6.Bölüm Rüya
    "Tüm yapabildiğin bu mu?!"
  Suratında soğuk bir ifadeyle karşısında dikiliyordu. Gözlerinde her zamanki gibi  tiksinti ve aşağılama dolu o ifade vardı.
   "Sana bir soru sordum seni küçük velet!"
     Cevap verse de vermese de o yine ona bağıracaktı. Yine onu aşağılayacak, o iğrenç gözlere ona bakacak ve zehirli diliyle onu aşağılayacaktı.
    Kabuslarının baş kahramanı orada duruyordu, yıllardır hiç değişmeden.
   "Özür dilerim. Bir dahakine daha iyisini yapacağım."
    Duygusuz bir sesle dile getirdi bu sözleri küçük çocuk. Ellerini arkada birleştirmiş, güzel gözlerini yere odaklamıştı.
    "Her seferinde daha iyisini yapacağını söylüyorsun ama hiçbir zaman yapmıyorsun. Beni utandırmayı bırak!"
   İkisinden başka kimsenin olmadığı odada yankılandı canavarın sesi. Büyük vücudu karşında küçük çocuğun bedeni, küçük bir nokta gibiydi.
    "Senin gibi işe yaramaz bir çocuğa ihtiyacım yok. Çık dışarı."
    Bunca zaman elinde tuttuğu kâğıdı çocuğun başına fırlattı. Küçük çocuk eğildi ve kağıdı yerden aldı. Sonra küçük ayakları ile canavardan uzaklaştı.
    Yürüdü ve yürüdü. Canavardan olabildiğince uzaklaşana kadar yürüdü. Sonunda canavar tamamen kaybolduğunda elinde  tuttuğu kâğıda baktı. Beyaz kâğıdın üstünde sadece kocaman bir 2 harfi vardı.
    Herhangi bir duygu beslemeyen gözleri ile  kağıdı izlediği sırada kâğıt ellerinde alev aldı ve külleri boşluğa savruldu. Çocuk o zaman karanlıkta tek başına olduğunu anladı.
    Küçük bedeni yere çömeldi ve ellerini dizlerinin etrafına sarıp yüzünü gömdü çocuk.
    Etrafında yavaş yavaş bir duvar örüldü. Kalın ve sağlam, kimsenin içeri girmesine izin vermeyen bir duvar. Dışarıdan gelen darbelerden onu koruyan, asla yıkılmayan bir duvar. Çocuk dört duvarın içinde yalnızdı ama kimse ona orada zarar veremezdi. Canavar buraya gelemezdi. Çocuk burada rahat bir nefes alabiliyordu.
    Çocuk duvarın içinde yalnızken mutluydu. Ama kayboluyordu çocuk. Kendi küçük dünyasında tek başına yaşarken yavaş yavaş siliniyordu. Önce ayakları, sonra gövdesi. Sonra yavaş yavaş ellerinden kollarına, omuzlarına doğru tüm bedeni boşlukta kayboluyordu. En sonunda çocuğun vücudundan geriye sadece yüzü kaldığında Cayle gözlerini açtı.
    Karşında beş yıldır her gün uyandığında gördüğü beyaz, pürüzlü tavan vardı. Simsiyah boşluk değil.
    Ağzından şikayet edermişçesine bir iç çekiş kaçtı. Yıllardır böyle rüyalar görmüyordu ve ansızın gördüğü bu rüya canını sıkmıştı. Yine de sadece bir rüyayı bu kadar kafasına takmamaya karar verdi.
     Yavaşça yatakta doğruldu ve gözlerini ovuşturdu. İyi bir uykudan sonra dünkü yorgunluğu tamamen yok olmuştu. Kendini daha dinç hissediyordu, hatta daha önce hiç olmadığı kadar dinç hissediyordu.
    Yataktan kalkıp banyoya gitti ve soğuk su ile elini, yüzünü yıkadı. Bakışları aynadaki yansımasına düştü. Göz altlarındaki koyu torbalar gitmiş, cildine biraz renk gelmişti. Hastalıklı duran suratı şimdi gayet normal duruyordu. Sağ elini kaldırıp gözünün altını okşadı. Uzun bir süredir gitmeyen koyu halkaların bir gecede tamamen kaybolması onu biraz şaşırtsa da dün olan şeylere kıyasla çok sıradan bir şeydi.
   Elini indirdi ve bir havlu alarak kendini kuruladı. Havluyu düzgünce geri yerine asarak odasına geri döndü. Yatağının yanındaki küçük çekmecenin ilkini açtı ve içinden siyah bir toka çıkararak saçını topladı.
    Ön elemelerin bitmesine kaç saat olduğunu merak ediyordu ama elinde saate bakacağı bir şey yoktu. Evinde saat bulundurmuyordu ve telefondan da saate bakamıyordu. Sadece tahminde bulunabilirdi. Ön elemelerin dün saat öğlen 1 civarında başladığını tahmin ediyordu ve şu an da saatin sekiz olduğunu varsayarsa beş saat civarı bir süresinin kalmış olması muhtemeldi.
    Bu süre zarfında önce karnını doyuracak ve sonra zamanın geçmesini bekleyecekti. Belki biraz kitap okuyabilirdi. Zamanında bazı kitaplar almış ama okumadan ortalıkta bırakmaktı. Genelde çoğu zamanını oyun oynayarak geçirir, arada sırada televizyondan film izlerdi. Ayda bazen bir kitap açıp okuduğu da olmuyor değildi.
   "Her neyse, zaman bir şekilde geçer nasıl olsa."
    Fazla düşünmeye karar verip yemek hazırlamaya gitti.

