Herkese merhabalar. Kısa zaman önce çeviri bırakma kararımı bildirmiştim. 1 tane densiz yüzünden sizi üzdüğüm için özür dilerim. Sinir anıyla saçma sapan kararlar verebiliyorum bazen ve sonrasında pişman oluyorum. Majör depresyonun da etkisiyle bu beni çok üzdü ve ağlama krizi geçirmeme neden oldu. O günümün içine ettiği için, o şahsı Allah’a havale ediyorum. Ben görsem de görmesem de o zaten iki dünyada da birinin kalbini kırmanın bedelini ödeyecektir. Üzülen kişi ah ederse kesin tutar. Buna inanıyorum. Depresyonum yüzünden arada sırada ya sinir ya da ağlama nöbetleri geçirdiğim oluyor. Her neyse. Kaze to ki no uta’ya tam gaz devam ediyorum hazır kendime editör de bulmuşken.
Umarım sizler de bana eşlik edersiniz ayrıca benim gidişime üzülüp, bana destek olmak için mesaj atan yöneticiye de buradan hürmetlerimi ve teşekkürlerimi sunuyorum
