ARİA BÖLÜM 26: OSCAR FREDERİCK, KISIM ÜÇ
 
Cain'in yanakları, sanki büyülenmiş gibi sert bir ifadeyle yemeğine devam ederken hafifçe kırmızıydı. Neyin önemli olduğu konusunda hiçbir fikri olmayan ve bir fahişeden etkilenen babası gibi olması çok doğaldı.
 
‘Çünkü en başından beri ailen her zaman kirli ve çirkindi.’
 
Kötü kadını öldüren kötü kadın bir aziz değil, kötü işlerini yerine getirme fırsatı verilen basit bir galipti. Aynı pislikten birinin daha kutsal gibi davranması doğru değildi.
 
Yani maskenin çıkarılması gerekiyordu. Bu şekilde, çirkin yüzlerini bir kez ve herkes için adil ve açık bir şekilde gösterebilirlerdi. Geçmişte, Aria bunu yapmıştı, şimdi Mielle. Sırayla kendilerini ifşa edeceklerdi.
 
Kısa bir süreydi, ama Cain'in elleri, sanki Aria'ya bakmanın utanç verici olduğunu düşünüyormuş gibi, eti kabaca kesti. Aria, gelecekte yapacak çok şey olmasına rağmen gücünü çoktan kaybetmiş olan ona üzüldü.
 
Yemek salonu tekrar sustuğunda, Aria nane yapraklarıyla kaplı yeşil çaylı dondurmayı düzgünce boşalttı ve çok meraklı görünerek Oscar'a yemek bitmeden hemen önce bir soru sordu.
 
"Dönem boyunca meşgul olmanız gerekirken bu kadar uzun bir yolculuğa nasıl çıktınız?"
 
Bu, kendi başlarına vakit geçirmelerini engelleyen bir soruydu.
 
Soruyu cevaplamak için, yemek bittikten sonra bile hikâyeyi anlatmaya devam etmesi gerekecekti ve masadan ayrılırsa, Aria'nın ona eşlik etmesi gerekecekti. Her iki durumda da, Aria'nın Mielle'in çarpık yüzünü görmesi iyi bir şanstı. Mielle'in zehirli yüzünün Oscar üzerinde kesinlikle olumsuz bir etkisi olacaktır.
 
Oscar, hizmetçiye biraz sıcak çay getirmesini emretmek için elini kaldırdı ve Aria'nın sorusunu yanıtladı: "Yatakhanemle sınırlı kalmaktan hüsrana uğramıştım, bu yüzden Cain dışarı çıkmak isteyip istemediğimi sorduğunda evet demekten memnuniyet duydum."
 
“Bu çıkmak için çok uzun bir yol.”
 
"Doğru. Bu kadar uzak olmasını beklemiyordum. "
 
Onu çok uzak bir yere getiren Cain'i eleştiriyor gibiydi. Yanında oturan Cain omuz silkti.
 
Aria sohbete katılmayacağını düşündü, ancak Oscar ondan bahsetmeye devam ederse kıpırdamadan oturmayacağını tahmin etti. Cain yüzüne sert bir bakış attı ve kız kardeşinin tavrını okudu.
 
“Varış yerini bile bilmeden mi ona eşlik ettin mi?”
 
“Evet, bunu söyleyebilirim.”
 
"Anlıyorum. Ona sormadan eşlik ettiğin için kardeşime çok yakın olmalısın. "
 
'Oh evet. Seni görmeye gelmedi Mielle.’
 
Aria, Mielle'e parlak bir gülümsemeyle baktı. Mielle de pırıl pırıl gülümsedi, ama titreyen ellerini masanın altına sakladığını, görünüşe göre yüzü dışında kendini dizginleyemediğini görmek üzücüydü.
 
Yanında otururken, Mielle'in titreyen elleri Aria tarafından tamamen görülüyordu. Onları hiçbir yere saklayamayan Mielle, gözlerini sıkıca kapattı ve dudağını ısırdı.
 
‘Seni bundan daha çok rahatsız edersem, arıza yaparsın.’
 
Aria, Mielle'i doğru yere bıçaklayarak huzursuz hissettirince durdu.
 
“Umarım iyi dinlenirsin. Yardım etmek için yapabileceğim bir şey varsa, söyle yeter. "
 
Şaşırtıcı gülümsemesini silen Aria, onun yaşındaki genç bir kız tarafından yapılmış olması muhtemel parlak, düzenli bir yüzü yeniden yaptı. Aria'nın tuhaf atmosferiyle dikkati dağılan Oscar, sonunda aklını başına toplayıp başını salladı.
 
Dört kişilik çay hazırdı, bu yüzden Mielle'in özlediği Aria'nın ayrılma zamanı biraz daha uzaklaştı. Sıcak yeşil çaydan bir yudum aldıktan sonra Oscar'a tatlı bir şekilde teşekkür etti, belli ki çok az zamanı kaldığını ve ona olabildiğince hoş görünmesi gerektiğini düşündü.
 
“Bana gönderdiğiniz elbise için çok teşekkür ederim. O kadar güzel ki ilk defa giyiyorum. "
 
"İyi görünüyorsun."
 
“Karşılığında sana bir elbise vermek isterdim ama hangisini istediğini bilmiyorum.”
 
