"Biraz…5 dakika daha…"

"Mir, uyan. Bugün anaokuluna gittiğimiz gün."

 "…Anaokulu!"

Anaokulu kelimesine atladım.

Sanki bir kuryenin beklediğim bir paketi teslim etmesini bekliyormuş gibi beni zıplatan sihirli bir kelime gibiydi.

"Ah, bugün anaokuluna gittiğim gün…"

Şaşkınlıkla uyandım ama aklım başıma gelince gitmek istemediğimi anladım.

Önümde duran kişi neden burada olmaması gerektiği gibi görünüyor?

Gözlerimi ovuşturdum ama yine de aynıydı.

Çocukluk arkadaşım Jake'ten başkası değildi.

Jake düzgün bir takım elbise giymişti ve bana bakıyordu. Şaşırdım.

"Aman Tanrım, Jake. Neden buradasın?"

"Mir ile anaokuluna gidiyorum."

Cevabını duyduktan sonra etrafıma baktım ve Jake'in arkasındaki dadıyı gördüm.

Dadı bana gururlu bir ifadeyle bakıyordu.

"Bayan, Genç Efendi sabah erkenden geldi ve senin uyuduğunu biliyordu, bu yüzden salonda bir saatten fazla bekledi."

"…Gerçekten mi?"

Başımı çevirdim ve Jake'e baktım. Gamzelerinin görünmesi için yeterince geniş gülümsedi ve başını salladı.

"Bugün ilk gidişim, bu yüzden erken kalktım çünkü Mir ile gitmek istiyordum."

"Saat kaçta kalktın?"

"4:30 am."

"……"

Zar zor uyuduğu anlamına geliyor.

Hâlâ büyürken bu yaşta o kadar az uyumak iyi değil. Ona gelecekte bunu yapmamasını söylemeliyim.

Yataktan kalkarken Jake'in boyunu korumaya karar verdim.

"Salonda bekle Jake. Yakında giyineceğim. "

Bu bir ziyafet gibi değil, bu yüzden saçımı düzgünce taramak, birbirine bağlamak ve bir elbise giymek zorunda kaldım.

unu söylediğimde, Jake başını salladı ve aşağı baktı.

"Evet Mir, ama biliyorsun."

"Evet, bu ne?"

Mir’in çorapları çok güzel.

Jake’in parmak uçlarını takip ettim ve ayaklarımdaki renkli çorapları gördüm.

Elimle ördüğüm çoraplardı.

"…Güzel?"

"Evet, çok güzel."

Sanki inanamayacakmışım gibi sordum, ama Jake gerçekten samimiydi.

Ben utandım.

Bu çoraplar el yapımıydı; küçük ellerimle tek tek dikkatlice sıkıldılar.

Dadımdan örmeyi öğrendikten sonra yaptığım ilk parçaydı, bu yüzden düğümlerin boyutu dağınıktı ve rengi tamamen dağınıktı.

Dadı onları iyileştirdiğimi söyledi ama güzel olduklarını söylemedi.

"Teşekkür ederim Jake. Bunu ben yaptım, ama daha sonra zamanım olursa senin için bir tane yaparım. "

Jake'in gözleri vardı.

El yapımı oldukları için anlamlı bir iltifattı. Sanatsal ruhumu tanımış olmalı.

Gururla gülümsedim, Jake’in elini sıkıca tuttum ve kapıya kadar yürüttüm.

Her neyse, çoraplar çoraptır ve çabuk hazırlanmam gerekiyordu.

"Yakında orada olacağım. Beklerken bir fincan ılık çay alın. "

***

Ben sözlerini tutan biriyim.

Ben geçmiş hayatımda ve bu hayatta öyleydim.

Saate baktım ve giydirmeme yardım eden hizmetçiye, 'Sadece düzgün olmalıyım! Beni çok fazla giydirmene gerek yok!' dedim. Gri saçlarım tarandı ve sarı bir kurdele ile bağlandı. En sevdiğim sarı elbisemi giymeye karar verdim. Bu seti seçtim çünkü eşleşen bir kurdele ve elbise giymek güzel görünüyordu.

"Leydim, böyle bir günde bu elbiseyi giydiğine inanamıyorum!"

"Sorun ne, dadı? Bu benim en sevdiğim elbisem. "

Başımı eğdim ve onun neden bahsettiğini bilmiyormuş gibi yaptım.

Aslında, dadının neden böyle tepki verdiğini biliyordum.

Sarı, neşeli göründüğünüz anlamına gelmez.

Benim yaşımın genç hanımları parlak renkli kumaşı tercih ediyor, daha önce bir terzi bana söylemişti. Terzinin önerdiği parlak sarı kumaşı aldım ve örnek tasarımlardan bir desen seçtim. O zamanki terzinin yüzü nasıldı?

'Soluk muydu… Bu kumaşla böyle bir tasarım mı istiyorsunuz? Yüzünün söylediği gibi görünüyordu.'
---------------------------------
Bölümler acayip yavaş ve sıkıcı ilerliyor...

Sonraki bölümde görüşürüz~