**********************************

     Tam kitabın diğer sayfasına geçeceği zaman önünde bir  uyarı penceresi  açıldı.

         UYARI!
  Ön elemlerin bitmesine son bir saat kaldı. Bu zamana kadar hayatta kalanlara tebrikler. Sadece bir saat sonra ön elemeler bitiyor.
   Bundan sonra "Geri sayım" diyerek süreyi takip edebilirsiniz.
   İyi şanslar

    Yazılanları dikkatle okudu. Artık ön eleme denilen fragman bitip asıl oyun başlıyordu. Bundan sonraki görevlerin nasıl olacağını veya ne gibi şeyler yaşanacağını merak etmiyor değildi.
     "Geri sayım"
 
   Ön elemlerin bitmesine kalan süre: 59:36
   İyi şanslar

     "Hmm..."
   Geri sayım her saniye azalırken kimisi Cayle gibi sakince beklerken kimisi korku ile bekliyordu. Ön elemeler denen bu kıyametin bitmesini diliyordu ama bunun sadece başlangıç olduğunu bilmiyorlardı.
    Sevdiklerini kaybettiler, canlarını kaybettiler, mallarını kaybettiler. Ama daha yeni başlıyordu. Daha çok şeyi kaybedecekleri ama aynı zamanda hayatta kalanlar çok şey kazanacaktı. Kimse sonsuz olasılıkta ne olacağını bilemezdi ama tek yapmaları gereken durmadan ilerlemekti. O zaman elbet bir sona varacaklardı.
    Cayle kaldığı yeri yeniden açtı ve okumaya devam etti. Süre azalırken sanki her şey normalmiş gibi kitabını okuyordu. Sayfalar birer birer çevrildi ve zamanda aynı oranda birer birer azaldı.
    Cayle kitabın son sayfasına geldiği vakit uyarı penceresi tekrar göründü.
  
       UYARI!
  Ön elemelerin bitmesine kalan süre 3 dakikadır. Artık geri sayım penceresi kapatmayacaktır.
  02:59

     Kitabı kapatıp küçük sehpanın üzerine bıraktı. Bacaklarını kaldırıp koltuğa koydu  ve kollarını etrafına doladı. Gözlerini geri sayıma dikti. Sayılar yavaş yavaş azaldı.
    İnsanlar nefeslerini tutup bitmesini bekledi.
    Üç dakika yavaş ama uzun bir süre sonra 00:00 buldu.
  