Mielle utangaç bir şekilde kızardı ve "Benimle... Hayır" dedi. Söylemek istediği son sözleri söyleyemedi. Oscar, niyetini kavrayamayan başını yana eğdi.
 
Bunu fark eden Cain, kız kardeşine “Neden birlikte alışverişe çıkmıyorsun? Bol zaman var. Benim için de kıyafet almanın zamanı geldi. "
 
Aslında giysiye en çok ihtiyaç duyan Aria'ydı. Bunun nedeni, süslü ve lüks giysiler giyen onların arasında ucuz kumaştan yapılmış basit giysiler giyen tek kişi olmasıydı.
 
En iyi ihtimalle sıradan bir kişinin kızı gibi göründüğü için asil bir hanımefendi olduğunu düşünmek zordu. Ancak Cain, sanki kıyafetini fark etmemiş gibi, Oscar'ı yeni kıyafetler için alışverişe gitmeye çağırdı, ancak Oscar, onun güzel giysilerine baktı ve başını salladı.
 
“Hayır, giysilerime bakacak biri var. Akademide sade giysilere bile ihtiyacım yok. Onlara gerçekten ihtiyacınız varsa, siz kardeşler acele etseniz iyi olur. "
 
Mielle hızla gözlerini kırpıştırdı ve görünüşe göre reddedileceğinin farkında olmadan ağzına bir fincan çay götürdü. Bunu titreyen dudaklarını gizlemek için yaptı.
 
Aria, Mielle’in planının yok edilmesini izlerken, Aria hiçbir şey yapmamış olmasına rağmen hoş bir şekilde gülümsedi.
 
“… Hayır, o zaman reddetmem gerekecek. Konuğumu yalnız bırakamam. "
 
"Yalnız değilim. Leydi Aria burada. "
 
Takırtı!
 
Mielle tarafından tutulan çay bardağı yüksek sesle tabağa düştü.
 
‘Neden Aria'dan bahsediyorsun?’
 
Büyümüş gözbebekleri, sanki kızgınmış gibi ona şaşkınlıkla baktı.
 
Talihsiz ya da talihli olsun, her durumda onun çirkin yüzünü göremiyordu çünkü Mielle'e değil Aria'ya bakıyordu ve bu nedenle kız kardeşinin şeytani görünümüyle yüzleşmeye gelen Cain, yüzündeki şaşkınlığını gizleyemedi.
 
"Seni eğlendirecek yeteneğe sahip değilim, ama seni rahatsız etmemek için elimden geleni yapacağım."
 
“Endişelenme. Bütün gece arabaya binmekten yoruldum, böylece biraz kestirebilirim. "
 
Mielle için dışarı çıkmayacağını söylemesinin zamanı gelmişti. Oscar'la kıyafet almak için dışarı çıkmayı teklif etmişti, ama gitmediği için gitmesi için bir nedeni yoktu. Ve erkek kardeşi Cain, "Bir düşününce benim bir sürü düzgün kıyafetim var, " diyerek ona yardım etmek zorunda kaldı. Aksi takdirde, Aria ve Oscar konakta yalnız kalacaktı.
 
Konağı çok sayıda hizmetçi ve hizmetli koruyordu ama gözleri ve kulakları göremedikleri ve duyamadıkları bir illüzyondan başka bir şey değildi. Elbette, ödenekler efendisine bağlı olarak farklıydı, ama bir şey söylemek için ağızlarını hafifçe açtıkları anda, en kötü durumda hayatları yok olacaktı.
 
“O zaman biraz dinlensen iyi olur. Yarın tekrar dönersen zor olacak. "
 
"Teşekkür ederim, hanımefendi."
 
Aria, üvey erkek kardeşi ve kız kardeşinin konakta kalacaklarından bile bahsedemeden önce söylemişti. Teklifi kabul eden Oscar, önce ayağa kalkarak “Affedersiniz” dedi. Aria da onsuz üvey erkek kardeşi ve kız kardeşi arasına sıkışmak istemediği için oturduğu yerden kalktı.
 
Gezilerini reddetme zamanını kaçıran Mielle ve Cain geç kalktı. Tüm bu işi bitirdikten sonra, Aria ona bir kelebek gibi zarif bir şekilde veda etti ve pişmanlık duymadan odasına geri döndü.
 
Kapı kapanır kapanmaz parmak uçlarıyla eteğinin eteğini kavradı ve hafif dans ederek o günün sevincini dile getirdi.
 
‘Mutlu bir günde dans etmeye engel olamam.’
 
Kelebek gibi mırıldanan ve hareket eden Aria kısa süre sonra yatağına düştü ve kapının önünde beceriksizce bekleyen Jessie ağzını dikkatlice açıp sordu: "Bahsettiğiniz bu mendille ne yapmamı istiyorsunuz?"
 
"Bana ver."
 
Her ihtimale karşı hazırladığı mendildi. Altın bir gülle güzelce işlenmiş bir mendil. Geçmişte olduğu kadar aptal olan Mielle’in, ona başkası tarafından işlenmiş bir mendil vererek onu kandırması ihtimaline karşı yapılmıştı.
 
Böylece, Aria da kendisi gibi mendili etkinliğe hazırlanmak için koluna koymaya karar verdi. Onu kolunda tutması daha kolaydı çünkü Jessie her önemli anda onunla birlikte olamayacaktı.