar. Ben Aria. "
 
Genç yüzü ile erotik hisler uyandıran gülüşü arasındaki tezatlık garip bir atmosfer yarattı. Genç bir kızın yapmaması gereken bir görünümü vardı yanlış olduğunu düşündü[url=file:///C:/Users/Lenovo/OneDrive/Masa%C3%BCst%C3%BC/Novelria/2%20K%C3%B6t%C3%BC%20Kad%C4%B1n%20Kum%20Saatini%20%C3%87evirir/Yay%C4%B1mlananlar/B%C3%B6l%C3%BCm%2025.docx#_edn1][i][/url]ama nedenini anlayamadı.
 
‘Maalesef… Üzgünüm Mielle. Kardeşini cezbetmek istemedim, ama fark ettiğimde çoktan yangın olduğunu bilmeden koşuyordu. Yanında erkek kalacağını sanmıyorum.’

[hr]
[url=file:///C:/Users/Lenovo/OneDrive/Masa%C3%BCst%C3%BC/Novelria/2%20K%C3%B6t%C3%BC%20Kad%C4%B1n%20Kum%20Saatini%20%C3%87evirir/Yay%C4%B1mlananlar/B%C3%B6l%C3%BCm%2025.docx#_ednref1][i][/url]Oscar