         UYARI!
    Tebrikler. Ön elemeleri başarılı bir şekilde geçtiniz. Ön elemler resmi olarak bitmiştir.
 
     2,5 milyon oyuncu ön elemleri geçmiş bulunmaktadır.

   3478.Oyuncu Cayle Arrow ön elemeleri geçip resmi bir oyuncu olduğunuz için tebrikler. Şimdi ödüller dağıtılıyor.

    Ödül Listesi
1. +5 statü puanı  
2. (Yüksek) Normal Derece Silah Çeki
3.Düşük Seviye Işınlanma Parşömeni
4. 1 Işık Küresi
5. 1 Patlayıcı Küre

    Özel Ödüller
  +5 statü puanı (Öldürülen her 10 zombi başına +1 statü puanı, öldürülen zombi sayısı: 52)
  +1 Silah Yükseltme Çeki (Büyük Olan gösterdiğiniz performansı beğendiği için sizi bununla ödüllendiriyor)

        UYARI! TEBRİKLER!
   Özel bir beceri kazandınız: Gölge Adımları
  
    Gölge Adımları
İslev 1:Nerede yürürseniz yürüyün adımlarınız ses çıkarmaz +varlığınızı %30 siler.
İşlev 2: Varlığınızı 2 dakika boyunca %100 siler. Soğuma süresi bir gündür.
   Not: Yeteneğiniz seviye atladıkça işlevleri gelişir.

    Ödüller teslim edilmiştir. Ön elemelerden sonra 24 saatlik bir dinlenme süreniz vardır. Bu süre zarfında zombiler kimseye saldırmayacaktır. Yarın saat 13.00 da ilk görev başlayacaktır.
  İyi şanslar
    
    Odada bir ışık huzmesi parladı ve havada üç kağıt parçası ve iki tane biri sarı, biri kırmızı küre belirdi. Kağıtlardan birini eline aldı.
   
  (Yüksek)Normal Dereceli Eşya Çeki
     İstediğiniz bir silahın hayal edip kağıdı yırtın. Çıkan silah insan yapımı silahlardan daha güçlüdür. Çekin derecesi artığı zaman silahın da derecesi artar.

   "Tıpkı video oyunu gibi ve bu şey epey kullanışlı"
    Kâğıdı yanına koyup diğerini aldı.

      Silah Yükseltme Çeki
   Silâhınızın seviyesini yükseltir. Yükseltmek istediğiniz silahı düşünüp kağıdı yırtmanız yeterli. Yükseltilen seviye çoğunlukla şansa bağlıdır.

    Silah Yükseltme Çekini de yanına bırakıp son kağıdı aldı.

   Düşük Seviye Işınlanma Parşömeni
     Sizi 100 metre çapında güvenli bir ışınlar. Işınlanma süresi 2 saniyedir. Tek kullanımlık üründür. Kullanmak için kağıdı yırtmamız gerekir.

   Bu üç ödülde oldukça işe yarar ürünlerdi. Güçlü bir silah ve zor durumlarda kaçmanıza yardım edecek bir ışınlanma parşömeni. Bu günkü teknolojiyle bile ışınlamak hâlâ mümkün değildi. Üç kağıdı da memnuniyetle yanına bırakıp kalan ödüllere döndü. İki küreden önce sarı olanı aldı. Avuç içi büyüklüğünde parlak sarı, sıradan bir küreydi.

           Işık Küresi
   2.saniye boyunca 50 metre çapında ışık huzmesi yaratır. Işığa maruz kalanlar 5 saniye kör olurlar. Kullanmak için patla demeniz gerekmektedir.

    Işık Küresi de zor bir durumdayken kaçmak için ideal bir araçtı. Şimdi  geriye sadece kırmızı küre kalmıştı. Onunda işlevini az çok tahmin ediyordu. Son küreyi de eline aldı.

