Bir aziz olduğum gerçeğinin farkında olduğum için hayatımın geri kalanında esaret altında yaşamak zorunda kaldım. Ben gerçekten ’gerçek’ bir azizdim ama bu önemli değildi, çünkü tapınakta zaten belirlenmiş bir aziz vardı.
Katlandığım tüm tacizlerden sonra öldüğümde, hayatımdaki tüm bu olayların gerçekleştiğinden önceki bir zamana geri gönderildim. 15 tane gerilemenin ardından bitmiştim. "Bununla hiçbir şey yapmak istemiyorum, bu yüzden lütfen ölmeme izin ver" diye dua ettim.
Ve o anda nihayet ölebileceğim zamanda birisi "Kızım olmaya ne dersin?" Dedi.
....O canavar dük beni evlat edinmişti.