         Patlayıcı Küre
    10 metre çapındaki her şeyi yok eden güçlü bir patlama yaratır. Patla komutu ile kullanılır. Kullanırken, kullanıcı da yaralanabilir. Bu yüzden dikkatli olmanız önerilir.

     Son kürede tahmin ettiği gibi patlama özelliğine sahipti. Beş eşyayı da yanyana dizip bir süre düşündü. Silah olarak neyi  seçeceği bundan sonraki görevlerde oldukça önemliydi. Şimdilik silah seçmeyi kenara bırakıp +10 statü puanını dağıtmaya karar verdi.
   "Statü penceresi."

**********************************

   Kişisel Bilgiler
   Oyuncu: Cayle Arrow
   Yaş: 21
   Boy 1,63
   Kilo:48
   Doğum Tarihi: 20.05.2001
   Kan grubu: 0+

      Oyun bilgileri
    Güç:2
    Dayanıklılık:3
    Çeviklik:5
    Hız:4
    Zeka:20
    Mana:100
    Hp:100
    (+10 statü puanı)

Özel beceriler: Gölge Adımları(Seviye 1)

Rol:-

Unvan:-

**********************************
 
     "Gücüm ve dayanıklılığım düşük, zekam şu anlık yeterli ona dokunmayacağım. Hız ve çeviklik fena değil ama yeterlide değil"
    En sonunda 3 puan güce, 3 puan dayanıklılığa, kalan dört puanı ikişer olarak hız ve çeviklik atadı. Bu şekilde güç 5, dayanıklılık 6, çeviklik 8, hız 6 oldu.
    "Gölge Adımları iyi bir yetenek gibi duruyor. Günde bir kere kullanabilmem biraz kötü olsada yerinde kullanıldığında oldukça işe yarar.
    24 saatlik arada bize hazırlanma ya da sevdiklerinizin ne durumda olduğuna bakma fırsatı veriyor...."
    Değer verdikleri insanların ölmüş olması ya da zombiye dönüşmüş olması çok muhtemeldi. Cayle'nin aklına amcası geldi. Onun iyi durumda olmasını istiyordu ama amcası ondan uzak bir yerde yaşıyordu ve ona telefonla ulaşamazdı. Şimdilik bunu bir kenara koyması gerekiyordu. Bu şehirde onun endişelendiği kimse yoktu.
   En azından öyle sanıyordu ama aklında o tuhaf giyinen kadın vardı.
Patronu Annette Lieswer.
    O güçlü bir kadın olsada Cayle içten içe onun hakkında endişeleniyordu. İnsanlara çok fazla değer vermeyen onun bile iyi olmasını dilediği birileri vardı.
    Başını koltuğun başına yasladı ve gözlerini kapattı. Aklında zıt iki düşünce çarpışıyor, zihnini rahat bırakamıyordu. Yavaş yavaş biri iradesini kaybetti ve biri kazandı.
    Cayle gözlerini açtı ve oturduğu koltuktan kalktı. 24 saat boyunca zombi derdi olmadan dışarı çıkabilirdi. Hızlıca gidip Annette'nin iyi olduğunu doğrulayacak ve hemen eve dönecekti. Belki yolda birazcık daha erzak toplardı.
    Kağıtları ve küreleri alarak odasına yürüdü ve dışarı çıkmak için hazırlanmaya başladı.

**********************************

   Pene ve İç Sesi:

Pene: Bu bölüm pek içime sinmedi ama hızlı geçtim. → _ →

İç Ses: Ön elemeler fazla kolay olmuş gibi duruyor.

Pene: Evet. Susar mısın? Zaten içime sinmedi dedim. (╯ □ ╰)

İç Ses: Sadece yorum yapıyorum.
￣ へ ￣

Pene: Her neyse seni görmezden geleceğim. Önemli olan iki karakteri 7.bölümün başında göstermek istedim. Bu yüzden bu bölümü kısa kestim. Sonraki bölümde görüşmek üzere~ (´ ・ ω ・ ｀)